"අම්මා... කවුද ඇග්නස් මාර්තා කියන්නෙ.. අම්මා දන්නවද එහෙම එක්කෙනෙක් "
අම්මයි මමයි හිටියෙ අපේ ගෙදර කුස්සියෙ. අම්මා බිම ඉඳගෙන පොල් ගෙඩියක් ගානවා. මමත් එතනම ඇන තියාගෙන අම්මා එක්ක කතාවක් දාගෙන හිටියා.. ඔය අස්සෙ තමයි එකපාර මට එදා අර ඩයරියෙ තිබ්බ නම මතක් වුණේ... ඒ ප්‍රශ්නෙ ඇහුවා විතරයි අම්මා පොල් ගාන එකත් එහෙම්ම නවත්තලා මගෙ දිහා හැරිලා බැලුවා.. ඒ බැල්මෙන්ම මට කියන්න පුළුවන් අම්මා ඒ නම අඳුනනවා කියලා..
"ඇග්නස් කියන්නෙ ඇන්ටනි මහත්තයගෙ අම්මා.. උඹට කොහෙන්ද උන්දගෙ නම ඇහුණෙ?"
"දවසක් ඇන්ටනි මහත්තයයි කාංචනා නෝනයි මොකක්දෝ කතා කර කර ඉද්දි ඒ නම කියනවා ඇහුණා.. අහලා නැති නමක් නිසා මං මේ අම්මගෙන් ඇහුවෙ.."
"ආහ්.. උන්දෑ ස්වර්ගස්ත වෙලා දැන් සෑහෙන කල්. උඹ පොඩිත්තන් කාලෙ උන්දැ හිටියෙ. "
" මොනා වෙලාද නැතිවුණේ එතකොට "
"පපුවෙ ඇම්මක් ඇවිල්ලා.. මැරෙනකොටත් සෑහෙන වයසයි මට මතක හැටියට.."
අම්මගෙයි මගෙයි කතාව දිගට කරගෙන යන්න වුණේ නෑ ගේ ඉස්සරහා දොර පැත්තෙන් ඇහුණෙ එරන්දගෙ කටහඬ.. රංජි මාමට කොන්දෙ අමාරුවක් ඇවිත් තිබුණත් හරි පහුගිය සතියෙම මම එරන්දව දැක්කෙ නෑ. උන්ගෙ ගෙදරට අලුතින් කාමර කෑල්ලක් හදන්න පටන් අරන් නිසා ඌ ඒ වැඩත් එක්ක ඔට්ටු වෙන්න ඇති. රංජි මාමටත් තවම ඒ හැටි සනීපයක් නෑ කියලා අම්මත් කිව්වා . ඒ තියා ඌව හම්බෙන්න මම ගෙයින් එළියට බැස්සෙත් නෑ.
"එරන්ද... මම ඒ පැත්තෙ එන්නත් හිටියෙ උඹව බලන්න.."
"අනේ පලයන් බන් යන්න බොරු නොකියා.."
"ඇත්ත බන්.. ගෙදෙට්ට වෙලා ඉඳලම කම්මැලියි. ඒ කියලා එළියට බැහැලා යන්නත් කම්මැලියි.. උසස්පෙළ ප්‍රතිඵල එනකම් උඹටයි මටයි කරන්න රස්සාවක් හොයාගන්න බැයිද බන්.."
"දැල් රස්සා තමයි ඉතිං මෙහෙනම් හොයාගන්න වෙන්නෙ.. ඒක නෙවෙයි අද යන්ද මූදෙ නාන්න.. හවස් වෙලා.."
"යං යං.. මං එන්නම්.. උඹ මේ කොයි යනගමන්ද ආවෙ.."
"පාරෙ කඩේට ටිකක් යනවා අම්මා බඩු වගයක් ගේන්ඩ කිව්වා.. ඒ යමින් ගමන් උඹව මතක් වෙලා බලලා යන්ඩ ආවෙ. දැක්කෙත් නැති නිසා දවස් ගානකින්.."
أنت تقرأ
Blood Red Kisses | රක්ත වර්ණිත හාදු❣️
عاطفيةදුකටත් සැපටත් දෙකටම එකවගේ ආව ගිය මුහුදු වැල්ලේ සුපුරුදු කොණට වෙලා, වැස්සට තෙමිලා තෙමිලා තෙතබරියන් වෙච්චි, ඒත් යන්තන් අව්වෙ තියලා වේලගත්තු රැළිගැහුණු ඇක්සයිස් පොතේ අන්තිමම පිටුවෙ මම කවියක් ලිව්වා. නැවතීමේ තිත වෙනුවට අවසාන අකුර උඩට වැටුණු මහා විසාල කඳ...
