ilk adım

0 0 0
                                    

Lanet alarm sesi ile uyanmıştım tavanı izlerken hafifçe gülümsemiştim bugün planımın son dokunuşlarını ayarlayacaktım üstümdeki çarşafı üstümden çekmiştim ayaklarımı yere doğru uzanmıştım elime telefonumu almıştım ve Twitter gündemine bakmıştım maalesef ki yine kadın cinayetleri ile ilgili bir gündemdi kadınları rahat bırakmıyorlardı adalet desen zaten yoktu... Bu planımdan sonra galiba kadın cinayetine el atacaktım ya da ona erkek cinayeti diyelim ben bunları düşünürken telefonum titremesti bildirme bakmak için telefonumun bildirim yerine bakmıştım ve işte beklediğim mesaj gelmişti

İşbirliğim: numaralar hazır hangisinin numarasını istersin

Kimin numarası derseniz "adal açar,nil uras, kaan demir ve Aras bulut" onlar kim mi? Onlar benim canımı lise zamanlarında yakan bir grup zorba... Ve bugün onlardan birine yazcam evet bugün elimi kana bulamam için ilk adımımı attım işbirliğimi bekletmeden yazmıştım "adal açarın numarası ve diğerlerinin de insegram şifreleri lazım" adal diğerlerine göre daha sinirli biriydi önce onun suyuna gitmem gerekiyordu, işbirlikçim beni bekletmeden istediğim şeyleri atmıştı numarayı kopyalayıp Whatsapp gitmiştim ve kişiyi eklemiştim bugün akşam yazacaktım elime leptobumu alıp diğerlerininde insegram hesaplarına girmiştim hesaplarında dolaşmaya başlamıştım hepsinin acımasız yüzü hala duruyordu onların yüzlerine baktıkça elim ayağım titriyordu üstümde kalan onlara ait yara izleri açıyordu... Nilin hesabına bakarken bir fotoğraf dikkatimi çekmişti evet on binlerce fotoğrafından sadece bir tanesi dikkatimi çekmişti hepsinin olduğu ve benimde olduğum bir fotoğraftı bu... Ben dışında hepsi mutluydu ve tarih 10 yıl önceydi lise zamanlarımızdı... Fotoğrafta ben fotoğrafın tam ortasında duruyordum ağlıyordum sağımda nil ve kaan duruyordu solumda işe aras ve adal duruyordur adal çenemi tutmuş yüzümü kameraya döndürmeye çalışıyordu belliydi nil işe bu fotoğrafı çekmişti diğerleri işe gülümsüyordu fotoğrafı keşke görmeseydim... Gözümden bir damla düşmüştü...kalbim sıkışmıştı... Derin nefes alıp vermeye başlamıştım hepsinden nefret ediyordum ordum en çokta nilden! Teptobumu kapatmıştım ve kenara koymuştum ayağa kalkmıştım duvara tutuna tutuna lavaboya gitmiştim yüzümü soğuk suyla yıkamaya başlamıştım aynaya bakmıştım   yüzüm kızarmıştı genelde hep kötü birşey olduğu zaman böyle olurdum... Ellerimi lavabonun iki tarafına koymuştum derin nefes alıp vermeye devam ediyordum

: nehir kendine gel nehir kendini güçsüz sanarsan bu intikamı yapamazsın onlarda bir kaç gün sonra aynı durumu yaşayacak...

Kendimi bu cümle ile sakinlestirmistim lavabodan çıkmıştım ağlamış yüzümle, yatağımdan telefonumu almıştım. aksamı bekleyemezdim şimdi başlatacaktım planı Whatsapp girip adal'a yazmıştım "selam" onlar tektek benim çektiği acıyı çekeceklerdi... ben gül nehir ve güçlü bir kadın olmam lazımdı

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 02 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

yaban gülü Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin