Sa sobrang lalim ng iniisip ko, di ko namalayan na tinatawag ako ni Mitch. "Ano na 'te? di mo na nasagot ang tanong ko" sabi niya habang natatawa "Sorry ano yong tanong mo?" umiling ako sa mga iniisip ko "Sabi ko, okay lang ba nandito sila Denise sa reunion natin?" tumango lang ako bilang sagot.
"Luhh, alam kong matagal na kayong break pero the fact months after ay naging sila ni Lance ay sobrang nakakairita! magalit ka..." gigil na sabi ni Mitch "Napatawad ko na sila, pero I will never forget what they did to me." sagot ko nang nakangiti "I'm just glad na hindi tinolerate ng families at mga kaibigan nila yung ginawa nila sa akin, kaya kahit tumagal pa ng ilang taon ang relasyon nila, naka kabit parin sa kanila yung salitang Traydor at Manloloko" ngumiti ako ng pilit sa kanila. "So okay ka na ngayon?" worried na sabi niya. "Hmmm super okay na ako, I'm contended what I'm doing right now with my baby" Si Nathan yong rason kung bakit nandito ako ngayon.
Nagpaalam na ako sa kanila dahil uuwi na ako. I told them that as much as I wanted to stay, I have somewhere else to do. I halted from walking and examined the pictures, my face was there with the huge congratulatory greetings.
Arct. Christine Mae D. Sison
TOP 9, Architecture Licensure Exam
Bago ako pumasok sa sasakyan, I took one last time at my Alma matter, ang matatayog nitong mga building, mga daan na palagi namin dinadaanan namin noon, at mga classroom na maiingay dahil sa makukulit na mga estudyante.
Thank you PICC for the memories and lessons. Here's to the old us, the future us, the friendships that endure, the lessons that enrich us, and the love and encouragement that surround us.
YOU ARE READING
Christine's Life Story (COMPLETED)
No FicciónCHEROPHOBIA. THE FEAR that something bad might happen after excessive joy. There's saying that you shouldn't be too happy, because you won't be prepared when misery hits you. "I will no longer allow the negative things in my life to spoil all the go...
