Semestral Love [On Hold/Editing Whole Story]

Chapter 20: PART 2 The Continuation

<--- hit the like and vote button..:))

SALAMATS! x)

***20***

“Ester!! Hintayin mo naman ako..” sigaw ko kay Ella

Ewan, bigla nalang ako iniwan..tsk..

Mga babae nga naman, mahilig sa mood swings..

PMS-ing or talagang bad mood lang??

Kanina naman ayos lang kami habang nasa sasakyan..

Tapos ngayon, aaaaaaaaahhhhhhh ewan ko sa inyo.

“bahala ka mauna diyan!” sigaw ko..

Masama ba?? maybe yes..

Pero wala akong magagawa, short tempered akong tao, mabilis uminit ang ulo ko..

Lalo na ngayong wala akong tulog, bukod sa masakit na ang ulo ko, madami pa akong iniisip…

(End of POV)

***

(Ella’s POV)

Hindi naman ako galit sa kanya, hindi rin naman ako mood swing…

At lalong hindi ako PMS-ing!!!!

For pete sake!!

Kakatapos ko lang!!

Balahura eh, don’t worry nagjojoke lang ako..HAHAHAHAHHA

Anyways, anyhow, naiinis lang ako…

Pero hindi sa kanya, kung hindi sa sarili ko..

Kasi nasasaktan ako, and I hate it!

Ganito pala feeling na nasasaktan ka, pero kahit anong sakit na at pagdaramdam ang nararamdaman mo, ang sakit, sobrang sakit..

Yung feeling na may kumurot sa puso mo at hindi pa nakuntento, pinisil at dinurog durog…

Sa sobrang sakit, gugustuhin mo nalang na mamanhid ang katawan mo at sumuko..

Pero hindi mo magawa, dahil may kailangan kang tapusin, misyon na kailangan kong matapos..

Misyon na papatay sakin at dudurog ng husto sa puso ko..

Ayoko man gawin pero kailangan..

I don’t want to but I have to…

Para sa ikasasaya niya at para sa ikasisiya nila..

LECHE!

Paano naman ang kasihayan ko!

Pero wala na akong magagawa, I have to let him go for the sake of his happiness..

LOVE is SACRIFICE…

That’s my latest definition of love, I don’t want to sound bitter, but of course, hindi maiiwasan yun..

Dude! Nasaktan lang naman ako, masama ba maging bitter??

Kaya nga ngayon, umiiwas ako..

Kasi tuwing nakikita ko siyang ganun, nanghihina ako..

Tuwing nakikita kong nahihirapan siya, nahihirapan din ako..

Martyr man tignan, pero ganun na din yun..

Kaya nga gusto ko siyang tulungan, para matapos na paghihirap niya..

Dahil alam ko naman na simula’t sapul, ako ang pinagmumulan ng problema niya..

Kahit masaktan ako, ayos lang, para isang bagsakan nalang o.

Kasi mas masakit kung unti unti mong nararamdaman ang sakit, ang unting unting pagkabasag ng puso mo..