15 වන පරිච්ඡේදය

109 4 1
                                    

" තිසරු..... මියැසි මෙහෙ ඉන්නෙ කොහෙද...? "

" එයාගෙ අක්කගෙ ගෙදර..."

" බං ... අහපන්කෝ... මට උබට කියන්න දෙයක්  තියෙනවා"

"ඔව් කියපන්....ඉතින්.."

"මෙහෙම බෑ හවස වරෙන්... අපේ ගෙදර.."

"අද....?"

"ඔව් ඇයි අද බැරිද....?"

" ok මං එන්නම්.."

අභී තිසරු කතාවට වැටුනේ සංගීත කාමරේ ඉන්න මේ දවස් ටිකේ සිහියක් පතක් නැතුව ඉන්න මියුරු හොයාගෙන එන ගමන් ..

" "අභී... මියුරු අවුල් බන්...  ඊයේ උගෙ අම්ම කතා කලා"

" සුදීරා ඇන්ටි කතා කලාද..? උබට මොනවද කිව්වෙ..?"

"කිව්ව නෙමේ බන් ඇහුවා ... මු ගැන .. එක වෙලාවකට හැමෝටම වඩා හොදින් ඉන්නවා... තව වෙලාවකට තනියම ඉන්න හදනවා ... ඔය ටික තමා මට සුදීරා ඇන්ටිට කියන්න තිබුන එකම දේ.."

" හරි අපි බලමු... exam එකට කලින් මූව ගොඩදාගන්න තිබුණනම්..."

අභී එහෙම කියලා හොද හුස්මක් පහලට හලලා මියුරු ඉන්නවද බලන්න සංගීත කාමරේ විපරම් කලා.... ඒ වෙද්දිත් කවුරුත්ම නැති හිස් කාමරේ  මියුරු විතරක් පියානෝවේ කොනකට ඔලුව ගහගෙන ස්වර එක දෙක එහෙ මෙහෙ කරන හැටි දැකපු අභී ගිහින් මියුරුගේ ඔලුවට තට්ටුවක් දැම්මෙ ටිකක් දැනෙන්න.

" ඔය බලහං අපි හොයනවා... මූ පීරියඩ් එක ඉවර වෙලත් මෙතන ස්වර මවනවා.."

"  යමං ඉතින්..."

" ලබන සතියෙ 16 වෙනිදට  වැඩ දාගන්නෙපා.."

පන්තියට යනගමන් සියඹලා ගහ ළඟින් පඩිපෙළ නගිද්දිම මෙච්චර වෙලා  සද්දෙ වහලා හිටපු මියුරු කට ඇරියා. වැඩ දාගන්නෙපා කිව්වෙ....? ඔව්ව් ඒකට හේතුව හොයන්න අතේ පොත් දෙකකුත් තියන් පිටිපස්සට අත් දෙකත් බැඳගෙන පඩි නගින ගමන් අභී එකපාර හැරිලා බැලුවේ මියුරු දිහා..

" 16  දානේ....  "

හේතුව හරි. අභිනු එතනින් එහා වචනයක්වත් කිව්වෙ නෑ . කලේ පිටිපස්සට බැදුනු අත් දෙකෙන් එක අතක් අරන් මියුරුගෙ කර වටේ දාගත්තු එක විතරයි. අභීට ඉතිරි අඩි කීපය යනකල් මතක් උනේ ඉස්සර මේ තුන්දෙනා වෙනුවට සෞන්දර්ය පීරියඩ් එක ඉවර වෙලා පන්තියට එන්න නිසලිත් හිටියා නේද කියන එක . පොත් දෙකතුනක් දාපු clear  bag එකක් තුරුලු කරගෙන තුන්දෙනාටම ඇනුම් පද කිය කිය පන්තියට යන කෙල්ල ආයෙ කවදාවත් මේපාරේ යන්න එන්නෙ නැද්ද... ? අභී එයාගෙ හිතින් ඇහුවා.. නැ.. ආයේ නෑ... මේ පාරේ ආපහු  පන්තියට යන්න අද ඉතුරු අපි තුන්දෙනා විතරයි හිතින් අහපු ප්‍රශ්නෙට අභීට හිතින්ම ඒ වෙලේම උත්තරයක් හම්බුනා.  ඒ උනාට තිසරුට ඕනි උනේ මතෘකාව මගාරින්න..

දෙවොල් පෙම (Ongoing)Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum