RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND

CHAPTER: 8

    ⚠️:

NANG makalabas sa kwarto ay nadatnan kong naglilinis si Lianda sa sala. Kakatapos lang nito linisin ang mga furniture at sunod niya namang kinuha ang vacuum cleaner

“ Good morning Señorita.  ” agad na bati nito nang mapansin ako. Ngumiti rin naman ako saka lumapit at naupo sa sofa

“ nakapag almusal kana ba Lianda? ” tanong ko

“ tapos na po ma'am, 'yung Almusal niyo naka handa na, Gusto niyo po bang ipaghain ko kayo? ”

Umiling naman ako, hindi parin naman ko nagugutom

“ sige señorita, Itutuloy kona ito.  ” aniya. Naka ngiting tumango naman ako. Umangat ang aking tingin sa isang cctv, gustuhin ko mang lapitan si Lianda para sa plano namin ay hindi ko magawa dahil dito

Lumabas na muna ako upang magpahangin. Masyadong malawak dito sa loob. Ang labas nito ay hindi mo mahahalatang nasa kalagitnaan ng gubat

Napa buntong hininga ako saka nagtungo sa garden. Kahit papaano ay gumagaan na rin ang pakiramdam ko sa tuwing nakikita at naamoy ko ang halimuyak ng mga bulaklak na narito

“ ang ganda mo. ” saad ko nang mahawakan ang lavender at pumikit saka ito inamoy

Gusto kong malaman kung ano ba talaga ang totoo. Mamaya ay itutuloy kong muli ang plano ko. Matulungan man ako ni Lianda o hindi. Nakabisado kona rin ang bawat sulok dito. Ang gubat naman dahil minsan na akong naka labas dito ay alam ko na kung saan maaring dumaan

Ayokong paniwalaan si Damian. Ang mga magulang kona halos ang buhay ko. Kasama sila sa lahat ng pangarap ko. Sila lagi ang iniisip ko

Naipaigtad ako nang makarinig ng isang malakas na putok ng baril. Nilibot ko naman ang aking paningin pero kalmado parin ang mga bantay dito, tila balewala at sanay na sila na makarinig ng mga putok ng baril dito

Agad kong nilapitan ang isang tauhan,  “ ano 'yun? ” nagdadalawang isip pa ito sa pag sagot at napatingin sa kasama nito

Huminga ako nang malalim bago umalis. Ako nalang din ang makakasagot sa tanong ko

Pumunta ako sa kung saan ko narinig ang malakas na putok ng baril.

Papalapit na ako nang makita ko ang nakatalikod na si Damian. Nang bumaba ang aking tingin ay napatakip na lamang ako ng bibig dahil sa nasaksihan

Anong kademonyohan na naman itong ginagawa niya?

Bakit parang wala lang sakanya ang pag kîtil ng buhay

Napa atras ako't muntikan nang mapasigaw, kung hindi lang dahil sa kamay kong nakatakip sa aking bibig ay baka napalakas na ang aking sigaw dahil sa nasaksihan. Damian's men cut off the finger of the man in front of them. Halos manginig ako dahil don

Walang ginagawa si Damian at hinahayaan lamang na gawin 'yon ng tauhan niya sa lalaking hindi ko alam kung ano ang naging kasalanan para gawin nila sakanya 'yan

But no matter what wrong the man did. Hindi parin tama ang ginawa nilang parusa sa lalaking ito

He's shouting in pain. Gusto kong takpan ang tenga dahil ayokong marinig ang sigaw nito halata na sobrang nasasaktan

Dahan-dahan na akong napapa atras

Hindi kona kayang masaksihan pa ang mga kademônyohan niya

Mabilis akong naglakad palayo sakanila. Ngayon ay mas lalo ko lamang na gustong makatakas sa lugar na 'to

I can't bear to stay here anymore. Kaya itutuloy ko parin ang plano, kahit anong mangyari, may tumulong man o wala

Nagsusuklay ako ng buhok habang nakaharap sa vanity mirror nang bigla kong narinig ang pag bukas ng pinto

It's him

Umakto parin ako na tila wala akong nakita kanina. Matapos kong magsuklay ay umupo muna ako

Siya naman ay tila wala sa mood na hinuhubad ang relo na suot nito

“ come here. ” utos nito sabay lapag ng relo niya. Kahit kinakabahan ay hindi ko pinahalata 'yon

“ hm?  ” nakatayo na ako sa harap nito ngayon

“ help me untie my necktie. ” namamaos na utos nito. Hindi ako nagsalita o kahit kumontra at ginawa ang gusto niya. Mas lumapit pa ako at sinumulan i untie ang necktie nito

Habang ginagawa ito ay ramdam ko naman ang mainit na paninitig nito. Napalunok na lamang ako pero sa necktie parin nakatuon ang aking

Medyo nahirapan ako dahil sa panginginig ng kamay. Hindi rin ako komportable sa mga titig nito

“ done. ” saad ko nang matapos

“ your hands.  ” aniya

Takhang napa, “  hm? ” naman ako. Bumaba ang tingin nito sa aking mga kamay

Hindi ko alam kung ano na naman ang balak nito. Pero wala akong ibang dapat na gawin kundi sundin ang mga gusto nito ngayon. Ayoko ring mahalata niya ang mga plano ko

Inangat ko mula sa dibdib ang aking dalawang kamay na nakayukom kahit walang ideya sa balak nitong gawin

Ngunit ganon na lamang ang gulat ko nang bigla nitong itali ang magkabilang kamay ko gamit ang necktie na kaka untie ko lang sakanya

Inangat nito ang aking kamay at naglakad hanggang sa bumangga ang aking likuran sa pader.

We stared on each other. Paanong ang ganyang maamong mukha at nakakatunaw na tingin ay may nakatagong demônyo sa pagkatao

Ramdam kong mas humigpit ang hawak nito sa dalawang kamay ko na naka angat parin

“  i wanna fûck you now. ”

Natigilan ako. Hindi ko alam kung humihinga paba ako

Pakiramdam ko ay nanigas ang aking katawan. Hindi naman namin unang beses pero hindi lamang ako sanay sa sinabi nito

He is my weakness. What should i do?

Dapat ay hindi ako magpadala sa mga gagawin nito ngayon.

He kissed and softly bit my shoulder, making me sigh

“ don't try to hold back your feelings,  i want to see you enjoy what i'm doing. ” bulong nito habang ang labi ay nasa balikat ko parin

Mas lalo kong naiyukom ang aking kamao.  Paano siya tatanggihan ng katawan ko...

Muli nitong hinalikan ang aking balikat, pataas saaking leeg at Sa pagkakataong ito, ay nakikisabay na sa init ang aking katawan

His lips trailed down to my chest. Napa angat ang aking mukha habang naka pikit at naghalo na ang nararamdaman dahil sa ginagawa nito

“ s-stop... ”  that's what my mind says, but my body craves more of what he's doing

“ i won't. ” mahinang wika nito habang tuloy sa ginagawa.

“ hmm.. ” i moan when i felt his hand caressing my bûtt.

“ this is what i want to see Avril, -you losing control with pleasure. ”

“ nagtagumpay ka nga Damian, I am now losing my control, and i want it more... ”