A Peter Pan Story

A Peter Pan Story - 7.BÖLÜM

Disney gecesi mi? En sevdiğim.

  Louisa'dan.

"Brandon! Scrabble oyununda kelime olarak random atamazsın! Farklı bir kelime bul." Sanırım son iki satir gülmekten başka hiçbir şey yapmamıştım. Bir de kelime yazmaktan.

"Siz çocuklar, hayatımda gördüğüm en komik insanlarsınız. Gerçekten."dedim. Ve beni takan olmadı.

"Bekleyin sıra ben de. Bakın şimdi ne güzel bir kelime yazacağım."dedi Miller. Sonra ellerine harflerini aldı ve yerleştirmeye başladı. L-A-O-U-S-İ

"Laousi diye bir kelime yok Mill."dedim.

"Ne?"dedi ve kelimesine baktı. "Bekleyin yanlış yazdım." L-O-U-İ-S-A "İşte."

"Miller, lanet. Adımı doğru düzgün bile yazamıyorsun seni salak."diye kızdım.

"Ama burada 'Ah sevgilim, çok romantiksin seni çok seviyorum' demen gerekiyordu."dedi ve somurtarak oturdu.

"Umm, fazla bana göre değil ama şunu diyebilirim. 'Ah, Peter o kadar iyisin ki sana.. Sana bir öpücük bile verebilirim.'"dedim Wendy'den replik çalarak.

"Heey, replik çalma. Ama istiyorsan verebilirsin tabi."dedi ve hınzırca güldü.

"Siktir git Millie. Aile var olmaz."diye sızlandı Brandon.

"Aman ne aile."dedi Miller ve göz devirdi. Scrabble oyununu bitirdikten sonra Peter Pan'ı izledik.Sonunda tabi ki üzücü olmadığı halde Miller ağladı. "Ama Wendy orada kalsaydı daha mutlu olacaktı. Hem neden Peter'i terk etti ki? Onlar mutlu olacaklardı. Olmayan ülkede büyüyemedikleri için 12 yaşında kalan Wendy 7 çocuk doğuracak ve 13 tane kayıp çocuk olacaktı. Michael Kızılderelilerden Tiger Lily ile evlenecek Kızıldere soyunun başına geçecekti. John ise deniz kızlarından biriyle evlenecek balık çocukları doğacaktı."

"Lanet olsun ne saçmalıyorsun!"

"Miller!"

"Hey! Tiger Lily benim unuttun mu?"dedim ve suratına bakıp.

"Ah! Özür dilerim."dedi. "Nasıl unuturum. Tam bir malım."

"Tabi ki öylesin Millie."dedi Brandon.

"Haha çok komik. Tamam. Şimdi ne yapalım. Çünkü benim uykum yok."dedi Miller. Maggie ayağa kalktı ve konuşmaya başladı.

"Sizi bilmem tayfa. Ama benim uykum var. İyi geceler."diyerek yukarı çıktı.

"Benim de. Ben de yatıyorum."dedi Brandon.

"İyi geceler."dedik bir ağızdan.

"Gece korkarsanız yanımıza gelmeyin. İş üstünde olacağız."diye bağırdı Miller. Koluna vurdum.

"Hayır yapmayacağız seni salak."dedim ve ona sarıldım. Yukarıdan Maggie bağırdı.

"Ben evdeyken yapamazsınız. ASLA!"dedi ve kapısını çarparak kapattı. Bizse güldük.

"Peki. Ne yapmak istersin? İstersen uyuyabiliriz."dedim.

"Ne istediğimi aslında çok iyi biliyorsun ama kabul ediyorum. Beraber uyuyabiliriz."dedi

"O istediğin şeyi biraz beklemen gerekiyor bebeğim."

"Tamam. Dalga geçiyorum."

"Gerçekten. İstemediğimden değil. Sanırım sadece... Hazır değilim."dedim utanarak.

"Yani normalde sen de istiyorsun?"dedi gülerken. Yine koluna vurdum ve yukarı çıkmak için ayağa kalktık. "Senin benim kolumdan istediğin ne?!" Güldük. "Hadi."dedi Sonunu uzatarak. "Odaya çıkıp biraz uyuyalım." Bir şey demeden yürümeye başladık. Odaya çıktık ve koca yatağa uzandık.