Loving the Star (Montenegro Series # 2)

C H A P T E R 27

CHAPTER 27

NAPAPIKIT ako habang nakahiga sa kama. Napasabunot uli ako sa sariling buhok dahil sa inis. Who called him a star? That question bothered me, until now. Kahit paguwi ko ay hindi mawala sa isip ko ang katanungan na 'yon.

Umayos sa pagkahiga at kinuha ang phone na nasa table nang lamp shade. I opened my Facebook account at sumalubong sa akin ang mga post nang mga followed pages ko that related to his band and fandoms.

They're curious kung sino ang tumawag sa kanya ng Star at bakit siya ang dahilan ng meaning ng S. Is he/she especial to him? At bakit ngayon lang sinasabi ni T ang dahilan ng S.

Kung meron din curious may iba din na nagseselos. And I'm one of them. Who's that lucky person? Bakit siya ang dahilan ng S? May ibang gusto na ba si Kyle? May girlfriend naba siya? Pero according to his all interview, he is single. Then, suddenly may ganito nangyayari?

Pero ano bang karapatan ko? Ako yung tumaboy sa kanya. Ako yung pinagsasabihan siya ng masakit. Ako yung unang bumitaw sa amin. Ako yung babaeng hinayaan siyang bumalis.

Pero ako din yung babaeng gustong makita siyang masaya. Ako yung babaeng gusto kong makasama ang pamilya niya. Ako yung babaeng sinaktan siya para sumama sa Papa niya. Ako din yung babaeng gustong makita siyang kompleto.

At hanggang ngayon, ako parin itong babaeng pinagmamasdan siya sa malayo. Ako pa din ang babaeng umasa na babalik siya pero hindi na pala. Dahil alam kong masaya na siya. At masaya na din akong nakikita siya, na nakakamit na niya ang pangarap niyang matagal na. I'm so proud of him for what he became right now. He is needed my Star. Our Star.

I sighed. Binalik ko ang phone ko sa tabi ng lamp shade bago inayos ang kumot sa katawan ko.

"Pero paano kung may girlfriend na nga siya?" tanong ko sa sarili.

Ganon pa naman sa showbiz. Akala ko mo single tapos bigla nalang i-announce na ikakasal na sa nonshowbiz girlfriend.

Napailing ako. That's cannot be happen. Walang girlfriend si Kyle. Baka nga yung Mommy niya ang tumawag sa kanya na Star. Yes, tama. Yung Mommy niya lang ang tumawag sa kanya ng ganon.

Bumaba na ako nang matapos kong nagbihis ng simpleng white long sleeve at wide black trouser para maghanda ng breakfast.

Nagfried ako ng rice with eggs at nag prito din ako ng ham at hatdog.

Nilagay ko sa isang plate ang breakfast na nilito bago pumunta sa living room. Niligay ko ang baso na may tubig sa circle table nasa gitna bago umupo sa couch.

Nung naka-on television sa living room ay nagsimula na akong kumain pero napatigil ako sa pangalawang subo nang may doorbell.

Nilagay ko muna ang plate ko bago pinuntahan ang pinto. Kumunot naman ang noo nung may nakita kong delivery boy nasa labas ng apartment ko.

Wala naman akong order?

Pagkabukas ng pinto ay agad na ngumiti sa akin si Kuya kaya napataas ako ng kilay.

"Morning ma'am! Kayo po ba si Alexandra Del Vega?"

"Ako nga. But Kuya, wala akong inorder."

Yumuko si Kuya at tinignan ang dala niya. "Pero sa inyo po ito. Paid na din, ma'am."

May pagkain at bulaklak na hawak ni Kuya. Pinakita pa sakin yung pangalan ko at room number ng apartment pero hindi makita kung sino ang nagpadala sa akin.

Pumerma nalang ako kahit naguguluhan. Ang ganda naman ng bouquet. Mukhang ang mahal pa naman nito. Kumuha nalang ako ng maliit na vase at nilagay ang red rose dito. Nang itatapon ko na sana ang nakawrap sa bulaklak ay may nahulog na maliit at maputing papel.