4.Bölüm

126 15 47
                                    


Bir kaç kitap elime alıp inceledigimde arkamda bir beden hissettim

Hızla dönünce burnum birinin göğsüne çarpmıştı

Acı ile burnumu tuttum ve bu sert göğsün kime ait olduğunu anlamak için başımı kaldırdım

Elizabeth: biraz geri çekilir misin?

Tom: elindeki kitaplar sana uygun değil.

Elizabeth: ne demek bana uygun değil?

Tom: senin gibi kızlar daha bebeksi kitaplar okumalı.

Elizabeth: ne alakası var? Insanları dışlamayı ve görünüşe veya kan durumlarına göre yargılamayı bırak!

Tom: asla. Sizin gibi bulanıklar yaşamamalı.

Ne oluyordu?

Bu kalbime sızan acı da neydi?

Elizabeth: bulanık değilim! Sadece.. melezim..

Tom: melez olman annenin veya babanın bulanık olmasi gerçegini değiştirmiyor. Ve annen veya baban bulanıksa sende bulanıksın

Elizabeth: seninde baban muggle değil miydi? Ben bununla dalga geçmiyorum!

Boğazımdan sıkıca tutarak kitaplığa yaslayınca başımla boynumun acısıyla inledim

Tom: geçemezsin zaten.. eğer bunu tek bir kişiye dahi anlatırsan.. ki anlatamazsın. Sana inanacak tek bir arkadaşın bile yok. Benim velet ve aptal kardeşim dışında-

Eliazbeth: b-boynumu bırak!

Nefes alamıyordum artık.

Tom: lafımı kesme!

Gözlerimi kapatıp beni bırakmasını hayal ettim. Sadece 2 saniye içinde elleri boynumdan çekildi ve geriye çekildi

Kaşları çatık bir şekilde bana bakınca kitaplığa tutunmuş derin nefesler almaya çalışıyordum

Tom: bunu nasıl yaptın!

Elizabeth: b-ben yapmadım!

Gücümün ortaya cıkmasını istemediğim için yalan söyledim.

Uzun zamandır bu gücü kullanmamıştım. Kullanmayi da istemiyordum

Bugün kullanmamın nedeni çantam yere düşünce asama ulaşamamıştım

Tom: yalan söylemeyi beceremiyorsun!

Elizabeth: yalan söylemiyorum!

Tom: bana söylemen icin sadece 5 saniyen var!

Elizabeth: yapmadım diyorum!

Başıma giren ağrı ile zihnime girmeye çalıştığını anladım

Onu zihnimden atmaya çalışsamda geri dönüş büyüsünde çok iyi olmadığım için uzun süre dayanamıyordum

O ise zihnime girmeyi zorluyordu ve bunu ustaca yapıyordu

Daha fazla dayanamadığım için zihnime girmişti..

Atmaya çalışsamda işe yaramıyordu

Sık sık yapıyor gibi ustalaşmıştı

Zihnimden çıkınca çatık kaşlarla ona baktım

Çantamı yerden alıp konuşmasına izin vermeden

Elizabeth: bunu bir daha asla yapma!

Diyerek ordan sinirle ayrıldım



















Umarım güzel bir bölümdüü. Arada taslaktaki çalışmamı tamamlamaya çalıştığım için bölüm az geliyor biliyorumm affedin lütfenn💚💚💚💚

BİR HUFFLEPUFF VARİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin