IDDIA

33

Alaz:nerdesin?

Asi:sana da selam alaz
Sınava giricem

Alaz:başarılar

Asi:sağol

Alaz:okulun konumunu gönder
Gelip alırım seni

Asi:hayır

Alaz:neden?
Konuşmak istemiyor musun?

Asi:öyle bişey demedim
Akşam saat 9'da bana gel
Yemek yeriz
Konuşuruz

Alaz:gerek var mi böyle bişeye?
Gelip hemen konuşalım işte

Asi:AMA BEN ARTIK SIKILDIM
Ya akşam gelir konuşuruz
Ya da gelmezsin
Bir konuşma yapacağız
Kırk takla attın
Ha istemiyorsan orası ayrı mesele

Alaz:bu sınırı neye borçluyum?

Asi:sinirlerim bozuk
Yarın zannettiğim sınav bügünmüş
Tüm gece uyumadım
Başım çok ağrıyor
Sana da diyorum evime gel güzel yemek yiyelim konuşalım
Sen diyorsun gerek var mi
Merak etme zehirlemem seni
Eğer sözlerime inanmazsan da çekip gidersin
Sıkıldım artık aynı şeyleri tekrar etmeye
Geliyorsan saat 9'da gel

Alaz:tamam
Yemekte ne var?

Asi:ZIKKIMIN KOKU
Sever misin?

Alaz:sen yaparsan severim

•

Asi:şey👉🏼👈🏼
Sınav stressinden biraz yükselmiş olabilirim
Yemek ne seversin?

Alaz:🍒
🍑
🍓

Asi:bunlar ne?

Alaz:anlamadın mi?

Asi:LAN BEN ONU MU DEDİM

Alaz:ne seversin sordun
Bende söyledim

Asi:bok ye

Alaz:bu nimetleri yemeyi tercih ederim

Asi:talebiniz sağlanmayacak

Alaz:sağlanacak

•

Asi video izleyerek mantı hamuru açmaya çalışıyordu.zor olacağını sanmıştı ama beklediğinden de daha iyi yapıyordu.

"Biliyorsun bu işi kızım"

Saat 7'ye geliyordu ve yemek hazırdı bir saate kadar da evi temizledikten sonra artık hazırlanma vaktı gelmişti.

Asi aynaya bakınca çok yorgun görünüyordu,tabii iki gün uyumamıştı başı da çok ağrıyordu.

Önce ilaç içip hızlıca duş almaya gitti.

Asi güzelce duşunu almış en sevdiği elbisesini giydi ve son masaya son dokunuşlar yapmak için mutfağa gitti,alaz da gelirdi birazdan.

Saat dokuzu beş dakika geçiyordu ki asinin telefonu çalmaya başladı arayan alazdı.

"Alaz?nerdesin"

"Asi"arkadan bir kadının ağlamak sesi geliyordu"ben biraz geç gelicem dedem fenalaştı"alazın sesi telaşlı geliyordu.

"Hastanede misin,geliyim mi yanına"

"Hayır istemez durumu iyi biraz durup hızlı bir şekilde yanına gelicem söz veriyorum,şimdi gitmem lazım"asi bişey diyemeden telefon kapanmıştı.

Bencillik olabilirdi ama asi çok üzülmüştü,ilk defa bu kadar hazırlık yapmıştı üstelik alaz henüz onu affetmiş de değildi.

Gözleri dolarak oturup alazı beklemeye koyuldu gelicem demişti.

Saat 10 olmuştu ve alaz hala gelmemişti,asi kendini gelicek ve her şey çok güzel olucak diye sakinleştiriyordu.

Zaman su gibi akıp gidiyordu ve alaz hala gelmemişti,alazı kaç defa aramıştı ama  telefonuda kapalıydı asi kandırdı mi beni diyerek gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı.

Kız çok yorgun ve açtı ve alaz gelmeden de yemek yemek istemiyordu.
sabahtan beri hep kusmak istiyordu şimdi de üzüntü da işin içine eklenince dayanamayarak tuvalette koştu ve ağlayarak kusmaya başladı.

Saat 11e gelmişti.

Gelmeyecek.

Asi hırsla gözünün yaşlarını silerek mutfağa gitti ve kendine bir bira açtı,yemeklerde artık soğumuştu.

Asi özenle yaptığı sofrayı sözün kısası yerle bir etti.önce peçeteleri ve çatal kaşıkları yere attı sonra da tabakları yere fırlattı ve artık masada sadece yaktığı mumlar kalmıştı.

Sandalyede bağdaş kurarak oturdu ve birasını yudumlayarak düşüncelere daldı.

Her yudumdan sonra kızın dudaklarından bir hıçkırık kopuyordu.

Alazı da kaybetmişti.

Artık yapayalnızdı.

Bira kutusunu da yere fırlatarak başını masaya yaslaydı ve boşluğu izlemeye başladı.

En son gorduğu şey yerdeki yükselen alevlerdi.