5

245 15 4
                                    

Yazardan'

Semih sabah stresle uyandı. Kalbi hızla çarpıyordu kendisini gerçekten rahatsız hissediyordu. Dünkü olan herşey kafasını karıştırmıştı. Antrenmana gitmesi gerekiyordu bunu bildiği için kalkıp elini yüzünü yıkadı, dişlerini fırçaladı ve üstünü giyindi. Çantasını aldı ve evden çıktı. Evinin önünde bir araba vardı araba gerçekten tanıdıktı. Arabaya bakıp hatırlamaya çalıştı. Bu esnada arabanın camı açıldı. Barış ona bakıp sırıtıyordu. "Çok beğendiysen atla gel güzelim" bunu dedikten sonra arabanın kapısını açmış ve dışarı çıkıp Semih'in yanına yaklaşmıştı. Semih olduğu gibi kitlenmişti. Barış onun elini tutmuş arabasının yanına götürmüştü. Arabanın kapısı açıp Semih'e bin işareti yaptı. Semih bilince o da sürücü koltuğuna oturdu. Sahaya giderken kimseden çıt yoktu. Barış sesli bir şekilde iç çekmiş ama yoluna devam etmişti.

Antrenman için herkes toplanmıştı. Barış bir an olsun Semih'i yanından ayırmıyor, Semih başka tarafa gitmeye yönelince kolundan tutup kendine çekiyordu. Arda Semih'e bişey söylemek için yanına çağırmıştı  tabii ki Barış buna müsade etmemişti. Bu yüzden Arda Semih'i Barış'ın elinden kurtarmaya çalışıyordu. "Barış abi bıraksan çocuğu!" "Hayır" Arda aldığı cevapla hemen karışı çıkmıştı " Ne demek hayır ya!" "Semih benimle Arda" Arda gergin bir tavırla Semih'e dönüp "Semih bir şey desene"
Semih bir şey demeyince "Kocan ya karşı da çıkamıyorsun." Arda bunu sesli söylemişti o yüzden çoğu kişi duymuştu. Birden Bertuğ'dan çığlıkla şaşkınlık gibi bi haykırış duyulmuştu "NE" herkes Semih ve Arda ikilisine bakıyordu. Kenan ve Barış kenardan onlara gülüyordu.

Beş dakika sonra herkes unutmuş çalışmaya devam etmişlerdi. Çıkış saati geldiğinde herkes soyunma odasına gitmişti. Çoğu kişi oradaydı. İki kişi dışında onlar biraz daha geç kalmışlardı. Semih hemen soyunma odasına dalmıştı. Daldığı gibi karşısında yarı çıplak Barış vardı. Öylece kalmış kızarmaya başlamıştı. Barış bunu farkedince gel bişey olmaz demişti. Semih kafasını onaylar biçimde sallayınca içeri girdi. Girdiğinden beri sadece Barışın kaslarına bakıyordu. Odaklandığı için bunu fark etmemişti ama Barış baktığının farkındaydı. "Semih çok mu beğendin?" "Efendim abi?" "Abi mi?" Barış Semih'in abi demesi üstünü ona yaklaşmaya başlamıştı. Semih onunla beraber geriye gidiyordu. "Abi demem gerekmez mi?" Barış alaycı bir şekilde "Dün öperken iyiydi ha?"

Bu gün gerçekten yorgundum zaten saat şuan üç ve bu kadar yazabildim yarın öğlen daha uzun bir şey yazmayı planlıyorum💓 Hikayeye ilginiz için, yorum ve oylarınızı için ayrıca teşekkürleerr😭💞

ghost boy / barsemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin