Semestral Love [On Hold/Editing Whole Story]

Chapter 10:

“Girl, habulin mo!” sabi nila sakin.

Pero hindi ako makagalaw. Natatakot ako. Nakakatakot siya.

“A-ano sasabihin ko?” kinakabahan ako. Naman KG e! imbis na mapabuti, lalo pang nalala yung sitwasyon, bakit naman kasi nasulpot siya kung kelan may ganito.

“ewan ko. Bahala ka na. wag ka matakot dun!” sabi nila.

Patayo na ako pero pinigilan ako ni Mark

“wag mo na siya sundan, hayaan mo lang siya.” Sabi niya sabay hila sakin paupo.

Dahil mas matangkad at mas malaki siya sakin, napaupo naman ako.

“Ano ka ba Mark, bitawan mo nga yang si KG, kailangan niyang habulin si Red!”

“bat ba kailangan habulin pa yun?!paespesyal. boyfriend mo ba yun?” tanong niya

“hindi” sabi ko

“yun naman pala e! maka asta kala mo kung sino!” sabi niya, galit na din.

Siya nga pala si Mark Ferrer.classmate naming dati pero nagtransfer na siya ng school, close kami kaya nagkakatuwaan kami kanina.

“hindi mo kasi alam yung sitwasyon e. basta nagkakagulo kami” sabi ko ng mahina.

“siya ang lalaki, kaya hayaan mo siya, kapag umalis ka, aalis na din ako dito” pananakot niya sakin.

Kasi naman e. sino ba kasi pipiliin ko -___-

At the end of the day, si Mark pa din pinili ko. Paano, andami niyang kinancel na trabaho para lang ditto sa reunion ng barkada. Model kasi siya kaya medyo sikat sikatan din. pero hindi malaki ulo niyan. Mabait pa. kaya daming nagkandarapa diyan.

*End of POV*

*Red’s POV*

Kung kanina nakasimangot na ako, ngayon naman nababalutan na talaga ako ng maitim na aura.

Badtrip na ako kanina e. lalo na ngayon.

Kaya pala hindi nagtetext dahil may kaharutan sa ground floor na kung sino man yun na mukhang paa ko!

“uy! Reshoot daw yung sampal ngayon.” Sabi sakin ni Dee.

“uuwi na ako!” sabi ko habang hinahakot yung gamit ko.

“hindi pwede!” sino pa ba ang maglalakas loob na pumigil sakin?

“MiL, emergency! Please lang” sabi ko ng mahinahon. Ayoko makipagaway sa barkada ko.

“Red, last na to! Malapit na deadline nito” sabi niya sakin, napatingin ako sa mga kagrupo ko, wala na akong magagawa.

Ayoko maging madamot at idamay sila sa pagbagsak.

****************

Sa totoo lang yung isang reshoot, dumami at humaba, tinapos na namin yung ginagawa naming for the whole day. Pagod na ako. Pagod na pagod.

Anong oras na ba? maggagabi na.

“pack up na guys! Ieedit nalang to, tapos readyt to pass na.” sabi ni Raine.

Sa totoo lang lumips na yung galit ko kanina e. nawala nalang bigla at napalitan ng pagod. Lupaypay na ako.

Sumabay na ako kila MJ, dahil pupunta silang SM, dun nalang ako sa isang terminal sasakay para mas mabilis. Mahirap na kasi sakayan ngayon, kasi pagabi na. wala na yung mga estudyante kung sa harap pa ako ng school sasakay.

Pagdating ko ng terminal.

“Oh pogi! Sakto, isa nalang ditto sa extension” sabi ni kuyang dispatcher