Gökkuşağını Kovalamak

Gk-6

Eve geldigimizde Berile odasini gösterdim.O esyalarini yerleştirirken bende kahve yapıp Muratla salonda oturdum.Barda olanların etkisinden hala çıkamamistim.Acaba benim hakkimda ne söylediler ? Murat beni öpunce neden üst komsum ve o meteor bana kötü kötü baktı ? Veya meteor neden bardagi elinde parcaladi.Kafamda deli sorularrrrrr....

"Ne düşünüyorsun? "  Murat karar kara düşündüğümü anlamış olacak ki hemen merak edip sordu.Hiç bi fırsatı da kaçırma zaten.

"Onlar kimdi ?" Biran yüzü düşsede hemen kendini toplayıp soruma soruyla karşılık verdi.

"Kimler ?" Ona 'dalga mi geçiyorsun ' bakışı attiktan sonra (O bakış  nasıl oluyor demeyin,bende bilmiyorum ama oluyor işte).

"Kimden bahsettigimi gayet iyi biliyorsun" Hafif sinirlenmiş olduğumu anlamış olacak ki konuşmaya başladı.

"Onlar bulasmak istemeyeceğin kişiler.O bardagi kiran Mehmet Abinin oğlu.Ondan kesinlikle uzak durman gerekiyor.Barı  kapatmak için tüm solistleri bu zamana kadar hep o gönderdi.Yanındaki Kenan oda bizim barda çalışıyor.Burak'a ajanlık yapmak için kendini harcıyor işte.Diğeri ise Berkay.Sana bakıpta bişeyler söyleyen çocuk."
Ohaaa.Ağzım açık dediklerini dinliyodum.Bu kadar da tesadüf olamaz.

"Şu Berkay dediğin çocuk galiba benim üst kat komsum "

"Ne ciddi misin ? Hemen evini degistirelim" O kadar da korkak değilim ben ya.

"Daha neler Murat.Nolacak sanki.Ben kendimi koruyabilirim."Nasıl koruyabilecegimi sorarsanız soyleyeyim hemen.15 yaşımdayken annem ve babamın yoklugu beni her zaman olduğundan daha fazla uzuyordu.Bi arkadasimin tavsiyesiyle dövüş sanatlarina kaydolmuştum.2 yıl boyunca profosyonel olarak ilgilendim.Hatta yurtdışına dövüşlere bile gittim.Daha sonra teyzem bana bi zarar gelebilecegini söylediği için bırakmak için resmen ayaklarıma yapisti.Bende onu kiramamdim.Zaten her zaman müziğe olan ilgim daha ağır bastığı için biraktim.Ama arada sırada spora gidip formumu koruyordum.Tabi Murat'in bana bakışlarında inanamamazlik vardı.

"Rüya hepsi mafyanin çocukları.Ne demek baş edebilirim? "

E olabilir.Ne olmuş yani mafyaysa.Ohaaaaaa .Ne demek mafya.Murat'a anlamamış bakışları atarken o sadece kafasını salladı.Diğerleri beni ilgilendirmiyo da.Şimdi Burak denilen çocuk Mehmet abinin oğluydu.Ne yani Mehmet abi mafya mi ?

"Mehmet abi?" Alacagim cevaptan o kadar tedirgindim ki.Murat bunu anlamış olacak ki elimi tuttu.Biran afallasamda bişey diyememedim.

"Evet Mehmet abide mafya.Ama bu zamana kadar kimseye kötü davrandigini görmedim.Onun işlerini daha çok Burak yapar.Mehmet Abi sadece emir verir.Yani Mehmet Abiden korkmana gerek yok.Sadece onlar hakkında bildiklerini caktirma.Anlastik mi ?"

"Anlastik" deyip gülümsedim.Söyledikleri içime su serpmisti.Öksürük sesiyle kapıda duran Berile baktım.Neye baktigini takip edince neden öyle olduğunu anladım tabi.Hemen elimi Muratin ellerinin arasından çektim.

"Yanlış anladın sen.Biz sadece konuşuyorduk." Niye böyle bi açıklama yaptigima anlam veremesemde bize inanmiyormus bakışı attı.

"Saçmalama Beril biz sadece arkadaşız.Öyle bişeyin olması mümkün mü sence ?" Tabiki de mümkün değil.Yanımda ki hareketlilik dikkatimi çekince hemen Murat'a baktım.Ne oldugunu anlamadan bi hısım kapıya gitti.Kapınin çarpma sesiyle oturduğum yerde donakaldım.Düşüncelerimden sıyrılıp yerimden kalktım.Artık bu konuya son vermem gerekirdi.Hemen hirkami alıp ciktim.Asansöre geldiğim gibi alt kata indim.Tam o sırada Murat'ın bahçenin kapısını kapatırken gördüm.Hemen koşarak ona yaklaştım."Muratttt " diye seslendikten sonra bana dönüp yanına gitmemi bekledi.Yanına gittiğimde gözlerinin dolmuş olduğunu gormezden gelerek ona dik dik bakmaya başladım.