Toprak gözleri sanki beni içine çekiyordu. O gözlerde boğulmak istiyordum...
Bu hikayedeki tüm unsurlar hâyâl ürünüdür gerçek olaylar ve gerçek kişileri barındırmaz!
Ayça hoca... Tüm bunları nasıl kaydedebilmişti? ...
"Ece hepsi tesadüf olamaz değil mi?"
Ece başını salladı.
"Mümkün değil hepsi tesadüf olamaz."
Ayça hoca içeri girdi ve Miray ve beni çağırdı.Ayağa kalktım küçük bir gülümsemeyle Ayça hoca'nın yanına gittim. Miray gözleri korku doluyken baktı.
"Bir sorun mu var hocam?"
Ayça hoca Mirayın umrunda olmadığını belli ederek sustu. Müdürün odasın girdiğimiz an Miray yine o sahte göz yaşlarını akıtmaya başlamıştı.Müdür elinde Mirayın videosu ile duruyordu. Ayça hoca kapıya yaslanmış bir şekildeydi. Ayça hoca mimiklerini sabit tuttu.
"Bize bunu açıklamak ister misin Miray?"
"H-hocam be-"
Mirayın konuşmasına fırsat bile vermedi.
"Derdini Müdürüne anlat benim bir yetkim yok Miray. Yalanlarını bana anlatma. Sana inanmıyorum."
Ayça hocaya gururla bakıyordum. Bu kadar korkusuz ve yenilmez gözüken birisini ilk defa görüyordum. Benimle göz teması kurdu ve bana göz kırptı.
BANA GÖZ KIRPTI.
Müdürün başıyla Ayça hocaya işaret vermesiyle Ayça hoca benimle birlikle dışarı çıktı.
"Hocam ben nasıl teşekkür etsem bilemiyorum ama siz... nasıl?"
Ayça hoca dudaklarına hafif bir gülümseme yaydı. Gözleri dudaklarımdan gözlerime tırmandı.
"Teşekkürünü sonra hallederiz. Unutma Deniz. Benim her yerde gözüm var zor olmadı."
"Hocam peki şimdilik nasıl teşekkür edebilirim? Sonuçta eğitim hayatımı kurtardınız az birşey değil bu."
"Hmm bilemedim ya biraz düşün belki birşeyler bulabilirsin."
YEMEK.
"Evime,yani yemek yapsam size. Kabul eder misiniz?"
Ayça hoca onaylar anlamda başını salladı.
"Tabii ki gelirim. Öğrencimin ellerinden yemek yemek isterim elbette. Konum atabilir misin bana?"
"Tabii atarım hocam saat 7 uygun değil mi?"
"Tabii uygun. Kolay gelsin şimdiden sana çilli."
Gülümseyerek yanımdan ayrıldı. Ev hanımı gibi ne yemek yapsam diye düşünüyorum şuan imdat.Lazanya fena olmaz sanki hm? Son ders Derya hocaylaydı. Fakat son dersimiz boş olduğu için eve gidip hazırlık yapabilirdim. . . . Eve geldiğimde ilk işim evi toparlamaktı. Evi toparlama işleri bittikten sonra hemen yemeğe giriştim. Önce lazanyaları haşladım sonra sosu... ve fırın derken bitmişti. En önemli şey! Tabii ki tatlı. Tatlıyı basit tutarak çilekli magnolia yapmıştım.Telefonuma gelen bildirimle ekranımı açtım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
