4. Bölümden hepinize merhabalarr. Keyifler nasıl? Umarım iyidir. Size hafif hüzünlü bölüm getirdim.
Okurken oy ve bol bol yorum atmayı unutmayalım.
Bu kurgudakı herşey her kelimesiyle kurgudan ibarettir! Gerçeklik aramayınız.
....
❤🔥Bölüm şarkısı:Duman, Her Şeyi Yak.
"Her kesin bir yarası vardır. Gece kadar karanlık, okyanus kadar derin..."
Fyodor Dostoyevski. Suç ve Ceza.
Hani derler ya, 'zaman her şeyin çaresidir.' Bunun nasıl bir yanlış olduğuna yıllardır şahit oluyordum. Küçük kardeşimin ölümü, benim için zülum olmuştu. Küçük bedeninin kanlar içinde olan görüntüsü yıllardır hafızamdan çıkaramadığım görüntüydü. Yıllardır uykularımda gezen kanlı bedeni bana rahat uyku çektiremez olmuştu.
Yıllardır gördüğüm şey kesinlikle zülum olmuştu. Bunun başka bir açıklaması olamazdı. Gördüğüm psikolojik şiddetlerin ardı arası kesilmez olmuştu. Tabi ya, bir de ülke dışındakı günlerim vardı.
14 yaşımdaki o günden sonra en ağır dönemlerim orada olmuştu. Halbuki orada 3 yıl kalmıştım. Eşref Uludâğ orada bile peşimi bırakmamış, lanetini hissettirmişti.
İnsan babasından neden nefret etmeliydi? Bunu bizzat Eşref Uludâğ'a sormalıydınız. İçinde marhamet duygusu olmayan, vicdandan bihâber bir şerefsizdi o adam. Böyle insanları tanımlayacak kelime yoktu lüğâtimde.
Âkif abinin sözlerinden sonra düşüncelerimden sıyrıldım. "Beni Mirâ kızımla beş dakikalık yalnız bırakmanızı rica ediyorum çocuklar. Konuşmamız gereken mühim bir şey var." Mert Demir, Kuzey Şerif ve Nevrâ Âkif abinin sözlerini dinleyerek üsulca odadan çıktılar.
Meraklı gözlerimi Âkif abi'ye çevirdim. Ne söyleyeceğini merak ediyordum. İçimden bir his karmaşık birşeyler söyleyeceği yönündeydi.
"Mirâ kızım, öncelikle söyleyeceğim şeyin doğruluğu ispat edilmedi. Boş yere umutlanmanı istemem ama bunu söylemem gerektiğini düşünüyorum. Bu çok önemli birşey."
Bakışların iyice sorgulayıcı bakışlara döndüğünde,"Bu kadar önemli şeyi söylemen gerektiğini düşünüyorum Âkif abi."diye söyledim. Gerçekten çok önemli birşey olmalıydı.
"Kızım, duyduğumuza göre 25 ekim saat 17:01-de kız kardeşin vuruldu. Bunu baştan sona nasıl olduğunu anlatabilirmisin? Anlatabilirsen taşları oturtabiliriz. Biliyorum, bu çok zor olacak senin için. Ama anlatman gerek." Diye söyledi Âkif abi çaresizce.
İstemsizce bakışlarımı kaçırdım. 25 ekime yeniden dönmek, benim için kıyametti. Herşeyi yeniden yaşamak, benim için düşeceğimi bildiğim uçuruma taraf gitmek gibi birşeydi.
Gitmiyordu.
Gitmiyordu.
Gitmiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Gece Kadar Karanlık
Teen FictionKaranlıktı. Bir sandalyeye bağlı bir şekilde oturduğumda her yer karanlıktı. Ne kan kokusundan,ne de cesetden. Hiç bir şeyden korkmazdım. Ama karanlık farklıydı. Karanlık korkutucuydu.