Antrenman bittiği gibi soyunma odasına gidip üstümü çıkartıyordum. Kerem'de bana bir şeyler anlatıyordu ama benim aklım Semih'teydi. Kerem onu dinlemediğimi anlayınca hafifçe beni dürttü. Hafif irkilip ona baktım. Bana sorgularcasına bakıyordu. "Ee aklından ne geçiyor senin beni bile dinlemiyorsun sevgili falan mı yaptın?" Sevgili mi yaptın sorusuna gülmüştüm "Hayır sadece şu sarışın çocuğu düşünüyorum." Kerem imalı imalı bakınca koluna vurdum neyi ima etmeye çalıştığını anlayınca "Öyle şey yok" Kerem hafifçe kıkırdayıp diğerlerinin yanına gitti.
Bende duşa girmek için havlumu arıyordum çantanın içindeki telefon açılınca bildirim geldiğini anladım ve telefonu elime aldım mesaj Semihtendi. Hemen mesajlara girip mesajı okudum.
barış x semih
semih:
abi müsait misin?barış:
müsaitim bir şey mi oldu?semih:
yanıma gelebilir misin?barış yazıyor...
semih:
lütfenbarış:
adresini at bir saate ordayımsemih:
📍
konumAldığım mesajla hemen banyoya girip duşumu alıp çıkmıştım aceleyle üstüme bir şeyler giyip çıkmıştım. Kerem arkamdan bağırmıştı ama görmezden gelmiştim.
Arabaya binip konuma gitmeye başlamıştım. Konuma gelince hemen arabayı park edip evin önüne gitmiştim. Kapıyı çalıp Semih'in açmasını beklemiştim yaklaşık 2 dakika sonra gözleri kızarmış Semih açmıştı kapıyı. Niye kızardığını az çok anlamıştım. Semih kapıyı biraz daha açıp gel işareti yapmıştı. İçeri geçince kapıyı kapatmış yanıma gelmişti. Gözlerine bakmaya başlamıştım gerçekten tüm gün ağlamıştı.
Dayanamadım bu haline hiç düşünmeden sarılmıştım. Sarıldığım da sanki bunu bekliyormuşcasına ağlamaya başlamıştı.
...
Yaklaşık iki saat geçmişti ve iki saattir ağlıyordu en son güçsüz kalıp uyumuştu kucağımda. Ona bakıp saçlarıyla oynuyordum. Saatin gerçekten çok geç olduğunu fark etmiştim telefonumu elime almıştım Kerem'den yirmi cevapsız arama ve yüz yirmi mesajı görünce güldüm. Sabah anlatırım diye düşünüp telefonu kenara koydum ve küçük olana bakmaya başladım. Masum bir şekilde uyuyordu. Onu yatağa götürmem gerektiğini düşündüm ve onu kucağıma alıp odasını aradım bulunca onu yatağa koydum ve üstünü hafifçe örttüm. Benimde uyumam lazımdı kendi evime gitmek için çok geçti bende koltuğa yatmaya karar verdim ve salona gidip koltuğa yattım.Semih
Ağır ağır gözlerimi açıp etrafa baktım. Dün gece Barış'ın kucağında iki saat ağlamıştım yataktan kalkıp banyoya gidip aynaya baktım berbat haldeydim yüzümü yıkayıp salona ilerledim. Koltukta yatan Barış'ı görünce hafifçe sırıtmıştım. Yanına ilerleyip onu hafifçe dürttüm. Gözlerini açmaya başlayınca hemen bana baktı. Hafifçe koltuktan doğrulup etrafa baktı. Bende yanına oturup ona baktım. Sonra hemen kalkıp ona su getirdim o da hemen içtip bardağı bana verdi "Tuvalet nerede?" sorduğu soruya karşılık elimle işaret ederek ona mutfaktan olacağımı söylemiştim.
Kahvaltı hazırlamak için tekrar mutfağa gidip tavayı ve yağı çıkarmaya başlamıştım. Belimde hissettiğim ellerle hafifçe yerimde sıçramıştım. Bana bakıp hafifçe sırıtmıştı "Korkutmak istememiştim" tavaya bakıp "Ne yapıyorsun?" diye sormuştu hala elini belimden çekmiyordu gerçekten utanmıştım bu yüzden yüzüm kızarmıştı o da bunun farkındaydı "Krep yapıyorum Barış abi" Kafasını sallamış ellerini belimden çekip telefonuyla ilgilenmeye başlamıştı. Bende kahvaltıya devam etmiştim.
Yemeği bitirince tabaklara koyup Barış'ı çağırmıştım. Gelip yedikten sonra hemen gitmesini söyleyip gitmişti. Çıkarken acale ettiği için merak edip nereye diye sormuştum. Bana bakıp "Bir kızla buluşacağımda o yüzden" demişti. Anladım anlamında kafamı sallayıp ona veda etmiştim.
Sizce o kız kiim?
Normalede bölümü yarın atacaktım ama kıyak geçtim diyelim😍😍
Yorumlarınız için ayrıca teşekkür ederiim💕🥹

ŞİMDİ OKUDUĞUN
ghost boy / barsem
Fanficsemih Yanımda ki kişi seni niye bu kadar ilgilendiriyor barış abi?