one

394 10 0
                                    

17 Temmuz 2014

Skylar bilgisayarının ekranını sertçe çarparken nefret ve alay dolu yorumları aklından çıkarmaya çalıştı. İnsanların ona içine kapanık ve kolları kesiklerle dolu olduğu için ucube demelerinden bıkmıştı.
Sevilmemişti Skylar. Daha 7 yaşındayken uyuşturucu bağımlısı babası annesiyle onu terk etmiş ve annesi birkaç gün arayla kendini asmıştı. Hepsini görmüştü Skylar, hiçbiri çıkmıyordu aklından.
Sevilmeyi beklemiyordu ama artık. Annesi ve babası tarafından bile sevilmeyen hiç uçamamış bir melek gibiydi. Cennetten düşmüş bir melek.
"Bunu düşürdün galiba" Skylar ona uzatılan cüzdana döndü. Kısaca teşekkür etti. "Justin." Tepki vermediğini görünce kıza adını sordu genç çocuk.
"Gereksiz birini neden tanımak istiyorsun?" Dedi fısıltıyla.
"Buradan gereksiz durmuyorsun." Çekinerek söyledi adını Skylar. Çocuk kızı tanımak amaçlı birkaç cümle daha kurdu ve Skylar üstü kapalı cevaplar verdi.
Annesi böyle demişti çünkü. Kendini kapatsa bile başkalarından soyutlamamasını söylemişti annesi.
Ve Skylar rastgele bir parktaki rastgele bir bankta tesadüfen tanıştığı Justin'e iyi geceler dileyerek gecenin karanlığında evine yürüdü.

Hai gece gece gelen justin feelslerinden çıkmış bir kurgu. Kurgum belli -ilk defa- uzun bir hikaye olmayacak.
Eh birazda acıklı olacak
Yeni bölümü yarın atarım.
ily

bordeaux// justin bieberHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin