17.bölüm

347 16 2
                                    

Arkadaşlar yıldıza basmayı unutmayın ve yorumlarınızı paylaşın lütfen

Gece yazdım yazım yanlışları için şimdiden özür diliyorum

.....................

Sabah uyandığım da yanımda cenk abim yoktu yataktan doğrulup kendi odama gittim  o günden sonraki her gün olduğu gibi yine sicakk suya girdim ve kızarana kadar kendimi yıkadım

Bundan önceki hayatımı düşündüm bi an vücudumdaki izler bana babamı yani karistirildigim ailedeki babamı hatirlatiyordu çok içki içen bi insandı bunun yanın da kumarı da vardı bazı geceler uykumdan uyandırıp beni döverdi o bir zamanlar çoğu babanın böyle olduğunu düşünürdüm ama parkta gördüğüm okulda gördüğüm çocukların babaları öyle değildi ki baba demek ne demekti

Baba denen adam seni kollar senin saçını çekmeyi bırak canın acımasın diye sacini oksamaya kıyamayan adamdır

Baba denen adam hikayedeki adamlar gibidir sana hep yardım edecek olan biri seni koruyup kollayan adamdır

Peki ya benim babam neden öyle değildi bi kere bile saçımı oksamamisti ama çekmekten kacinmamisti benim babam hikayelerde ki kötü adamlardandi karnımda sigarasını söndüren, sırf yemek tuzlu oldu diye ısıttıgi çatalı hiç çekinmeden vücuduma basan adam Baba olamazdı

Peki ya anne bana bunları yapan babamın karşısında sadece izleyen bi kere üzülmeyen hatta babamı kışkırtan kadın

peki ya benim suçum neydi doğmam mi

Bu düşüncelerle Banyodan çıktım ve üzerimi değiştirdim Aşağıya indim annem hariç herkes salonda oturuyordu ben aşağı indiğimde Güney abimin yanına oturdum Güney abim hemen kolunu açıp bana sarilmisti artık pek rahatsız olmuyordum bu gün kabus da görmemiştim belki de biriyle uyumak bana iyi gelmişti

" Hadi kahvaltıya geçelim " dedi annem her zaman ki sesiyle ben Güney ve kuzey abimin ortasına geçmiştim kahvaltıdan sonra abilerim ve babam ise gitti Asaf ise okula bana bu konudan hiç bi şey dememiştiler bu beni mutlu ediyordu çünkü okula gidebileceğimi sanmıyordum

Annem elinde kahve fincanlariyla yanıma geldi birini bana verdi birini de kendi aldı bana sıcak bi gülümseme gösterdi ve konuşmaya başladı

" canım kızım seni ilk gördüğümde zaten benim kızım olduğunu anlamıştım benim küçüklüğüme benziyorsun biliyor musun size hamile olduğumu öğrendiğimiz de çok mutlu olmuştuk hele ki birinin kız olacağını öğrendiğimiz de cenk abin çok istiyordu kız kardeş seni öğrendiğimiz de çoğu gece benim yanımda yatıyordu sorduğumuz da ise anne beni şimdiden yanında hissetsin abisi olduğunu bilsin diyordu şu an çok sıcak davranmıyor biliyorum ama ela yüzünden ailemiz çok zarar gördü o yüzden ilk başta sana kötü davrandılar yine canları yanar sandılar" dedi de derin bi nefes alıp devam etti ben ise gözlerim yaşlı dediklerini dinliyordum

" insan babasını seçemez Ayla ama çocuklarının babasını seçebilir benim annem babamı seçememis ama ben sizin babanızı secebildim o çok iyi bir baba oldu çocuklarıma "

" biliyorum çok karmaşık dusuncelerdesin anlatmiyorsun anlatamiyorsun o evde olanları ağır geliyo sana yaşadıkların çok haklısın ama insan derdini içine ata ata daha da kötü olur annecim ben biz hee daim senin yanındayız sana inanıyoruz bunu biliyorsun değil mi " diye sordu bende kafamı salladım ve konuşmaya başladım

" biliyorum bana inanırsınız yani bunu bana iliklerime kadar hissettirdiniz ben sevgiyi bu eve geldiğimde tattım ben bu evde önemsendim ama ben " dedim ve daha fazla konuşmadan annemin dizlerinin üzerine yattım

" saçlarımı okşar mısın anne " diye sordum anne dolu gözleriyle saçlarımı oksamaya başladı sessiz sessiz ağlıyordu benim gözyaşlarım ise onun dizine düşüyordu

" beni kaçıran kişi önceki ailede ki babam sandığım adamın arkadaşının ogluydu o evdeyken de beni taciz etmişti ben krize girip bayılmışım uyandığımda anneme söyledim ama bana inanmadı yapmamış o kendi kızına inanmak yerine elin oğluna inanmisti geçen gün yine karşılaştık çağrı kurtardı beni düşüne biliyor musun anne daha önce aynı şeyleri bana yaşatan çağrı kurtardı beni " dedim o sırada tabi sesim ağlamamdan dolayı tiz ve kesik kesik çıkıyordu

" gözlerimi açtığımda yatakta bağlı olduğumu gördüm kendimi çözmeye çalıştım ama çözemedim sonra karşımda belirdi doğum günü hediyeni vereceğim dedi " dedim ve daha da hıçkırarak ağlamaya başladım ama artık içimde tutamiyordum paylaşmak istiyordum annem de benim gibi ağlıyordu

" sonra üzerime geldi işte kıyafetlerimi kesti cirpindim yapma dedim yalvardım biliyor musun bu zamana kadar o babam olacak adama bile yalvarmamisken ona yalvardım bırak dedim lütfen dedim yapma dedim dinlemedi izin vermemeye çalıştım ama olmadı anne kirletti beni artık temizlenemiyorum tecavüz etti beni hayatımı bitirdi anne her gün yıkıyorum kendimi belki temizlenirim diye anne ama olmuyo kirlendim ben temizlenemiyroum zihnimden gitmiyo görüntüleri çığlık sesleri olmuyo unutamıyorum " dedim daha da şiddetlendi ağlamam annem bana sarılmış saçımı oksuyordu

" kızın kirlendi anne dokunma sende bana sen temizsin seni kirletmeyeyim lütfen dokunma sen temiz kal " dedim Annemden kendimi çekmeye çalışırken

" hayır benim kızım ter temiz mis gibi kokuyor temizinsin sen annecim kirli değilsin sen çok temizsin " dedi o sırada arkada bizi izleyen diğer aile üyelerini gördüm ne zamn geldiler biz bu kadar uzun mu konuşmuştuk bilmiyorum ama hepsinin duyduğu yüzlerinden belli oluyordu babam hızla yanıma geldi ve sarıldı

" Tabi temiz benim kızım niye temiz olmasın oh mis gibi kokuyor " diyip saçıma öpücükler konduruyordu ben daha da ağlıyordum artık kendimi tutmaktan yorulmuştum onlar benim ailemdi bana inanıyorlardi

" temiz miyim ben baba gerçekten temiz miyim anne " dedim hızla kafalarını sallayıp daha da sıkı sarıldılar bana bi süre sonra sakinlesmistim etrafa baktığımda herkes bi yere cokmus perişan haldeydi en kötü durumda olan Güney abim ve asafdi annem elimden tutup kaldırdığın da herkesin bakışları bize döndü

" Hadi kızım üstlerimizi değiştirip dışarı çıkalım olur mu bebeğim benim " dedi yine dünkü gibi yapıyordu ama bunu bende istiyordum kafamı sallayıp beraber üst kata çıktık hızla üzerime bi seyler geçirmiştim yüzüme kapatıcı sürdüm ve aşağı inmeye başladım

Aşağı indiğimde herkes beni bekliyordu ben aşağı indigim de herkes ayaklandı ve arabalara bindik artık kendimi daha hafif hissediyorudum utanması gereken kişi ben değildim ki ben istememiştim ailem benim yanımdaydı artık daha iyidir düne göre iyid...

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Aşağı indiğimde herkes beni bekliyordu ben aşağı indigim de herkes ayaklandı ve arabalara bindik artık kendimi daha hafif hissediyorudum utanması gereken kişi ben değildim ki ben istememiştim ailem benim yanımdaydı artık daha iyidir düne göre iyidim bi cig koftecinin önünde durunca hafif gülümsedim bunu gören kuzey abim hemen

" Ne o miniğim çok mu seviyorsun çiğ köfte " diye sorunca hızla başımı salladım hemen çiğ köfteciye girdiğimde durum yaptırmıştık herkese o yemek hayatımın en güzel yemegiydi bolca kahkahayla geçmişti ailemin bu hallerini çok seviyordum anı yaşıyorduk............

Ayla Mila ( gerçek ailem )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin