Ayla Mila ( gerçek ailem )

14.bölüm

Sabah çok huzurlu bi uykudan uyandım kalkmaya yeltendigim sırada yanımda bi ağırlık olduğunu fark ettim kim olduğunu anlamam uzun sürmedi artık ne kadar kabul etmesem de abilerimi kokularindan bile tanıyordum

" günaydın küçüğüm rahat uyudun mu bana sorarsan hayatımın en güzel ikinci gecesiydi " yanıma yaklaşıp " birincisi de ilk beraber uyuduğum gece " dedi bu dediğine kikirdadim

" günaydın abi kalkta okula hazırlanayım" dedim zaman kısa ve artık yaptıkları yanlışların farkına vardılar ve özür dilediler sonuç olarak ben de artık affettim daha doğrusu kabullendim Kaan abimin yüzünde bi an durgunlasma oldu anında hemen kocaman bi gülümsemeyle bana sarılıp yanaklarımı sulu bi şekilde öptü

" tamam abicim küçüğüm ben çıkayım sen hazırlan aşağı inelim " dedi ben bi yandan yanağımı silip bi yandan da kafamı salladım hızlı bi duş alıp üzerime takım olan esofmanlarimi giyindim aşağı indiğimde hemen hemen herkes asagidaydi bende masadaki yerime geçtim hızlı bi kahvaltı yaptıktan sonra okula geldik

" biri karışırsa direk bana haber veriyorsun iki dakikada hallediyorum bebeğim tamam mı " dedi Asaf Bende " tamam yakisikli ikizim söylerim sende kızlardan uzak dur kontrole gelirim" dedi dediğime güldü ve sınıflarımıza çıktık

Hoca ders anlatırken kapı çaldı ve içeriye daha önce görmediğim biri girdi

" hocam ben yeni öğrenci mert nereye geçeyim " dedi mert sınıfta tek boş yer benim yanım ve arkamdaki boş siraydi

" boş yerlere geçebilirsin mert " dedi hoca mert benim arkamdaki boş sıraya geçti

Ders bittikten sonra tenefus oldu ve çağrı sınıfa teşvik etti direk yanıma oturdu ve kafasını siraya koydu ve uyumaya başladı sanırım uyku sıkıntısı vardı hem 2.ders geliyordu hemde gelince direk uyuyodu aman banane böyle olması daha iyi diye düşündüm ve bi sonraki ders hoca dersi anlatmaya devam ederken çağrı bi an da bacagimdan tutup kendine yapıştırdı beni

" bırak gerizekali bak rahat dur bi günde ya" dedim cagriya doğru kısık bi sesle

Burnundan gülerek " ah mila ah mila ben seninle uğraşmayı seviyorum o yüzden ne desen de değişmeyecek boşuna nefesini tüketme hareket de etme uyumaya çalışıyorum bebeğim sende yatabilirsin istersen kolumun üstüne ha ne dersin " diyip göz kırptı

" Ne saçmalıyorsun lan sen siktirme belanı bi şey demiyorum kavga çıkmasın ama yeter amk siktir git artık bıktım senden " dedim dişlerimin arasında o ise hala mal gibi guluyodu bu beni daha da sinirlendiriyordu o sırada arkadaki yeni gelen yani mert koluma dokunup

" her şey yolunda mı " diye sordu bunu çağrı da duymus olmalı ki benim kolumdan tutup iyice kendine yasladi " yolunda kardeşim sevgilimle arama girme ikile" dedi sevgilim kelimesine pek takılmadım mert rahat bıraksın diye söylediğinin farkındaydim hızla kendimi ondan uzaklaştırıp

" Ne sevgilisi be saçmalama evet mert rahatsız ediyo bu beni sevgili falan da değiliz " dedim mert cagriya bi an döndü ve yumruğunu yüzüne geçirdi o an çığlık attım tüm sınıf ve hoca yanımızda toplandı

" Ne bu rezillik çocuklar ne oluyo burada " diye sordu hoca mert ise " hak edene hak ettiği muameleyi gösterdim hocam bunu niçin bi ceza verilecekse razıyım " dedi Allah Allah bu ne mertlik adı da mert zaten diye aklımdan geçirdim

" bu nasıl bi üslup mert geldiğin ilk günden olay çıkardın hemen peşimden geliyorsun " dedi ve mertle beraber sınıftan çıktılar çağrı sinirle bana dönüp " tek kalmanı önermiyorum tek bulduğum yerde icabına bakacağım haberin olsun bebeğim" dedi