2 bölüm

480 20 2
                                    


Huhuu bölüm geldi...

Yeni bölüm sizlerle keyifli okumalar.

Umarım beğenirsiniz.

____________________&&__________________

Sebepsiz yere kendimi strese sokan ilk insan ben ola bilirdim.hiç bir sebep yok ken heyecan yapmam anlamsızdı.

Karşımda sırtı bana dönük ilgiyle izlendiğinin farkın da değilken onu izliyordum.benimkisi sadece hayranlıktı ötesi yoktu olamazdı da zaten,bana bakacağını zanetmiyordum ailemi ve benim kim olduğumu bildiği için onun sadece öğrencisi olarak kalacaktım.

Ona olan duygularım sırf bu yüzden sınırlıydı.poyraz benim sadece öğretmenim di.dahası olamazdı.

Daldığım düşüncelerden beni çıkartan telefonuma gelen bildirim sesiydi aleyna yaptığı paylaşım da beni etiketlemiş.telefonu kapatıp sessize aldığım da üzerim de hissetiğim bakışlarla başımı kaldırdım.

" Telefonu sessize alın!"

Sert sesi yankı yaptığın da üzerime alınmıştım,mahcup şekilde yerimde küçüldüğüm de bana bakan şaşkın gözleri göre biliyordum.

Şaşırmak ta haklılardı okulun sahibinin kızıydım hatta okul benim iken nasıl hocaya baş kaldırmıyor dum şaşırıyorlardı.bunu bende istemiyordum kendimden büyüğe sırf ailemden gelen soy isim için üstünlük taslayamaz dım.

Poyraz hocanın bana attığı uyarı dolu bakışları ciddiye alıp dinlediğim de memnun şekilde işine devam etmişti.

Dersim de oldukça başarılıydım burda bir çok öğrenci babamın şirketin de stajyerlik yapıyorlardı ama benim konumum onlarla bir değildi.

Buda babamın yaptığı ufak bir torpildi.

Kalemle defterin köşesini kararlar ken akşam olacakları düşünüyordum annem elbete babama söyleyecekti ve babamın tepkisi beni korkutuyordu.

Sınır benim için hep vardı bununla beni korkutamazdı.yapacağı tek şey bağırıp çağırmak olacaktı ama bu bile canımı sıkıyordu babam olsa bile bazen çekilmez oluyordu.

Akşam olacakları düşünmem anlamsızdı elinde de sonun da o eve girecektim,en azından okul çıkışı şirkete babamın gönlünü hoş etmekti orda bir tık istekli çalışırsam akşam ki sorundan o kadar eksilirdi.

Kafamda küçük planlar kurarken ensemde hissetiğim nefesle irkilmiştim.

Başımı cevirdiğim de poyraz hocayı beklemiyordum,bana doğru eğilmiş bir kolu arka sırada diyer eli hemen not kağıtlarının yanında iken fark etmediğime şaşırıyordum.

" Hocam "

"Hiç bir not almamışsın....sorun nedir rüya"

" Şey.....afedersiniz dalmışım kusura bakmayın "

Kolun daki saatine bakıp geri bana baktığın da olduğumuz konumum yakınlığı yanaklarımı kızartıyordu.

RÜYA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin