DNA

Ekip

"Anlamadım" diye karşılık  verdi Deniz. E yani pat diye soylenmezdi çocuğa 'kardeşim' diye.

Ona tüm olayları -İpek'in ondan hoşlanması hariç- ve onu vampire dönüştürmek istediğimi anlattım. Sessizce dinledi ve bitirdiğimde "Bana bir tokat daha atar mısın?" dedi. Bana hava hoştu tabii.

Tokat baya sert olunca 'Bu kadar sert vurmak zorunda mıydın' der gibi bana baktı. N'apabilirdim ki vampir olunca gücünü kontrol etmekte zorlanıyorsun.

Uzun bir süre sessiz kaldık. Sonra sessizliği Deniz bozdu ve "Beni vampire çevirmeyi düşünüyor musun yoksa sessizce oturacak mıyız?" dedi. Yanına gittim ve onu dönüşüm için etki altına almaya başladım. O evrim geçirirken de ona bir kurban hazırladım.

Saat 5 olduğunda dünyada 3 tane vampir vardı. Biri kardeşim olmasına rağmen benden uzakta başka bir evde. Diğeri yanımdaki  yatakta güzelce uyuyor. Ve ben de bu durumlar yüzünden uykusuz kalıyordum.

Bunları düşünürken uyuyakalmışım. Elektrikli süpürgenin sesiyle uyanana kadar. İstersen vampir ol ama o süpürge sesiyle uyanılacak. Dünyanın kuralı olmuştu bu.

Yatakta biraz daha uzandım. Günümün planlarını yaptım. İki kişiyi kurtadam yapacaktım. Sıradan bir gün yine..

Saatin 9.30 olduğunu görünce yerimden kalktım. Yüzümü yıkamaya giderken İpek'in annemin kahvaltı hazırlamasına yardım ettiğini gördüm. Ne hissedeceğimi bilemedim.

Kahvaltıdan önce mesajları kontrol etmek için elime telefonu aldım. Selin saat 8'den beri her 15 dakikada bir "ne zmn gelelim???" diye mesaj atmış. "Saat 1'de Sercan'la birlikte gel." deyip wifi'ı kapattım ve mutfağa gittim.

Mutfakta masanın birine oturarak ikisini izledim. Sonra masaya tabakları dizmeye başladılar. Kahvaltı etmek tamamen zaman kaybıydı. Kanla besleniyordum. Peynire ne gerek vardı ki. Annemin içi rahat etsin diye biraz yedim ve masadan kalktım. Ardımdan İpek de kalktı ve odama geçtik. 

"Saat kaçta gelecekler?" diye sordu İpek. "1'de" diye cevap verdim. "Kurtadam olacaklarına emin misin yani gerçi şu an teknik olarak vampirim ve onları da kurtadam yapabilirsin ama bilirsin işte." Evet bu sorduğu soruyu çok düşünmüştüm. Sanki yıllardır bu soruyu beklermiş gibi cevap verdim: "Bak şimdi, insanlar eğer bir şeye gerçekten inanırlarsa, yapabilirler. Mesela bazıları odaklanarak kaşık bükerler. Bu kaşık bükme basit bir olay. Biraz inancın olsa yapabilirsin. Eğer kurtadam olmaya da inancın olursa yapabilirsin. Ama her zaman beynimizin bir tarafı 'Hayır kurtadam olmak imkansız' diye düşündüğü için inancını yitirirsin. Ben ise onları etki altına alarak onları kurtadam olmaya inandıracağım. Anladın mı?" İpek başını salladı.

Saat 1'de Selin ve Sercan geldi. Aslında tam 1 değildi. Erken gelmişlerdi. Ama kurtadam olma şansım olsaydı ben de sabırsız olurdum. Hemen içeri davet ettim, hal hatır sorma faslını yaptık. Sonra Sercan'ı etki altına almak için karşısına geçtim. Kurtadamların özelliklerini tam hatırlamıyordum. O yüzden doğaçlama özellikler verecektim: "Sercan, bundan sonra normal insanlardan daha güçlü olacaksın ve istediğin zaman kurta dönüşebileceksin, herhangi bir yara aldığında onun hemen iyileşeceğine inanacaksın..." aklıma kurtların, vampirler tarafından ezilmemesi için bir özellik gelmişti, yani beni ezmeyen, "... senin zehrin, vampirleri işkence çektirerek öldürür, zehrinin tek tedavisi benim kanım..." İpek'in bakışlarını hissedebiliyordum ama devam ettim. "... birini kurtadam yapman için kan bağı gerekir, yani senin torunlarının torunları kurtadam geni taşıyabilir, tüm bunlara inan ve uyu, uyurken evrim geçireceksin, unutma ki kurt formunda olmadığın sürece ölme ihtimalin daha büyük, şimdi uyu."

Ve aynı şeyi Selin için de yaptım.  Selin de uyudu. İpek bana zehir olayı için kızmayı planlıyordu heralde. Ona fırsat bırakmadan ben konuya girdim: "Biliyorum, zehir olayı için bana kızgınsın ama vampirler, kurtadamlardan çok üstün olmamalıydı ve eğer hep yanımda olursan işkence çekerek ölmezsin."

İpek sessiz bir şekilde: "Zehir olayı olmasaydı da hiç senin yanından ayrılmazdım gerizekalı." dedi. Zihir iliyi ilmisiydi di hiç sinin yinindin iyrilmizdim girizikili..