"မန္ေနဂ်င္း
ဥကၠ႒ႀကီးဆီလာတာလား"
"အင္း
ဥကၠ႒ႀကီးမရွိဘူးလား"
"ဟုတ္ကဲ့ အျပင္ထြက္သြားပါတယ္
အေရးႀကီးကိစၥရွိလို႔လားရွင့္
အေရးႀကီးရင္ ဖုန္းဆက္ေခၚေပးပါမယ္ရွင့္"
"ဟင့္အင္း ရတယ္
ဥကၠ႒ႀကီးျပန္လာရင္ ကြၽန္မ အလုပ္ကိစၥနဲ႕အျပင္ထြက္သြားတယ္လို႔ေျပာေပးေနာ္
အာ ၿပီးေတာ့ ဒီကိုျပန္မလာေတာ့ဘူး
ကိစၥရွိရင္ ကြၽန္မအတြင္းေရးမႉးနဲ႕ မွာထားလိုက္လို႔"
"ဟုတ္ကဲ့ ဥကၠႀကီးျပန္ေရာက္လာရင္
ေျပာလိုက္ပါမယ္ရွင့္"
"အင္း ေက်းဇူး"
"ေခ်ာလိုက္တာ"
မန္ေနဂ်င္းက အရမ္းေခ်ာတာဘဲ။ မ်က္ႏွာခြၽန္ခြၽန္ေလးမွာ မ်က္လုံးေတြက မက်ဥ္းမက်ယ္နဲ႕ မ်က္ဆံေတြကေတာ့ တစ္ခါတစ္ခါ အနက္ေရာင္လိုလို၊ တစ္ခါတစ္ခါက်ျပန္ရင္လဲ အညိုေရာင္လိုလိုနဲ႕ အေရာင္အမွန္ကိုေတာ့ ေသခ်ာမသိနိုင္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆို ထိုညို႔အားျပင္းသည့္ မ်က္ဝန္းေတြႏွင့္ ေအးစက္စက္မ်က္ႏွာထားအား မည္သူမွ် ၾကာၾကာေစ့ေစ့မၾကည့္နိုင္သည္ေၾကာင့္ပင္။ ႏွာတံေလးစင္းစင္းနဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကလဲ မထူမပါးေလး။
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းရဲ႕ညာဘက္ေထာင့္မွာ မွဲ႕နက္ေသးေသးကေလးတစ္လုံးကလဲ တည္ရွိေနျပန္သည္။ ခႏၶာကိုယ္က ပိန္ပိန္ပါးပါးနဲ႕ အရပ္ႀကီးကလဲအရွည္ႀကီး။ စြဲေဆာင္မႈအရွိဆုံးကေတာ့ မန္ေနဂ်င္းရဲ႕ အေၾကာစိမ္းေလးေတြထင္းေနသည့္ လက္ဖမိုးႏွင့္ လက္ေခ်ာင္းရွည္ရွည္ေလးေတြပင္။ အရယ္အၿပဳံးနည္း လွေသာ္ျငား၊ ေအးစက္စက္ရွိလွေပမဲ့ လုံးဝကို အရမ္းမိမိုက္ပါတယ္။
=^=^=^=^=
ခြန္းအလုပ္ကိစၥနဲ႕ ေန႕လည္ကတည္းကထြက္လာတာ ညေနေတာင္ေစာင္းလုၿပီ။ ေန႕လည္စာ မစားလာရခဲ့သည့္အျပင္ မနက္ကလဲ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႕အလုပ္လာခဲ့ရသည္ေၾကာင့္ ဗိုက္ကဆႏၵျပေနေလၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ နီးစပ္ရာ ကိတ္မုန့္ဆိုင္တြင္ ကားရပ္ကာ ခြန္းအတြက္ cheese ကိတ္ နဲ႕ cappuccino ပူပူတစ္ခြက္ဝယ္လိုက္ၿပီး၊ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ႀကိဳက္တဲ့ ဒူးရင္းpillowကိုေတြ႕သည္ေၾကာင့္ ဒူးရင္းသီးကိုမႀကိဳက္ေပမဲ့
ဒူးရင္းpillowကိုေတာ့ ႀကိဳက္တဲ့ျမတ္နိုးငယ္အတြက္ ဝယ္သြားေပးရန္စိတ္ကူးလိုက္သည္။
YOU ARE READING
အဆုံးမဲ့
Humorအဆုံးမဲ့သောချစ်ခြင်းဟာ အဆုံးမရှိသောနာကျင်မှုနှင့် တိုက်ရိုက်အချိုးကျသည်။ အဆုံးမဲ့ေသာခ်စ္ျခင္းဟာ အဆုံးမရွိေသာနာက်င္မႈႏွင့္ တိုက္ရိုက္အခ်ိဳးက်သည္။
