12.Bölüm

113 15 24
                                    


Mia: bay bay canımm

Mattheo ve o gidince bu tarafa doğru gelen tom ile tek kaldım

Tom: beni ayağına kadar çağırttığın bu önemli konu neydi?

Elizabeth: b-ben seni çağırmadım ki.

Tom: ne demek çagırmadım?! Dalga mı geçiyorsun benimle?!

Elizabeth: m-mattheo dedi ki..

Tom: mattheo'yu bahane mi ediyorsun?! Yalan söylemeden konuşamıyor musun?!

Elizabeth: b-ben.. y-yalan söylemiyorum..

Tom: senin gibi bir aptalla neden zamanımı harciyorsam!

Tom gidince ben nedensizce dolu gözlerle arkasından bakakalmıştım.

Beni dinlemedne yargılamıştı. Ve diğerleri bana yalan söyelip onunla bilerek yanlız bırakmıştı

Herkesin bakışları yine üzerimdeyken utançla ordan çıktım ve odama çıktım

İlk baştan hataydı.

Bu baloya gelip onlarin oyunlarına kanmamalıydım

Nefes nefese kalmış şekilde üzerimdekileri çıkarttım ve yine yatağıma sindim.

Kapım çalınca açmadım

Mattheo: eli..

Elizabeth: müsait değilim defol burdan!

Mattheo: eli bak ben sadece..

Elizabeth: defol diyorum sana!

Mattheo: böyle davranacagını bilmiyordum!

Ses vermedim ve hıçırıklarımı tuttum.

Bu konuda ki hassasiyetimi o biliyordu.

Ama buna ragmen tüm bu olanlara göz yummuş ve en yakın aynı zamanda tek arkadaşım olmasina rağmen beni korumamıştı

Demek ki o da işini bitirnce diğerleri gibi beni bırakmıştı

Mattheo: şimdi gidiyorum ama yarın geleceğim

Ses etmedim.

Ses kesilince gittiğini anladim.

Bunları zaten her zaman duyuyordum ama Tom söyleyince kendimi daha kötü hissetmistim

Yatağa uzandım ama her zaman ki gibi uyuyamadım

Sadece düşündüm. Ve sadece tüm bu düşüncelerle beynimi yedim.

Herkes eğlenirken ben yine yanlız ve yine ağlıyordum.

Her zaman böyleydi..

Hayat bazen bazıları icin adil olmayabiliyordu..

Ve bende o bazıları içinde yer alıyordum

Her zaman bunu kabulleniyordum

Ama keşke bu acıları çekmek zorunda kalmasaydım

Keşke bende herkes gibi eğlenebilseydim

Ya da keşke hiç doğmamış olsaydım

İnsanlar hayallerini dilerken ben bunları dilerdim

Bu da haytın adaletsizliğindendi

Yaşlı gözlerle tavana bakmaya devam edip asla düşünmeyi kesmedim
Daha doğrusu kesemedim

Ama bir kaç saat sonra kapım tekrar çaldî

Elizabeth: müsait degilim dedim size!

Tom: ben öyle bir şey duyduğumu hatırlamıyorum













Piç ya önce boku yiyiyor sonra özür diliyor gdksbdiehd herneysee nasildı💚

BİR HUFFLEPUFF VARİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin