Bilmem kaç tane sakinleştirici almanın etkisi ile vücudum uyuşmuştu göz yaşlarımı akıtamıyordum,bağıramıyordum,hiçbir duygu hissetmiyordum. Sandalyeye oturmayı reddedip yere abimin gömüldüğü yerin yanına oturdum. Yorgun gözler ile sadece toprağa bakıyordum. Herkes bana acıyarak bakıyordu ve ben buna bile tepki gösteremeyecek kadar uyuşmuştum. Ne hoş.
Bu cinayeti Ateş Akbulut'un işlediğine adım kadar emindim çünkü bir insanın kolunu kesip kıyma haline getirebilecek bir psikolojiye sahip olan tek kişi oydu. Ve neden yaptığıda bilinmiyordu şu ana kadar işlediği bütün cinayetlerde bir not bırakmıştı ama bu sefer not yoktu. Not yoksa başkasıda yapmış olabilirdi.
Kafam çok karışmıştı yağmur şiddetli bir şekilde yağarken adım sesleri gelmeye başladığında gözlerimi kapattım. Bir el omzuma dokunduğunda gözlerimi açmadım kokudan anladığım üzere Devrim gelmişti "Su hava soğudu hadi gidelim" elini uzattığında eline bakarak konuştum "Gelmeyeceğim abim yağmuru sevmez bende kalmalıyım" "Su-" "Devrim gelmeyeceğim" Devrim içeri ilerlediğinde pes ettiğini düşünüp mezarın yanına kıvrıldım ve gözlerimi kapattım.
❤💙
En son mezarın yanına uzandığımda geceydi şimdi ise sabah olmuş üzerimde bir battaniye ve bir el şemsiye tutuyordu şemsiyeyi tutan elin sahibine baktığımda bu kişi Devrim'di.
Kendi üzerini örtmemiş ve yağmurdan korunmamştı hasta olma ihtimalini düşünüp onu uyandırmaya karar verdim. Elimi uzattığım an uyandı "Noldu? Üşüdün mü? Islandın mı? Bir yerin ağrıyor mu?" Bu haline gülümseyerek baktım "Ben iyiyim Devrim ama sen? Benim üzerime battaniye örtmüş saatler boyu şemsiye tutmuşsun hasta olacaksın" "Bana bir şey olmaz" uzun bir sessizlik olduğunda ayaklandım "Eve gidelim"
Devrim'de ayaklandığında yavaş adımlarla ilerlemeye başladık. Annemler evdelerdi, annem çok ağlamamıştı babam hiç ağlamamıştı bir an benim fazla abarttığımı düşünmüştüm.
❤💙
Ev fazla sesliydi içeride bir sürü kişi vardı gizlice baktığımda hepsi akrabalarımızdı.
Pardon akbaba.
Omzuma bir el dokunduğunda kim olduğuna baktım. Gül yengeydi. "Su nasılsın kızım? Yanındaki kim?" Devrim'den bahsediyordu "Arkadaşım" "Ne tür bir arkadaş?" "Gül yenge normal arkadaşım izninle odama çıkacağım" "Anlamadık sanki" dedi gülerek. "Devrim sen yukarıda ki oturma odasında bekle ben bir hazırlanayım dışarı çıkalım evde kalamam" "Tamam ekip bizi bekliyor"
❤💙
Banyo yapmış saçlarımı kurutmuştum sarı saçlarımı tepeden bir at kuyruğu yaptım siyah bol bir kargo pantolon üzerine ise siyah ince bir tişört giyinmiştim. Devrim oturma odasında oturmuş telefonu ile ilgileniyordu beni görünce ayaklandı "Gidelim" dediğimde birlikte aşağı indik ve akrabalara görünmeden garaja girdik. Devrim araba ile gidecekti ben ise motorla gidecektim.
❤💙
"Bu cinayeti Ateş Akbulut'un işlediğine eminim" sinirden dişlerimin arasından konuşuyordum. "En kısa sürede onun evine gideceğiz!" Sinirle konuşurken diğerleri sakindi "Su şuan gidersen herşeyi batırabilir-" "Hiç birşey olmayacak Hakan abi en kısa sürede ben gideceğim siz gelmek istemiyorsanız gelmeyin"
Sessizlik.
"Peki bende kendim giderim" hepside öldürülmekten korkuyordu. Ayaklandığımda arkamdan hiçbir ses gelmedi. Tek başımaydım.
Selamlarr bolum nasildii
Hic begenmedim
Her an silebilirim
Öptümm
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞ VE SU (TAMAMLANDI✅)
Teen FictionKötüleri öldürmeye yemin etmiş Ateş Akbulut Kötüleri yakalamaya yemin etmiş Su Oktay
