BEHIND THE GLASS TOWER

Chapter 2

Habang lumalalim ang relasyon ni Avery at Ethan, natutunan niyang tanggapin ang lahat ng bahagi ni Ethan-ang kanyang mga pangarap, ang kanyang mga layunin, at ang kanyang mga lihim. Ngunit sa kabila ng kanyang mga nararamdaman, may isang bagay pa ring hindi maiiwasan: ang takot na balang araw ay magising siya at matutunan na ang lahat ng ito ay isang masalimuot na laro lamang.

Isang hapon, habang nagkakaroon sila ng meeting sa opisina, si Avery ay napansin ang isang bagay na hindi niya dapat makita. Si Ethan ay nakatanggap ng isang mensahe mula sa isang hindi kilalang numero. Hindi ito ang unang pagkakataon, ngunit sa pagkakataong ito, hindi nakaligtas sa mata ni Avery ang pagtitig ni Ethan sa screen at ang biglang pagbabago ng ekspresyon nito.

"Ethan?" tanong ni Avery, ang tono ay may halong kababawan ng loob.

Dahil sa biglaang pagsingit ng kanyang tinig, nagdulot iyon ng pagka-konsentrado ni Ethan sa kanya. "Huh?"

"Wala," sagot ni Avery, ngunit may naramdaman siyang pag-aalinlangan. "Are you okay?"

Ngunit bago pa siya makapagsalita, ipinakita ni Ethan ang kanyang palad at tumango. "I'm fine, Avery. Don't worry about it."

---

Sa mga susunod na linggo, patuloy si Avery na pinagmamasdan ang mga maliliit na galaw ni Ethan-ang mga palihim na tawag, ang mga misteryosong mensahe, at ang mga sandaling tila malayo siya. Ramdam ni Avery na may itinatagong lihim si Ethan, at mas lalo niyang naisip kung ang lahat ng ito ay totoo-ang pagmamahal ba ni Ethan ay tunay, o ito ba ay isang paraan lamang ng kontrolin siya?

Ngunit isang gabi, hindi na napigilan ni Avery ang magtanong. Nasa kanyang apartment sila, at pagkatapos ng isang dinner date na puno ng tensyon, nagtakda siya ng isang pag-uusap.

"Ethan," simula ni Avery, ang kanyang tinig ay seryoso at puno ng takot. "Bakit hindi mo kayang maging tapat sa akin?"

Napatingin si Ethan sa kanya, ang mga mata nito ay hindi umiwas. "Ano ang ibig mong sabihin?"

"Lately, may mga bagay na hindi ko maintindihan. I feel like you're hiding something from me," sinabi ni Avery, ang boses ay may halong lungkot at pangungutya.

Tahimik na lumapit si Ethan sa kanya, ang ekspresyon nito ay hindi mabasa. "Avery..." Nagsimula itong magsalita, ngunit tumigil ito. May isang pag-aatubili sa kanyang mga mata.

"Kung may itinatago ka, mas mabuting sabihin mo na," sabi ni Avery, ang puso ay masakit sa mga salitang iyon.

Nakita ni Ethan ang kalubhaan ng kanyang mukha, at pagkatapos ng ilang sandali ng katahimikan, nagsalita ito ng malumanay. "There's something I haven't told you. Something that's been bothering me since the beginning."

---

Sa kanyang mga salita, hindi alam ni Avery kung paano mag-react. Ang puso ay nagsimula nang mag-ramdam ng takot, ngunit sabay ding umaasa na hindi na muling magbabalik sa kanya ang mga lihim na nagtatago sa likod ng matamis na pagmumukha ni Ethan.

"Do you know why I brought you here?" tanong ni Ethan, ang tono ay malalim, ngunit may kalungkutan. "I wanted you, Avery, but there's more to it than that. I need you for something bigger than both of us."

Mabilis na kumabog ang dibdib ni Avery. "What do you mean? Are you using me?"

Hindi sumagot si Ethan agad, ngunit sa halip, dahan-dahan nitong hinawakan ang kanyang mga kamay at pinatingin siya sa mga mata nito. "I never wanted to hurt you. But... I can't control how things are going. I'm being pulled into something I can't get out of."

---

Matapos ang mga salita ni Ethan, bumagsak ang bigat ng katotohanan sa katawan ni Avery. Hindi lamang siya parte ng isang laro; siya ay nasasangkot na sa isang sitwasyong mas malaki kaysa sa akala niya. Ngunit sa kabila ng lahat ng takot at pag-aalinlangan, ang puso ni Avery ay nagsimulang magdahan-dahan na magtiwala kay Ethan. Hindi niya kayang iwasan siya, hindi kayang ipagkait ang sarili sa lalaki na may hawak ng kanyang mga pangarap at takot.