Serendipçe • JAMES POTTER

³¹ Snape

Günaydın veya iyi akşamlar, bunu günün hangi vakti okuyorsanız gününüzün güzel geçmesi dileğiyle

Keyifli okumalarr

31. Bölüm

Snape

James sıkı sıkıya kapattığı gözlerini hafifçe araladı. Alacağı tepkiden oldukça korkuyordu.

"Yanlış anladım sanırım. Ne yaptığını tekrar söyler misin?"

James derin bir nefes alarak Hermione'ye döndü. İçlerinden ilk tepki veren o olmuştu.

"Duydunuz işte, Olivia'yı öptüm." 

Pekala, işler iyice birbirine karışmıştı. Bunu Hermione'ye de söylemesi gerektiğini düşünmüştü, çünkü bu olayın geleceği değiştirebileceğini düşünüyordu.

"Ve Olivia da sana izin verdi, öyle mi?"

James ağzı bir karış açık kalmış Sirius'a dönerek sırıttı. "Tamam başka bir şey söylemene gerek yok, Çatalak. Yüzündeki ifadeye bakılırsa izin vermiş."

"Muhtemelen bunu yok sayacak."

James seslice nefes verdi. Remus her zaman bu kadar haklı konuşmak zorunda mıydı? Olivia da dün ona açıkça yok sayacağını söylemişti. Ama James bir kere duymuştu işte, Olivia'nın da kendisini sevdiğini söylediğini duymuştu.

"Sanırım haklısın, Aylak. Ve ben onu geri kazanmak için ne kadar çabalamam gerektiğini bile bilmiyorum."

Hermione birkaç kez öksürerek dikkatleri üzerine çekti. "Hevesini kırmak istemem ama bu yaptığın şey bir bakıma olmaması gereken bir şeydi."

James de bunu biliyordu. Eğer Mrs Potter Lily'yse bunu yapmaması gerektiğini biliyordu ama Olivia'yı da kaybetmek istemiyordu. Onu her şeyi yok sayacak kadar seviyordu. James'in bakışları Harry'e değdi. Hiçbir şey söylemeden kafasını eğmiş önüne bakıyordu. Ayaklarını yavaşça çimenlere sürterek hışırtı sesleri çıkarmakla meşguldü.

"Aslında öyle olduğunu düşünmüyorum. Eğer siz zamanda geçmişe gelmemiş olsaydınız şu anda James ve Olivia'nın arasında çoktan bir şey başlamış olurdu." Sirius'un bakışları aklını kaçırmış gibi sırıtan James'e değince kendine engel olamayarak "James! Kendine gel seni aptal herif! Bunu seni keyiflendirmek için söylemedim." diye inledi. Olivia'yla arasındaki bağı öğrendiğinden beri Olivia'yı kardeşi gibi görüyordu. James'in onu öptüğünü anlatırken yüzünün aldığı şekiller neredeyse aklını kaçırmasına neden olacaktı.

Hermione duraksamıştı, Sirius her ne kadar aklı bir karış havada olsa bile oldukça haklıydı. Hermione şu an geleceğin değişmesine sebep oluyor olabilirdi. "Sanırım haklısın. James'i yapacaklarından alıkoymak geleceğin değişmesine sebep olabilir."

Sirius göğsünü gururla kabartarak "Sen çağının en zeki cadısı olabilirsin Hermione, ama bu çağın en zeki büyücüsü benim." dedi. Hermione gözlerini devirerek Sirius'un nasıl hiçbir değişikliğe uğramadığını merak etti. Hiçbir özelliğini köreltmeden Azkaban'da nasıl onca yıl geçirmiş olabilirdi ki!

"Ama tabii yine de James'i bazı yapmak istediklerinden alıkoymakta fayda var!"

Sirius işlerin bu raddeye gelmesini asla beklemiyordu. Ve bunda kendi parmağının olduğunu bilmek onun için katlanılmaz bir şeydi.

"Lily Evans'la konuştunuz mu? Başına neler geldiğini öğrenirsek belki gelecekten gelen kişiye de engel olabiliriz." dedi Harry bu konuyu uzun uzadıya konuşmamak için.