အခန်း(၁၁)

2.2K 35 0
                                    

ကျုန်းဟန်နင် နှလုံးသားသည် ရေခဲလိုအေးစက်နေခဲ့သည်။ လျန်‌လျန်သည် သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်က်ပြီး သူ့အားတွန်းထုတ်လိုက်ပေမဲ့ ဟန်နင်သည် တောင်လိုပင်
တည်ငြိမ်နေဆဲ။

ဟန်နင်သည် သူ့ရဲ့ necktie ကိုဆွဲဖြုတ်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ခါးကို တင်းနေအောင်ဆွဲထားသည်။ဒေါသတကြီးအသံထွက်လာသည်။

"ငါမင်းထက် ခွန်အားကြီးနေတာတောင် မင်းဘာလုပ်နိုင် သေးလဲဆိုတာကြည့်တာပေါ့"

လျန်လျန်‌ အံကြိတ်လိုက်ပြီး  ဒေါသစိတ်ကြောင့် ရင်ဘတ်သည်လည်းနိမ့်ချည် မြင့်ချည်ဖြစ်နေသည်။

"ကျုန်းယန်နင် ...ငါ့ကိုလွှတ်ပေး!!"

ဟန်နင်ရဲ့ အနမ်းများသည် အရိုင်းဆန်နေပြီး သူမနှုတ်ခမ်းကို ဖိစုပ်နေရင်းနဲ့ သူမရဲ့လက်ကို ခေါင်းပေါ်တင်ပြီး ချုပ်ထားသည်။

ဟန်နင်သည်သူမရဲ့ လည်ပင်းကို ကိုက်နေရင်းနဲ့ အနှုမ်းများက အောက်ပိုင်းသို့ရောက်ရှိလာသည်။

သူမရဲ့ နို့ကို ကိုက်ပြီးစုပ်နေရင်းကနေ ကျန်တဲ့ နို့တစ်ဖက်ကို လက်မနဲ့ ဖိချေနေသည်။ သူမသူ့ကို ငြင်းဆန်နေပေမဲ့ ဟန်နင်ကို ပိုပြီးစိတ်လှုပ်ရှားလာစေသည်။

သူ့ရဲ့လီးကြီးသည် မာကျောပြီးထောင်မတ်နေပေမဲ့ လျန်လျန်သည် သူ့ကို မမြင်ရအောင် ခေါင်းအားတစ်ဖက်ကိုလှည့်ထားသည်။

သူမရဲ့ပုံစံကိုမြင်တော့ ဟန်နင်ဘယ်လောက်ပင်ဆာလောင်နေပါစေ ဆက်လုပ်လို့မဖြစ်ပေ။

ဟန်နင်ရပ်လိုက်ပြီး သူမကို စကားပြောဖို့ ပြင်နေတုန်းမှာ ကျယ်လောင်တဲ့ ပါးရိုက်သံထွက်လာသည်။ သူ့ရဲ့ပါး နာကျင်ပြီး ထုံလာသည်။

လျန်လျန်ရဲ့ မျက်ရည်များ မထိန်းနိုင်အောင်စီးကျလာပြီး မျက်လုံးထဲတွင် အမုန်းနဲ့ စိတ်ပျက်မှုများနဲ့ ပြည့်နက်လာသည်။

"ဟန်နင်..ငါတို့ကွာရှင်းမယ် !"

ဟန်နင် နှလုံးအောင့်တက်လာပြီး အသက်ရှုဖို့ပင်ခက်ခဲလာသည်။ သူကြမ်းပြင်ပေါ်ကို လှဲကျသွားသလိုခံစားရပြီး အရမ်းနေရခက်လွန်းသည်။
.
.
.

အချစ်များအားလုံးမင်းအတွက်သာ♥️Where stories live. Discover now