"Hallo" begint de politie. "Ben jij Isa de jong" "Ja hoezo" vraag ik "je ouders zijn omgekomen bij een auto ongeluk" vertelt de politievrouw. Er loopt een traan over mijn wangen. "Zzzijn ze d...ddd..dood?" De twee vrouwen knikken in koor. Eva komt kijken en ik geef haar een knuffel. Zouden jullie mee willen komen maar het politiebureau? Ja is goed antwoorden wij in koor. Ik pak mijn iPhone 5C en oplader Eva doet het zelfde.
Wij zitten nu in de auto en ik huil heel hard. Ik maak geen geluid en de tranen stromen over mijn wangen.
We zijn bij het politiebureau en ze beginnen vragen te stellen. Eva zit in een andere ruimte.
Waar gingen ze naartoe?
Waarom gingen ze er naartoe?
Hoelaat gingen ze er naartoe?
Zijn er nog andere familie leden waar je naar toe kan?
Al die vragen ik werd er gek van.
En om antwoord te geven om de laatst vraag.
De ouders van papa is al 5 jaar dood.
En de moeder (vader is overleden) van mama is 10 jaar geleden naar Curaçao vertrokken omdat ze ons niet wilde spreken
En met de tante van mama hebben we een contact al 15 jaar.
De politie belde mijn tante en oma om het slechte nieuws te vertellen.
De politie zegt dat ze me liever niet willen adopteren, maar dat ze wel bereid zijn om dingen te regelen voor de begrafenis. Ze komen zo snel mogelijk hier naartoe.
"Waar moet ik dan naar toe?" Vraag ik voorzichtig.
"Je moet naar een pleeghuis"
Ik slik want dat wil ik helemaal niet.
{sorry voor het korte deel van 250 worden}
