ඒම කියලා සසාන් අයියා මාව එයාගේ පපුවට තද කර ගත්තා..යකූ සනීපයි..සැක්කිලියගේ පපුව වගේද මේ පපුව..හම්මේ ඉතින් මගේනේ..පිස්සුද යකූ නිකම් කිවුවේ නිකම්..මන් ඉතින් ඉක්මනින්ම එයාගෙන් අයින් වුනා..
"ම..ම.මන් මන් මොකටද ඔයාගේ පපුවේ ඉන්න පුරුදු වෙන්නේ..මට වෙන වැඩ නෑ නේ..යෙනුල් අපි යමන් බන්..බෙල් එක ගහයි දැන්..ඉක්මන්ට යමු නේ බන්..
"හා හා හා මොකද බන් උබ රතු වෙලා..මගේ ජන්ගි කොටෝ ඔහොම රතු වෙන්නා එපා බන් කන්න හිතෙන්වා..
මුගේ ආච්චිට හාල්ගරන්න මොකද්ද මේක කිවුවේ..
"කාපම් මන් කියන්නෙ නෑ..උබේ බොරු ප්‍රෝඩාව නොදා වරෙන් යන්න බන්..අයියෝ.."
"අම්මෝ මිහින් මල්ලි..ඇයි දැම්ම යන්නේ..පොඩ්ඩක් ඉදලා යමුකෝ.."
"බෑ බෑ බෑ යන්න ඕනි"
"අනේ යන්න දීපම් තිශෙල්..අල්ල ගන්නම ඩයල් එකනි..
"අනේ මේ සසාන් අයියේ මන් එහෙම කිවුවද ආ නෑනේ පාඩුවේ ඉන්වා අයිසේ"
"කට නෙහස් කට..සද්ද අඩු කරලා කතා කරන්න මට..තේරුනාද නෙහස් ම්ම්ම්.."
" නෑ අඩු කරන්නෙ නෑ මන්..මන් බයත් නෑ ණයත් නෑ තේරුනාද ?"
"මොකද්ද යකෝ කිවුවේ අයේ කියපම් බල්ලන්න අයෙ කියපම්"
"අඩු වෙන්නෙ නෑ මගේ කට.. තමුසෙට බයත් නෑ මන්.. අපෙ ගෙදර බල්ලවත් බය නෑ එච්චරයි"
"ට්‍රිං ට්‍රිං ට්‍රිං ට්‍රිං"
ඊලග period එකට බෙල් එක ගැහුවනි වලිය අදින්න බැරි උනා යකෝ..මන් මුට ගහන්න කියලා පුටුවකුත් උස්ස ගත්තා.. මේ අදුරු පැතිකඩාට ගැහුවෑගි සතියක් හොස්පිටල් නවතින්න..පුම්කයා..
"අදට බේරුනා උබලා..බෙල් එක ගැහුවේ නැත්නම් මේ පුටුවෙන් උබලා ඔක්කොගෙම ඔලු ටික පලලා මන් යන්වා යකෝ හිරේ..අවුස්ස ගන්න එපා මල්ලි අපි අමු සක්කිලි"
"ඇති සැක්කිලි පඩත්තරයෝ දැන් යමන්"
"එන්නෙ නැද්ද මිහිනෝ වර යන්න..අනේ තොගේ හිල් ජන්ගියට හෙනම ගහපම්"
