တစ်ခါတုန်းက... [ Ongoing ]

[ ၃ ] Z

မနက္ခင္းလင္းၾကက္တြန္သံႏွင့္အတူ ႐ြာဦးေက်ာင္းမွ တုံးေမာင္းေခါက္သံကိုၾကားရသျဖင့္ မနက္ေလးနာရီထိုးေနၿပီဆိုသည္ကို ဦးတည္ၿမဲေစေသာ္ အတပ္သိလိုက္သည္။ တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ ပက္ဝန္းက်င္က လႈပ္ရွားမႈတို႔ျဖင့္ စတင္အသက္ဝင္လာၿပီျဖစ္ကာ ဦးတည္ၿမဲေစေသာ္ ႏိုးေနၿပီ‌ျဖစ္ေသာ္ျငား မ်က္ဝန္းတို႔ဖိမွိတ္ကာ ျပန္အိပ္လိုက္သည္။

ငါးနာရီထိုးသည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ အိပ္ယာထဲတြင္ဆက္၍မေနႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ ဦးတည္ၿမဲေစေသာ္ ထလာခဲ့လိုက္သည္။ အိမ္ေနာက္ေဖးဘက္တြင္ စဥ့္အိုးမ်ားခ်ထားျခင္းျဖစ္ရာ ထိုနံေဘးတြင္သာ ကိုယ္လက္သန႔္စင္ရျခင္းျဖစ္သည္။

ဦးတည္ၿမဲေစေသာ္ ေရခ်ိဳးလိုက္ကာ အဝတ္အစားလဲ၍ အိမ္ေရွ႕ကိုထြက္လာသည့္အခ်ိန္တြင္ အိမ္ေရွ႕ကြပ္ပ်စ္ေပၚ၌ မနက္စာကေရာက္ႏွင့္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ၿခံေရွ႕႐ြာလမ္းမထက္၌ ယာထဲသို႔သြား‌‌‌ေနၾကသည့္ ႏြားလွည္းမ်ားႏွင့္ လူအမ်ားကိုလည္းေတြ႕ျမင္ရသည္။

ေမာင္တုတ္မွာ အေၾကာ္ပန္းကန္ေလးကိုင္ကာ ၿခံထဲသို႔ဝင္လာရင္း..

" ဆရာေလး.. မနက္စာသုံးေဆာင္လို႔ရပါၿပီဗ်ာ.. "

" ေမာင္တုတ္ေကာ စားၿပီးၿပီလား "

" စားၿပီးေပါ့ဗ်ာ.. "

ေမာင္တုတ္က ထိုသို႔ဆိုကာ အေၾကာ္ပန္းကန္ကို ကြပ္ပ်စ္ေပၚမွ စားပြဲေလးေပၚသို႔တင္ေပးလာသည္။ ဦးတည္ၿမဲေစေသာ္ ကြပ္ပ်စ္ေပၚတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္ႏွင့္ ေမာင္တုတ္ကလည္း တစ္ဖက္တြင္ဝင္ထိုင္လာသည္။

" ဒီေန႔ လူေတြပိုစည္ေနသလိုဘဲ.. ႐ြာထဲမွာ ပြဲတစ္ခုခုရွိလို႔လား "

" ဒီေန႔က ႐ြာေဈးခင္းတဲ့ေန႔ဗ်.. ဘုရားႀကီးရဲ႕အေရွ႕ဘက္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးကို ေဈးခင္းတာ.. တျခား႐ြာကေဈးသည္ေတြလည္း လာခင္းၾကတာဗ်... ဆရာေလး ေဈးလည္သြားခ်င္သလား က်ဳပ္လိုက္ပို႔ပါ့မယ္ "

" ေနပါေစဗ်ာ.. ကြၽန္ေတာ္ကလူရႈပ္‌တဲ့ေနရာေတြဆို မႀကိဳက္တက္လို႔.. "

" တူတူဘဲဗ်ာ.. က်ဳပ္လည္းေဈးသြားရတာမႀကိဳက္ဘူး.. ဒါေပမယ့္ ဟိုေကာင္ဒီေဒးက ေဈးလည္ရတာကို အလြန္ႀကိဳက္သကိုးဗ်.. တစ္ေယာက္ထဲစိတ္မခ်ေတာ့လည္း အၿမဲလိုက္ကူရတာေပါ့ဗ်ာ "