ATEŞ VE SU (TAMAMLANDI✅)

BÖLÜM 9|KAÇIŞ

Devrim beni kolumu tutmuş ve birlikte son hız ormanın derinlik-
lerine kaçıyorduk. Yokuş aşağı koşarken ayağım ayağıma dolandı ve yuvarlanmaya başladım. Yuvarlanırken gözlerim açıktı ve gözlerime toprak girmişti,elimi uzattığım an bir ağaca tutundum ve yuvarlanmaktan kurtuldum. Devrim dikkatli bir şekilde koşarak geliyordu. "Devrim,Ateş gelmedi bunu biliyorum başka birisi geldi ve bu bizi öldürmek için" aramızda az bir mesafe kalınca durdu. "Nereden biliyorsun?" Derin bir nefes verdim ve konuşmaya başladım "Ateş benim ajan olduğumu biliyormuş ikizi Güney söyledi. Beni öldürmek için bile bulmaya gelmezmiş"

Kalkmamda yardımcı oldu ve aşağıya doğru inmeye başladık "Nereye gidiyoruz?" "Araba biraz ileride" gözlerimi kısarak etrafta arabayı aramaya başladım. Yaklaşık 1 kilometre uzaklığımızda siyah bir Range Rover gördüm.

Kısa süre içinde arabaya vardık ve bu sürede silah sesleri tamamen susmuştu,araba çok sessizdi ve bu sessizliği radyoda ki şarkı bozuyordu. Şarkıyı sessizce mırıldanmaya başlamıştım "Hüzünler başıma vurdu yine" ben şarkıyı söylerken Devrim'de bana eşlik etmeye başladı. Artk ikimizde bağırarak şarkıyı söylüyorduk

"Sevgilim çıkmaz yollarına senin dolaylarında,sana dair hasretim yüz yıllardan kalma aklımı kaçırıyorum bu cinnet akşamlarında"

❤💙

Eve gelmiş aileme herşeyi anlatmıştım,annem her zamanki gibi ajanlığı bırakmamı söylemişti babam ise Hakan abiye sövmüştü. Annemin Devrim'e benimle arkadaşlık kurması için para verdiğini söylediğimde benden defalarca özür dilemişti ve o zamanlar arkadaşım olmadığı için ve hafıza kaybı yaşadığım için hiçbir arkadaşımı tanımamış ve onları istememiştim annemde bunu mecbur olarak yaptığını söylemişti.

Ailemle abimin ölümünden sonra doğru düzgün vakit geçirmemiş hatta konuşmamıştık. Onlarda konuşmak ve vakit geçirmek istemiyordu belki,Hakan abi haklıydı ben hiçbir zaman sevilmemiştim.

Devrim kendi evindeydi ona evde kalacağımı söylemiştim fakat şuan motorla kendi evime gidiyordum. Çok sık gelmezdim genellikle ofiste,annemlerde yada görevde olurdum,şuan ofise gidip bana ihanet edenlerle yüz yüze gelecek durumda değildim bugün değil ama yarın gidecektim ve hepsiyle yüzleşecektim.

Ev bıraktığım gibiydi kıyafetlerim etraftaydı,makyaj malzemeleri anlamadığım bir şekilde mutfaktaydı mutfağa ilerleyip ruju elime aldım ve incelemeye başladım "Bunları neden buraya koydum acaba? Belki mutfakta makyaj yapmak gibi fantezilerim vardır?" En son yaklaşık bir ay önce gelmiştim ve etraf oldukça tozluydu.

Etrafı izlerken telefonum çalmaya başladı. Devrim arıyordu "Efendim Devrim" "Neredesin Su prensesi?" "Kendi evimdeyim" Bir sorun mu var prenses?" "Yok ne zamandır gelmiyordum gelmek istedim" "Marketten birşey lazım mı? Cips,çikolata?" "Karnım ağrıyor" "Tamam prenses bekle 15 dakika içerisinde oradayım"
Telefonu kapatıp tezgaha bıraktım ve salona geçtim,kıyafetleri alıp odamdaki dolaba sıkıştırdım camlarıda açıp evin havalanmasını sağladım.

Karnımın ağrısı dayanılmaz bir hal alınca mutfağa doğru ilerlemeye başladım. Dolaptan bir ağrı kesici aldım ve suya ihtiyaç duymadan yuttum.

Kapının çalması ile kapıya ilerledim,merceğe bakmadan kapıyı açtığım an iki elin boğazıma sarılması bir oldu,sadece gözleri gözüken kişiyi tanıdığım an gülmeye başladım.

Selamlarr

Nasılsınızzzz?? Umarım mükemmelsinizdirr

Bölüm nasıldıı??

Öptümm