Edebiyatçı(gxg)

10. Bölüm

Ben yine ortalığı karıştırıcam🫣 İYİ OKUMALARR

"Gamze?"

Adının Gamze olduğunu öğrendiğim kadın Ayça'ya yaklaşıp saçlarına dokundu.

"Bu yanındaki ufaklıkta kim böyle?"

Ayça saçlarındaki eli ittirdi.

"Gamze siktir olup gitmeyi düşünüyor musun?"

Gamze olumsuzca başını salladı.

"Üzgünüm müzeyi çok beğendim ve burda kalacağım."

Ayça elimi tuttu ve beni çekiştirmeye başladı.

"Ayça noluyor?"

Sorumu yanıtsız bıraktı. Gamze arkamızdan bağırdı.

"Yeni sürtüğünle iyi eğlenceler!"

Ayça'ya baktım. Tepkisiz ve donuktu.

Elini bıraktım.

"Ayça neden birşey yapamıyorsun? KADIN BANA SÜRTÜK DEDİ VE SEN BUNA BİRŞEY BİLE DEMEDİN."

Ayça hâlâ sessizdi. Yolumu ayırıp başka bir yere doğru yöneldiğimde arkamdan seslenmeye başladı.

"Ayça!"

Arkama dönersem kendime ihanet ederim. Ama eğer arkamı dönmezsem Ayça'ya ihanet ederim. Tıpkı onun bana yaptığı gibi. Arkamı dönmeden koşup uzaklaştım. Daha buraya gelmeden önce yaşadıklarımız... O aptal kadının bana söyledikleri... Ayça'nın tepkisizliği... Ayça seni asla affetmeyeceğim. Karanlık bir sokağa girdiğimde tuhaf bakışları olan adamlara mağruz kalıyordum. Elbisemi kapatabildiğim kadar kapatmayı denedim.

"Yavrum bir içkiye ne dersin?"

Adımlarımı hızlandırdığımda arkamdan gelen adam bana daha da yaklaştığında koşmaya başladım.

Adamların dağılmaya ve kaçmaya başladığını gördüğümde arkama baktım. Elinde silahını sallayan Ayça ile karşılaştım.

"Ayça? O silahın sende ne işi var?"

Ayça yanıma doğru yaklaştığında irkilerek geriledim.

"Benden korkuyor musun?"

Bir adım daha attığında yerimde durup ellerimi sıktım.

"Benden korkuyorsun. Benden korkmanı sağlayan şey ne Deniz?"

Geriledi.

"Elimdeki mi yoksa?"

"Ayça napıyorsun?"

"Gamzeye birşey söylesem seni orda öldürebilirdi biliyor musun?"

Korku dolu bakışlarla baktığımda başını salladı.

"Bilmiyorsun elbette."

Daha da geriledi.

"Kimim ben Deniz?"

Gözlerimi kapattım.

"Sevgilim."

Yanıma yaklaştı ve en sonunda neredeyse burun burunaydık.

Silahı alıp çeneme doğrulttu. Yutkundum.

"Sana asla zarar vermem Deniz. Öleceğimi bilsem bile sana zarar vermem."

Ayça'nın arkasından gelen Gamze'ye baktım. Bana sus işareti yapıyordu. Ayça'ya baktığımda ani refleks ile arkasını dönüp Gamze'nin elindeki silahı almıştı.

"Beni ne zaman rahat bırakacaksın Gamze?"

"Asla desem Ayça."

Silahı Gamzeye doğrulttuğunda gülümsedi.

"Yolun sonuna mı geldin Gamze?"

"Henüz değil Ayça."

Ayça silahını indirip rahatça sanki hiç birşey olmamış gibi Gamzeye yaklaştı ve kulağına birşeyler fısıldadı.

"Bebeğimi korkutursan işin biter Gamze. Elindeki silahta mermi yok."

Gamze korkarcasına silahı yere bıraktı.

"Yolun sonu Gamze. Şimdi nereye siktirip gidiyorsan git."

Gamze köşede olan arabasına bindiğinde arabanın camına vurdu.

Ayça mafya mısın sen amk?

"Ne yani sen mafya mısın?"

Bu ne aptalca soru lan.

"Sayılmaz, ajanlık yapıyorum."

"Ama öğretmenlik?"

"Tamamen güvence amaçlı."

"Kimin ajanısın?"

Ayça söylemek ve söylememek arasında kalıp derin nefes verdi.

"Yağmur Bozkır."

"Bozkır mı?"

Akrabam çıkarsa oturur ağlarım.

"Annen Yağmur Bozkır."

"Ne?"

Tüm bunlar bir yalan mıydı? Annem gerçekten o muydu? Ya Ayça... Sadece annemin ajanı olduğu için mi yanımdaydı?

........

YAZAR AĞLAMAYA GİDİYOR!