Görev | Draco Malfoy

11 - Love

| Draco'nun Anlatımı

İçimde ki sevgi her geçen gün daha da artarken kendime hakim olamıyor gibiydim... özellikle dün gece. Ya beni reddederse, ya benden rahatsız olursa diye dokunmaya bile kıyamıyorken aşkımı nasıl itiraf edicektim ki?..

Bu sabah uyandığımda arkamı dönüp Adel'i izlemeye başladım. Uyuyordu hâlâ, merlin... çok güzeldi.

Çocukluğumdan beri hayrandım ona, babasına rağmen bir sürü başarı elde eden bir kızdı. Hep onun gibi olmak istemiştim fakat çok başardığım söylenemez. Ancak asla onunla rekabete girmedim, onun başarılarıyla bende mutlu oldum.

Bunları düşünürken aklıma sürekli görev geliyordu. Lanet olsun ki peşimi bırakmıyordu, iki dakika kafamı dağıtmama izin vermiyordu. Şu son olanlardan sonra okulda iyice önlem alınmıştı, ancak Harry Voldemort'un ona dediklerini profesörlere söylemediğini söylemişti. Çünkü kanıtlayamamıştı, ne kadar yakın arkadaş da olsak kanıtlayabilseydi koşa koşa gider söylerdi.

Öbür yandan, Voldemort ve ölüm yiyenler planımızı bildiği hâlde hâlâ bir şey yapmamışlardı, amaçları kim bilir neydi. Bu işin sonu için hiç ümidim yoktu. Artık yavaştan kabullenip tek dileğimin Adel'le yan yana ölmek istememin olmasıydı.

Yaklaşık 10 dakika sonra banyoya gidip duş alarak kendime geldim daha sonra banyoda üstümü giyindim, Adel su seslerine uyanmış olacak ki banyodan çıktığımda hazırdı.

"Günaydınn" gülümsedi, gülümsedim.

"Günaydın güzelim. Hazırsan çıkalım." Kafasını hayır anlamında salladığında merakla baktım.

"Ama cübbeni vs giymişsin, asanı da almışsın?"

"Saçımı örer misin?" Demesiyle gülümsememe engel olamadım. O yere oturduğunda arkasına giderek yatağa oturdum ve saçlarını nazikçe elime aldım.

Yavaşça örmeye başladığımda canını yakmamaya çok dikkat ediyordum, ayrıca saçları çok güzel kukuyordu. Sonunda örme işlemi bittiğinde "tokanı alabilir miyim?" Dedim ve tokayla topladım.

"Çok güzel oldu, bu kadar yakışacağını tahmin etmemiştim."

"Gerçekten mi?" *Ayaklanarak aynanın karşısına geçti. "Teşekkür ederim Draco, cidden güzel olmus. Annenin ellerinden öpmek lazım." Sırıttım.

"E tabii"

***

|Draco'nun Anlatımı

"Bırakır mısın Ron, o son but benim!"

"İlk ben dokundum!"

"İlk ben geldim ama! Erken kalksaydın o zaman!"

Dayanamayıp ikisinin elinden butu kaptım ve kendim yedim. İkisinin birden bağırmasıyla sırıttım.
"Tadı çok güzelmiş."

"Haksızlık ediyorsun Draco!"

"Bilmem, ediyor muyum ki Adel?"

"Siz nasıl kardeşsiniz hâlâ aklım almıyor, hiç anlaşamıyorsunuz bence." Harry'nin böyle demesiyle Adelina göz devirdi.

"Bundan kardeş olur mu zaten? Baksana şuna, nasıl yedi koca butu tek seferde. Bide kardeş olup beni düşünecek, ohooooo oooo."

"Öyle mi Adel hanım?"

"Öyle tabii, değil mi draco bey?" Birbirimize meydan okur gibi suratlarımız birbirine yaklaşıyordu, farkında değildik.

"Seni babama söyleyeceğim, bak bakalım o zaman neler oluyor Adel hanım."

"Selamımı da söyle dracocum." Etraftan hafif gülme sesleri geldiğinde içinde olduğumuz durumu fark ederek geri çekildim. Adelina'nın yanakları hafiften kızarmıştı ama yüzünü yere eğerek saklamıştı.

"Kardeş olduğunuzu bilmesem tatlı sevgili atışmaları derdim. Siz Harry'nin dediğine bakmayın. Resmen kardeş olmak için doğmuşsunuz." Hermione Ron'un koluna vurunca ron sustu.

Saatler sonra derslerden baygınlık geçirip bahçeye çıkmıştık. Ne zaman Adele baksam o an geliyordu gözümün önüne, gülümsemeden edemiyordum. Yine aynısı olmuştu, gülümsedim.

"Ne gülümseyip duruyorsun be"

"Hiç.." kaşlarını çattı.

"Sende benimle kala kala iyice kafayı yedin." Sırıttım.

"Olabilir" tekrar kaşlarını çattı.

"Olabilir mi? Vay hain." Güldüm.

"Şaka yapıyorum güzelim." Gidip bi' ağacın üstüne oturduğumda o da ağacın altında yere oturdu.

Eline bir çubuk alarak yere rastgele şeyler çizdi ve konuştu.

"Günler ya çok sıkıcı ya da çok stresli geçiyor."

Elmamdan bir ısırık alarak konuştum. "Bence de, ortası yok."

Odun parçasını kenara fırlatarak tekrar konuştu. "Bu arada bu gece astronomi kulesinde olacağız."

"Neden?- ha evet. Astronomi dersi için."

"Her o derse girdiğimizde, her seferinde ilk defa giriyormuş gibi büyüleniyorum adeta."

"Bence çok sıkıcı ya" elmamdan tekrar ısırık aldım. "Uykum geliyor resmen"

Göz devirdi ve fısıldadı. "odun."

"Ne?"

"Yok bir şeeyyy."

| Adelina'nın Anlatımı

Ya bi' insan hiç mi adım atmaz ya. Görmüyor mu nasıl utanıp domatese döndüğümü? Demek ki seviyorum işte kardeşim teklif etmek bu kadar zor mu neyin inadı bu Merlin aşkına...

Ya da çok mu erkendi? Onca şey olurken, bir sürü şey peşimizi bırakmazken, yapmamız gereken çokça şey varken... Belki de sırası değildi. Bunca şey olurken sadece kendi duygularımı düşünerek bencillik edemezdim.

Yazar:
O gece astronomi dersinde Draco dayanamayıp itiraf edecekti aşkını fakat vazgeçmişti. Emin değildi, korkuyordu. Alacağı tepkiden ve diğerlerinin öğrenmesinden hele ki babasının ya da Voldemortun ne tepki vereceğinden...

Her neyse, günler böyle böyle geçmeye devam etti, yani yaklaşık 5 gün falan. Draco ile Adelina yine arada yakınlaşsa da iki tarafta kendini hazır hissetmiyor, korkuyor gibiydi. Lucius ve Voldemort artık çatlıyordu, mektup bekliyorlardı, Harry'den alınan bilgilerin(Voldemorttan haberi olduklarini, okulda ki önemleri, nerdeyse herkesin düşüncelerinin yavaş yavaş voldemortun uzerinde olduğunun) yetersiz olduğunu söylemişti Voldemort Lucius'a.
Sanırım adel'e son bir şans tanımıştı, babasına ihanet etmeyeceğini ve tıpış tıpış gerçeği kabulleneceğini düşünüyordu. Lucius'a haber saldı ve Draco'ya artık bir mektup göndermesini istedi.

Bölüm sonuu