7 වන පරිච්ඡේදය

112 6 0
                                    

   

     තිසරු හරි හරියට මියැසි ඉස්සරහ ඒ පරිසරේට අලුතෙන් මුහු උන කොලඹ සගයො දෙන්නව පල් කලා. මියැසිත් මේ හැමෝම එක්ක කතාවට වැටුනේ හිතන්නවත් බැරි විදියට . අද අදුනගත්තත් කලින් ඉදන්ම දන්න ගානට කිසි වෙනසක් නැතුව මියැසි තොර තෝංචියක් නැතුව කියවනවා. අභී වචන පහ හයකට වඩා කතා කරන්න නැතුව ඇති. ඒ උනාට  අභීට හරියට හුරුයි වගේ දැනෙන මියැසිගේ හිනාවෙන අහිංසක දිලිසෙන ඇස් දෙක දිහානම් පිට කරපු වචන ගාන වගේ දහ ගුණයක් තරමට අභී ඒ ඇස් දිහා බැලුවා.

" මියැසි...... නංගි ඔයා නිල්වලා බලන්න ඒ පැත්තෙ ගියේ නැද්ද ...."

"අනේ අයියා මං අදත් ගියා ... මේ ටිකේ එලවලු කොටුවේ වැඩනේ....  අපේ  අත්තම්මා යනවා ගීතිකා නැන්දගෙ උදව්වට.. ඉතිම් මමත් ඒ පස්සෙ වැටිලා යනවා නිතරම ....."

"හෙට උදේ වෙන්න ඇරල ඒ පැත්තෙ යන්න ඕනී ... මාස ගානක්ම අරෙහෙට වෙලා ඉදලා මට දැන් ගමත් අමතක වෙලාද මංදා.."

"අනේද කියන්නෙ...... ම්හ්... අපි දන්නවා නේද පොඩි අක්කා.... අයියා ඔය හෙට උදේම දුවන්න හදන්නෙ මැගැරුනු ගම බලන්නද... මගැරුනු නිල්වලාව හොයන්නද කියලා..."

" නැතුව නැතුව.... මම නොදන්නවැයි මගෙ මල්ලිගෙ වැඩ... අනේ ඉතින් පුංචි මහත්තයා.. ඒ මංගල්ලෙත් මේ එක්කම කරලා දාන්න තිබ්බ මගෙ පොඩි එකා තව ටිකක් ලොකූනානම්... "

මියැසිගේ කතාවට පොඩි අක්කත් හරි රහට තුනපහ එකතු කලා. ඉතින් පුංචි මහත්තයගෙ මංගල්ලෙට තව කල් බොහොමයි. දැන් පුංචි මහත්තයට ඕනි උදේ උන ගමන් තේ වැටිය දිගේ පේරගොල්ලට දුවන්න., ඒ ලස්සන විදින්න . ඇරත් එහෙ ලස්සන දෙගුන කරන තිසරුගෙ නිල් වලාකුල බලන්න .

   පහුවදා එලි උනා. සීතලට හරි හරියට කැපිලා යන තිසරුගේ අම්මගේ උදේ කිරිතේක නම් වරදින්නෙ නැතුව තුන් හතර දෙනාටම උදේම අතට ලැබුනා . ඒ එක්කම අද පැණි බේරෙන වැලිතලප . අභිනුට මියුරුට විතරක්නම් බැරියැයි මෙන්න ගෙදර පුංචි මහත්තයත් කාලෙකට දැකපු අමුතු කෑමක් ගානට දාලා වැලි තලප දැක්ක ගමන් සතුටට උඩ පැන්නේ.

"දෙයියනේ....! මගේ වස්තුවැ..."

"නිදෝමකින් .. මල්ලි තමුසෙ ආත්ම ගානකින් වැලිතලප දැකලා නෑ වගේ..."

දෙවොල් පෙම (Ongoing)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora