Beware of the Class President

CAPITULO 34 - Loophole

CAPITULO 34 – Loophole

NASAAN SI CHRISTIAN VERGARA?

Nasaan si Kit? Bakit nga pala hindi ko ito nakikita? Bakit hindi ito nagpaparamdam? Bakit parang wala rin akong maalala kung nasaan na ito o ano ba ang kinuha nitong propesyon. Ni hindi ko nga rin alam kung nakatapos din ba ito ng pag-aaral.

Bakit wala akong maalala? Ano bang nangyari pagkatapos ng high school graduation? Pilit kong pinakaisip-isip, pero sumakit lang ang ulo ko na wala akong naalala maski isa. Ang hirap talaga pag galing sa sakit.

Bukod pa nga pala kay kit, sino pa ba ang hindi ko pa nakikita? Parang noong nakaraan ay meron pa. Ah, that person.

Iyong lalaking kaklase namin ni Bhing noong huling taon ng high school. Wala rin ito noong panahong nagkasakit ako. Hindi nga yata kami close kaya bakit iisipin ko pa ito?

I'd rather think of the people who had truly become my friends, and with whom I had really become close. Like Kit. I could remember that, despite that boy's naughty nature, he was sweet and truly became a close friend to me.

Nag-ring ang phone ko. Napangiti ako nang makita ang pangalan ni Bhing. Oh, I forgot that I had someone that I could ask. I answered her call right away.

[ Hi, Kena! ] Nauna pa ito sa aking magsalita kahit hindi pa naman ako naghe-hello. [ Kumusta ka na? Sorry ngayon lang ulit ako, ah? Naging busy kasi sa Manila. ]

"Wag kang mag-sorry, Bhing. Naiintindihan ko naman. Syempre, ang layo nga naman ng Manila rito sa Pangasinan."

[ Hindi rin pala ako magtatagal, kasi may kailangan akong daanan. Gusto lang talaga kitang kumustahin. Na-miss kita, best friend. ]

Muli akong napangiti. Hindi pa rin talaga ito nagbabago kahit hindi na teenager, emosyonal pa rin. "Oo na, Bhing, miss na rin kita. Pero mabuti at napatawag ka kasi may tanong din pala ako. Natatandaan mo pa ba si Kit?"

Walang sagot si Bhing kaya naisip ko na baka nakalimutan na nito ang lalaki.

"Bhing, hindi mo na ba siya natatandaan? Si Kit o Si Christian Vergara na schoolmate natin noong high school tayo? Iyong maangas na guwapo. Nakasama natin siya noon—"

[ Hay, miss na miss na talaga kita, Kena. Kahit nasa Manila na ako at may bago ng mga kakilala, ikaw pa rin ang best friend ko. ]

Nangunot ang noo ko. Hindi ba ako narinig ni Bhing sa tanong ko?

"Bhing, okay nga lang ako. Miss na rin kita. Pero ano nga? Hindi mo ba talaga natatandaan si Kit—"

[ Sige, Kena, alis na ako, ah? May kailangan din kasi akong daanan. I miss you, best friend! ]

Pagkatapos ay nawala na si Bhing sa kabilang linya. Nakatanga naman ako sa palyadong screen. Hindi nga yata talaga ako narinig nito sa mga tanong ko, at mukhang sira na nga talaga ang phone ko na ito.