" සමනල "
මයෙ අතේ තිබ්බ කඩදහිය ඇදලා ගත්ත සමනල විගහට ඒ කඩදහිය දා ගත්තෙ උන්දැයේ සාක්කුවට.
" මක්කද ඊයේ ආවේ නැත්තේ ජිනේ "
" උණ හැදුනා නොවෑ සමනල. උදේ නැගිට ගන්ඩවත් අමාරු වුනා "
මන් මේසේ ළං කරගෙන එහෙම කියලා බැලුවේ අපේ පැත්තට එන කලූ දිහා.
" උණ හැදෙන්ඩ තරම් මක්කද වුණේ "
" එහෙම මක්කවත් නෙවෙයි බම්. අනේ මන්දා "
ඒක නම් මට වුණත් තාම හිතා ගන්ඩ බැරුවා. පෙරේදා රෑ මට හොදට නින්දත් ගියා නොවෑ.
" ජිනේ.... කපටි කමට ගෙදර හිටියා නේද. මන් දන් නැතුවද මයෙ යාලුවායේ හැටි ආ..... මන් දන් නැතුවද "
" නැතුවා බන් කලූ. ඇත්තමයි කිව්වෙ "
කලූ හිනා වෙලා මයෙ ඔලුවත් අත ගාලා ඇවිල්ලා ඉද ගත්තෙ ජනේලේ අයිනේ පුටුවෙන්. මන් ආයේ පටන් ගත්තෙ ඉතිහාසය පැවරුම කොරන්ඩ. සමනලයේ බෝල අත් අකුරු හරි පැහැදිලි නොවෑ.
ගයන්ත පන්තියට ගොඩ වැදුනේ බෙල් එක ටාන් ටාන් ගාලා ගැහැව්වටත් පස්සේ නොවෑ. කලූ වෙනදා වයේම පෝලිමේ ඉස්සරහට යද්දි මන් සමනලට ඉස්සරහින් හිට ගත්තා. නමෝ නමෝ මාතා පටන් ගත්තත් හරි අපිත් සීරුවෙන් ඉදලා බෙරිහන් දෙන්ඩ ගත්තෙ නිදි මත යන්නත් එක්කමයි.
" ගෝ....... ති....... "
ජාතික ගීය කිය කියා හිටපු මන් ගැස්සිලා ගියා කන ළගින් ඇහිච්ච ගොරෝසු කටහඩට. ඒත් එක්කලා මන් බැලුවේ පිටිපස්ස වෙද්දී සමනල මක්කද කියලා අහන්ඩ වයේ ඇහි බැමිත් උස්සද්දී මන් ඔලුව දෙපැත්තට කොරලා ඉස්සරහ බලන් ආයේ ශ්‍රී ලංකා මාතා කියන්ඩ ගත්තා. තාම උණ විකාරේද මන්දා
" ජිනේ කෝ තව හයියෙන් තව හයියෙන් ජිනේ...... යේ... "
කලූගේ කටහඩත් එක්කලා මන් තව ඩිංගක් හයියෙන් දුවලා අවසාන ටිකේ වේගෙන්ම දිව්වේ කණුව ළගට වෙද්දී කණුව පහු කොරත් හරි කලූ දුවගෙන ඇවිල්ලා මාව බදා ගත්තේ මයෙ කරේ හිටන් එල්ලිලා.
YOU ARE READING
කටු ඉඹුල ( Ongoing )
Non-Fiction" මම කී ලෙසටම ආයේ හමුවෙන එක වෙනවාමයි මායාවක් මයි ආදරේ.......... " - අන්ගුලු මුහන්දිරාම් -
