YÜREKLERDE SAVAŞ

Küçük bir duyuru ve alıntı

Arkadaşlar, bildiğiniz üzere bu kitaba bölüm geç gelecek dedim çünkü hiçbir şey yazamıyordum ama artık çok şükür aklıma geldi, bende yazmaya başladım.

Kitabı kaldırmıştım. Tekrar okuyarak düzenlemeler yapıp 2. bölüme kadar attım. Bu 2. bölüme kadar fazla bir değişiklik yoktu. Eğer okuduysanız biliyorsunuzdur zaten ama 3. Bölümde baya bir değişiklik ve eklemeler yaptım. Bu yüzden lütfen kitabı baştan okuyun, o sıra yıldıza basmadıysanız da basar mısınız?

Yarın 3. bölümü atacağım inşallah. Artık 3. Bölümle okumadığınız yeni bölümler atacağım ama sayfayı yenilemeyeceğim. Aynı sayfada yazıp atacağım bu yüzden yorumlar bölümden farklı olabilir ve yazar daha eski bölümleri atıyor diye düşünmeyin. Çünkü 3. bölümle birlikte yeni bölümler gelecek.

Bir de sizden bir ricam var. Okuduğunuzda düşüncelerinizi tekrardan yazarsanız beni çok mutlu etmiş olursunuz. Kötü (ama saygı çerçevesinde) ya da iyi yorumlarınızı okuyunca daha çok motive oluyorum ve sizi bekletmek istemeden hızla bölümü yazasım geliyor. Bir de kötüden kastım bölümü beğenmediyseniz  yoruma beğenmedim yazabilirsiniz anlamında dedim.

Bugün de fazla uzattık. Neyse hala burda olanlar kendini belli edebilir mi?

Tiktok ve Instagram hesabımı takip ederseniz çok mutlu olurum.
Tiktok; ruyavcisi1
Instagram; ruyavcisi.1

Sizleri çok özledim ya🥺 İnşallah yarın gelecek olan 3. bölümde görüşürüz❤️

Sizi çok çok seviyorum ❤️‍🩹
Herkese iyi geceler✨🤍

Alıntı

"Sen mal mısın kızım?! Ne diye adamın üzerine atlıyorsun?" diye sordu son derece sinirli bir ifadeyle.

"Ben senin kızın değilim, kelimelerine dikkat ederek konuş yüzbaşı!" dedim. Yaralı olan bendim, az önce az daha ölen de bendim ama sanki suçlu benmişim gibi bir de üzerime geliyorlardı.

"Lafın gelişi o. Sen benim hiçbir şeyim olamazsın." deyince tırnaklarımı avuç içime batırdım sertçe. Bu adamın yanında biraz daha dursam kesin sinirden onu öldürürdüm. Ben hayatımda bu kadar kaba bir insan görmedim.

"Sen de benim hiçbir şeyim olamazsın zaten!" dedim sinirle. Kendimi sıktığımdan dolayı kanayan yaram acıyla sızlayınca ağzımdan bir inilti kaçtı acıdan. Yüzbaşı endişeyle bana doğru adımlarken hemen iki adım geri gittim.

"Ben sana bir şey diyeyim mi?" deyince ters ters ona baktım. Sanki hayır desem susacaktı. "Sende bir gıdım beyin yok. Hayır bir insan neden sonucunda ölüm olacağını bile bile adamın damarına basar ki?"

"Sanki sende çok var. Hayır ben hiç kullandığını görmedim de." dedim, ters ters ona bakarken. "Hem ben nerden bileyim bunun bir operasyon olduğunu. Ordaki insanlar zarar görmesin diye sana haber vermek istedim sadece. O piç de bana emir vererek otur dedi. Üstüne bir de senin gibi bana beyinsiz deyince kendimi tutamadım."

"Adam haklı, sende beyin yok."

"O adamı öldürmedim çünkü güçlüydü ama seni öldürebilecek kadar güçlüyüm yüzbaşı. Bu yüzden istersen konuşmalarına dikkat et." dediğimde kaşları alayla havalandı. Bakışları üzerine kayınca bende onun gibi ona bakmaya başladım. Az önceki adamın neredeyse iki katı olan adamdan güçlü olduğumu mu söyledim az önce? Kesin şu an söylediğim şeye götünden gülüyordur.

Bu sefer bakışlarını benim üzerime çevirdi. Onun yaptığı gibi bende kendime bakınca ağırca yutkundum. "Bir daha düşün istersen." dedi sesindeki alayla. Zamanı bir dakika geri alabiliyor muyduk? Adama rezil olmuştum ya.

"Ama yüzbaşı, sorun şu ki beyin olmayınca bu vücut da işe yaramaz bence." dedim alayla. Asla alay konusu olamazdım. Onun diline düşeceğime... Düşmemem gerekiyordu işte.

"Bunu bana söyleyen sen misin?"