Whispers in the Lockers

CHAPTER 3

"Ano? Tutuloy ka pa rin sa tutorial mo?" tanong ni Yuri kinabukasan. "Kamusta naman?"

"Okay naman," sagot ko habang nilalabas ang mga libro ko. "Marunong pala siyang magturo."

"Eh siyempre, top student 'yun eh! Ano pa bang ieexpect mo?"

Napaisip ako sa nangyari kahapon. Oo nga, top student si Gabriel. Pero hindi lang 'yun - may patience din siya sa pagtuturo. Hindi ko inexpect na ganoon siya ka-approachable.

"Cal!"

Napatingin ako sa pintuan. Si Kyle, kumakaway sa akin.

"Bakit?" tanong ko nang lumapit siya.

"Kuya wants to know if pwede ka mag-tutorial ng lunch time din? Para daw more coverage before exam."

"Ha?" Nagulat ako. "Eh... sige."

"Nice! Sabi ko nga sa kanya pwede ka eh. Lagi ka namang nasa library during lunch."

Nakita ko ang pagkagulat sa mukha ni Yuri. "Wow, Cal. VIP treatment ah!"

"Tumigil ka nga," sabi ko. Para sa grades lang 'to.

During lunch break, dali-dali akong pumunta sa library. May dala akong sandwich na ginawa ni Mama - tipid meals lang dahil mahirap ang buhay. Nakita ko agad si Gabriel sa usual spot namin.

"Hey," bati niya. "Hope you don't mind the extra session."

"No, it's fine. Thank you sa time mo."

"I brought lunch." Nilabas niya ang paper bag. "Here, you can have some."

"No, thanks. May baon naman ako."

Tumingin siya sa malutong kong sandwich. "We can share. Madami 'to."

"Okay lang talaga-"

"I insist." Inilabas niya ang mga containers ng food. May pasta, chicken, at iba pang pagkain na mukhang galing sa restaurant. "It's better to study with proper food."

Hindi ko alam kung paano tumanggi. At totoo naman, ang sarap tingnan ng pagkain. Kaya tumango na lang ako.

"Thanks," mahina kong sabi.

Habang kumakain kami, nagsimula siyang mag-explain ng bagong concepts. Mas madali kong naintindihan ang lessons with food in my stomach. Di ko namalayan, dumating na si Kyle.

"Uy, study session!" Umupo siya sa tabi ko. "Pwede sumali?"

"Kyle," warning tone ni Gabriel. "Don't disturb."

"Di ako maingay! Promise!"

Sa gulat ko, tumawa si Gabriel. First time kong marinig 'yun. "Fine. But behave."

Napansin kong close pala talaga ang magkapatid. May inside jokes sila, at obvious na idol ni Kyle ang kuya niya. Napaisip ako kay Calix - ganito rin kaya kami kung pareho kaming nasa high school?

"Oh, speaking of family," sabi ni Kyle, "Ate's asking if pupunta ka sa debut niya."

"Oo naman," sagot ni Gabriel. "Required ba namang tanungin 'yun?"

"Eh ikaw Cal?" tanong ni Kyle sa akin. "Invited ka raw sabi ni Ate!"

Napatigil ako. "Ha?"

"Yeah," sabi ni Gabriel. "Ate Darcy wanted to invite you. As thanks for being Kyle's friend."

Maya-maya, dumating si Ate Darcy Montano mismo sa library. First time ko siyang makita in person. Kung si Gabriel ay tahimik at serious type, si Ate Darcy naman ay parang walking sunshine. Grade 12 student na soon-to-be debutante.

"Gab!" Niyakap niya ang kapatid niya. "So this is Cal!"

"H-hi po," mahina kong bati.

"Oh my gosh, you're so cute! Kyle's always talking about you. Diba you're always helping him sa library?"

"Ah, minsan lang naman po..."

"No need for 'po'! Just call me Ate Darcy. You're coming to my debut ha? Please? I want all of my brothers' friends there!"

"I... um..."

"Don't worry about anything! Just come. Right, Gab?"

Napatingin ako kay Gabriel na nakangiti lang sa ate niya. "Ate, we're studying."

"Okay, okay! See you soon, Cal!"

Pagkaalis ni Ate Darcy, hindi ko napigilan ang tanong ko. "Ganyan ba talaga siya palagi?"

Natawa si Gabriel. "Yeah. Opposite kami ng personality eh. But she's a good ate."

"Must be nice... having siblings around your age."

"You have a brother diba? Si Calix?"

Nagulat ako. "How did you know?"

"Kyle mentioned it. Grade school 5 daw siya?"

"Yeah. Grade 5." Napangiti ako. "Matalino 'yun. Mas matalino pa sa akin."

"You're smart too. Just... struggling with Math."

"Thanks. But really, si Calix talaga ang matalino sa family. Kaya nga todo work si Mama para sa education namin eh."

"What about your dad?"

Natigilan ako. Hindi ko usually sinasabi 'to sa iba. "He... left. When I was ten. Never heard from him since."

Tumahimik si Gabriel. Then, "I'm sorry."

"It's okay. Mas okay nga kami ngayon eh. At least walang away."

Bumalik kami sa pag-aaral, pero ramdam kong may nagbago. Parang mas naiintindihan na niya kung bakit sobrang importante sa akin na pumasa sa Math. Hindi lang para sa scholarship - para rin kay Mama at Calix.

Nang mag-pack up na kami, may sinabi si Gabriel na hindi ko inexpect.

"My mom left too."

Napatigil ako sa pagliligpit ng gamit. "What?"

"When Ate Darcy was in Grade 7. That's why our dad works extra hard. Para hindi namin maramdaman na may kulang."

Hindi ko alam ang sasabihin. Sino bang mag-aakala na may ganitong side ang perfect Montano family?

"I guess we're not so different after all," sabi ko.

Ngumiti siya. "Yeah. I guess not."

Paglabas namin ng library, nakita naming naghihintay si Kyle.

"Finally! Gutom na ako!" sabi niya. "Samahan niyo na ako mag-dinner!"

"Kyle," sabi ni Gabriel. "Cal needs to go home-"

"Actually," sabi ko. "Pwede naman. Text ko lang si Mama."

Napatingin sa akin si Gabriel, medyo gulat. Ngumiti lang ako.

"Saan tayo kakain?" tanong ko.

"Yes!" excited na sabi ni Kyle. "May bagong restaurant sa mall! Tara!"

Habang naglalakad kami palabas ng school, naisip ko kung gaano kabilis nagbago ang mundo ko. Kahapon lang, takot na takot akong makipag-usap kay Gabriel. Ngayon, kakain na ako kasama ang dalawang Montano.