Homies ★minsung★

9/Don't worry

Jisung benim pijamamın düğmelerini açmaya başladı. Onu durdurdum.

"Emin misin?" dedim.

Kafasını evet anlamında salladı nefes nefese.

"Tamam."

Düğmeleri açmaya devam etti.

Duyduğum tiz sesle uyanmıştım. Gözlerimi aralamış yanımdaki boşluğa bakmıştım. Jisung kalkmış dolabı karıştırıyordu. Tiz sesin kaynağının demir askılıkların birbirinde değmesi olduğunu anladım.

İki dakika gördüğüm rüyayı sorgulamış, sonra da yerimden kalkarak Jisungun yanına gelmiştim.

"Ne zaman uyuduk?" dedim dolaba yaslanarak. "Hatırlamıyorum da."

"Dün sarhoş olan bendim ve sen mi hiç birşey hatırlamıyorsun?"

"Noldu ki? Birşey mi yaptım yoksa?" dedim yutkunarak ve cevabı bekledim.

"Dün uyuya kaldın. Ses yapmamak için saçlarımı kurutamadım." Sonra bana boş gözlerle bakmıştı.

Demek çayı demledikten sonra uyuyakalmıştım. Ve rüyamdaki hiç birşey gerçek değil...

Ellerimi kavuşturdum. "Napıyorsun?"

"Ben bir yere gidip geleceğim. Daha erken. Biraz daha uyu istersen." dedi bana bakmadan.

"Nereye? Götürmemi ister misin?"

"Yok sağol. Hemen gidip geleceğim."

"Nasıl istersen." diye pijamalarımı umursamadan mutfağa gittim. Üç kişilik kalvaltı hazırlamaya başladım.

"Jisung yumurtanı nasıl istersin?" dedim onun duyabileceği bir seste.

"Ben yemeyeceğim. Çıkıyorum." diye ayakkabılarını giydi.

"Yunayı bıraktıktan sonra seni nereden almam lazım?" diye sordum hemen çıkmadan önce.

"Kendim geleceğim. Merak etme." dedi ve kapıyı kapatıp gitti.

Sabahın köründe nereye gittiğine dair kafamda sorular oluşsa da sormadım, sonuçta bana söylemek zorunda değildi.

🐇

(Felixin gözünden)

Son ders başlamadan önce telefonuma bir bildirim geldi.

Hyunjin
Derslerin bittikten sonra boş musun?

Felix
Evet
Noldu?

Hyunjin
Yeni bir kafe açılmış
Gidelim mi?

Felix
Unutmamışsın
Tabi olur yani gidelim
İçecekler senden

Hyunjin
Tabi
Söz vermiştim
Çıkınca ara

Felix
Tmm

Gülümseyerek telefonumu kapattım. Eğer birimiz kız olsaydık bu konuşmanın daha uzun olacağından emindim.

Dersler bitince eşyalarımızı toplamaya başladık. "İçmeye gider miyiz beyler?" Jisungun sorusuyla ona döndüm. "Neden olmasın?" dedi Changbin. "Bende varım. Tabi sizi taşımayacağım haberiniz olsun."