Tüm gerçekler kanlı mürekkeple bulaştı ellerine Savcı' nın beş yıldır dünya gündemindeydi peşinde olduğu seri katil, hayatının amacı olmuştu onu yakalamak ancak bir insan kendini nasıl yakalayabilirdi ki?
Ellerine bulaşan kan katil olduğunu göst...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Olduğum kadından şikayetçi değildim"
Hava Alanı'na iniş yapan uçak ile dudaklarımda sinsi bir gülüş belirdi. Sonunda beklediğim saatlere çok az kalmıştı. Çantamı alarak ayağa kalktım. Bu sırada yanıma gelen Hostes'e bir gülümseme yollayıp uçağın çıkışına doğru yürüdüm. Arkamdan gelen Hostes "iyi tatiller hanımefendi" dedi. Uçaktan dışarı çıkıp Hava Alanına göz gezdirdim .
Güneş batmış hava yavaş yavaş kararmaya başlamıştı. Çantamdan gözlükleri çıkartıp taktım. Ardından merdivenleri inmeden "teşekkür ederim tatlım" diyip merdivenlerden inerek beni bekleyen arabanın yanına ulaştım.
Kapıyı açan şoföre bir baş selamı verip arabaya bindim. Şoför kapımı kapattıktan sonra binmişti. Şöfor arabayı çalıştırdıktan sonra dikiz aynasından bana bir bakış atıp " Şirkete mi gideceksiniz?" Dedi. Şirkete daha sonra uğrayabilirdim , burda olmamın sebebi olan kişiler için hazırlık yapmam gerekiyordu. " Hayır, eve geçelim" dedim. Ardından arkama yaslanarak akan yolu izlemeye başladım.
Bugüne kadar kendimi hep sorguladım, sen kimsin Clery ? Bu hayattan istediğin ne? Neden bu kadına dönüştün? , kendime sorduğum sorulara bazen cevap veremiyordum. Çünkü ben de bilmiyordum, neden? Nasıl? Bu kadına dönüştüğümü ama pişman değildim, olmayacaktım. Araba villanın bahçesine girdiğinde düşüncelerimi bir kenara bıraktım. Araba durduğunda şoförün kapıyı açmasını beklemeden arabadan inerek eve doğru ilerledim.
Kapının önünde korumalar ve çalışanlar vardı ancak Kara yoktu.
Kara benim güvenlik şefimdi. Türkiye'de ve diğer gittiğim, kaldığım ve gideceğim yerlerin güveliğini sağlıyordu. Kara Türk'tü bu durum ne kadar abimin hoşuna gitmesede Kara'ya sonsuz güvenim vardı.
Burada olmaması bir sorun var anlamına geliyordu.Merdivenleri çıkarak bir korumanın önünde durdum. "Kara nerede?" Dedim. "Birazdan gelir efendim" dedi. " Ne zaman gelir diye sormadım, nerede dedim" gözlüklerimi çıkartıp korumaya baktım. " Şirkette küçük bir güvenlik sorunu olmuş onunla ilgilenmek için şirkete gitti" başımı tamam anlamında sallayıp yanlarından geçip içeri geçtim. İçeri girdiğimde rahat bir nefes aldım .
İnsanın evinde hissetmesi gibisi yoktu.
Beklemeden salona doğru ilerledim. Salona girdiğimde koltuğa yayılmış bir adet Yalçın Soyder beklemiyordum.
Davetsiz misafirden nefret ederdim.
Yalçın ülkeye giren silahlardan sorumlu bir adamdı. Benim Türkiye'deki işlerimi hallediyordu. Ancak evime benim haberim olmadan gelmesi onun açısından hiç iyi olmayacaktı.
Gece yeni başlıyor Clery
Diyen iç sesim kaşlarımın çatışmasına sebep olmuştu. Sakin adımlarla Yalçın'a doğru ilerledim. Yürürken topuklu ayakkabılarımız zeminde çıkardı ses ile yalçın başını kaldırıp bana baktı." Oo hoş geldin Clery'cim gözüm yollarda kaldı" dedi.
