Chapter 6
JUSTINE'S POV
Tingin sa salamin...
"Wahhh eyebags!!! TT-TT" hindi ko na alam kung anong oras na ako nakatulog at tinanghali na ako ng gising.
12:30pm na ako nagising. So it's brunch (breakfast-lunch) time. Bumaba na ako sa kusina para kumain. Gutom na gutom na akooo...
Jus,
Take cereals for breakfast and go out for lunch nalang okay? Love u.
- Mommy <3
Sabi ng sticky note sa pintuan ng ref.
-___-"
Binuksan ko ang ref at kinuha yung gatas at corn flakes. Nilagay ko sa bowl at nagsimula nang kumain...
Hayyy. Gusto ko ng kanin!!!
Sabagay, magmmall naman pala ako para bumili nung damit ni Kuya Gian. Ano kayang mga tipo niyang damit? Hayyy. Never pa ako bumili ng damit ng lalaki eh... Swerte niya ha! >.<
Naligo na ako at nagbihis. Nag maong shorts lang ako, long sleeves at converse. Malamig kasi panahon ngayon, maulan. Wallet, panyo at cellphone lang yung mga dala ko. Ayokong nagdadala ng bag eh. Hehe ^_^
Nagcommute lang ako papunta sa mall. Dalawang sakayan ng jeep lang naman yun. Pagdating ko sa mall dumeretso kaagad ako sa Tokyo-Tokyo. Woohoo!!! All-time favorite, shrimp tempura, here I go!!!
"Ayoko sabi dito eh!"
"Teka Karen!!!"
(O.O') --- Ako
(O.O) - (>///<) --- Karen
(- _ -" ) --- Nathan
SPELL AWKWARD!!!
"Uhmm.. H-hello sainy---" naputol yung pagbati ko sakanila kasi tumakbo palayo si Karen "K-Karen! Teka lang---!!!"
"Samahan mo akong kumain." hinawakan ni Nathan ang wrist ko at dinala ako papasok sa Tokyo-Tokyo. Naupo kami dun sa malapit sa mirror. Nakita ko yung reflection ko... na-namumula ako..! O///O
"Nakakamiss yung ganito no? ^_^"
Nagulat ako sa tanong niya.
... at the same time kinikilig >///<
... pero pigil-pigil din...
"A-ano... Hindi mo ba susundan si Karen?" tanong ko sakanya.
Hindi siya sumasagot...
"Uy? N-Nathan???"
"Ano order mo? Treat ko ngayon ^_^"
"Shrimp tempura, 6pieces ha. Tapos calamares tsaka california maki. Yung red tea paki-upsized na." sagot ko sakanya.
PATAY.
"Pfft. Hindi ka parin nagbabago no? Ang takaw mo parin! Hahaha!" tinatawanan niya ako >///<
"W-wag ka ngang tumawa! Nakakahiya!"
"Hayaan mo nalang ako Jus. Ngayon lang ulit ako nakatawa ng ganito eh." seryoso niyang sagot "Hahaha takaw mo!!! XD" bawi niya.
Ano daw...?
"Ge tama na ang tawanan ^_^ Order lang ako ha." sabi niya. Tumango nalang ako.
Hayaan mo nalang ako Jus. Ngayon lang ulit ako nakatawa ng ganito eh.
Parang ang lungkot niya... Bakit kaya? Hindi ba siya nakakatawa ng ganun pag kasama niya si Karen??
Hayyy. Bat ba ako nag iisip ng ganito? Syempre masaya siya kay Karen! Kaya nga siya yung pinili niyang ligawan diba...?
*sigh*
"Oh eto na mga order mo. Nakakapayat ka talaga ng wallet no! Hahaha. XD" sabi ni Nathan. Nakabalik na siya sa table namin dala yung mga pagkain.
"Tama na ang katatawa. Lumamon na tayo!" sagot ko.
"Pfft. Hahaha."
Nako. Nagpigil pa siya ng tawa eh nanginginig naman siya sa upuan niya. Parang konti nalang sasabog na siya eh.
Hinayaan ko nalang siya at nagsimula na akong kumain. Pag kasi pinigilan siyang tumawa, lalo yan matatawa eh.
Nagsimula na din siyang kumain. Tinitingnan ko lang siya habang kumakain ako.
Namiss ko rin yung ganito... Hindi ko na kasi siya nakakasama simula nung naging sila ni Karen.
Kung makakasama ko man siya, kasama niya rin si Karen. Haaayy bakit kasi...
"---mukha mo." ha? Ano daw? Ang kapal ng mukha ko?? "Uy Jus! Kanina ka pa tulala diyan."
Hala. Nahuli niya akong tulala! At makapal daw mukha ko?? O baka napansin niya yung makapal kong eyebags? >///<
"A-ano?? Anong makapal y-yung mukha ko!?"
O.O --- reaction niya.
"Pfft. HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!! XD"
"Ano?! Tumatawa ka nanaman! Tigil na!!! Nakakahiya! >_<
"HAHAHAHAHAHAHAHA! XD"
-__-
"HAHAHAHA sorry, sorry katawa ka kasi eh hahahaha"
-____-
*ehem* *ehem* nag-clear siya ng throat. Pinipigilan niya talaga yung tawa niya.
"Sorry naaa. Sabi ko kase kanina 'May kanin sa mukha mo.' hindi 'Ang kapal ng mukha mo.' hahaha eto oh." hinawakan niya yung right side ng labi ko...
"Nathan, bakit kasi hindi nalang ako?"
O///O --- Ako
O.O --- Nathan
"J-Justine..."
"B-bakit kasi hindi nalang ako yung magtanggal ng kanin sa mukha ko eh. Kahiya oh! Pinagtitinginan kaya tayo hahaha!" palusot ko.
"Ahh. Oo nga. Hahaha."
Phew. Muntik na yun...
Tahimik. Minadali ko na ang pagkain ko. Tapos na din kumain si Nathan.
Tumayo na ako. "Ano... Una na ako ha! Salamat sa treat! ^_^"
"Wala yun ^_^ Teka, hatid na kita."
"Wag na Nei. May bibilhin pa kasi ako eh."
"Ahh ganun ba.. Osige, ingat nalang ha! Thank you for accompanying me Jus, I had a great time." tumayo na din siya at akmang lalapit sakin pero nahinto siya "I---uh... I missed you..."
Tama na. Wag mo na akong paasahin...
"Sige, bye ^_^" sabi ko nalang.
Tulala ako ngayon naglalakad sa mall. Pumunta ako sa Artwork at kinuha yung unang shirt na nakita ko. Quarter to 4pm na. Male-late ata ako sa pinagusapan namin ni Kuya Gian. Hayyy. Wala ako sa mood... Bakit kasi kailangan ko pang makita at makasama Nathan ngayon eh. AKALA KO NAKAPAGMOVE-ON NA AKO.
Author's Note:
Sorry ngayon lang nakapag-update :( Itutuloy ko pa ba ang story? Kindly comment a "yes" or a "no." Thankies!
Multimedia presents Nathan Lapuz :)
BINABASA MO ANG
I'm Taken For Granted
Teen FictionWhat if you had your first relationship with a guy in a split second? Yun bang kayo na pala hindi mo man alam. Yet you loved him truly. Pero yung sinukli niya sa pagmamahal mo is all pain and lies. Would you still hold on and give him another chance...