SENİ YAKIŞIKLI (+18) *Texting*

Bölüm 16. Part 2.

Selam nasılsınız güzel okurlarım.
İnşeAllah gününüz güzel geçmiştir.🎡

Kitabımız gün geçtikce büyüyor, çok mutluyum gerçekten, okuyan, oylayan, yorum yapan herkese çok teşekkür ederim. İyiki varsınız.🎡

Yakamoz ve Tufan'ımız sonunda buluşuyorlar.🎡

Bu bölüm  +18sahne içeriyor rahatsız olanlar dikkate alsınlar.

Defalarca bölümün üzerinden geçerek yazım yalnışım olmasın diye elimden geleni yaptım, yinede gözümden kaçmış kısımlar ola bilir. Kusura bakayın.

İyi okumalar dilerim.
Desteklerinizi esirgemeyin.🎡🎡🎡

Aynada son kez yansımama bakıp, odadakı kanepe oturdum. Heyacandan ellerimin içi terliyordu. Onu karşımda görecek olmak garip hissettiriyordu.

Tufan'la konuşmuştum şimdiler de gelirdi. Muğla'ya geldiği gibi, kendisine kalacak yer ayarlamış, öğlene kadar uyuduğum için, arayarak uykumu bölmek istememişti.

Uyandıkdan sonra yanına geliyorum desede evde çok adam olduğu için, izin vermemiştim.

Arkabalarımızın çoğu burda yaşar, nerdeyse her gün toplanırlardı.
Öyle oluncada, akşam buluşmaya karar vermiştik.  Evdekilere'de başım ağrıyor bahanesiyle, erkenden yatacağımı söylemiştim.

Saat akşam dokkuz'a çeyrek geçiyordu.
Varıyorum diye mesaj atdığından beri, kendimi zor sankinleştiriyordum.

Telefonda konuşurken iyidi ama canlı-kanlı karşımda görünce dilim tutulacaktı.
Utangaç perilerimin beni yalnız bırakmayacaklarına emindim.

Bir anda penceremin tıklatılmasıyla yerimde sıçradım. Gelmişti, ah kalbim, yerinden çıkacakdı şimdi.

Ayağa kalkarak pencereye yaklaştım, beyaz tonlarının hakim olduğu perdeler arkasından silüetini görüyordum. Elimi kalbime atarak sakinleşmesini bekleyerek derin nefes aldım.

Açmasam mı acaba , geri gitse ben hiç hazır değilim ya. Büyük-büyük konuşup gel demiştim. Saçmalamayı bir an önce bırakmalıydım. Adam çölde soğuktan donacaktı.

Titreyen ellerimi umursamadan perdeyi aralayıp, pencerenin kulupunu indirdim. İşte karşımdaydı gülümseyerek yüzüme bakıyordu.
Allah'ım çok yakışıklıydı.

"Güzelim, içeri girmeme izin varmı?"

Ses tonu bile yakışıklıydı, böyle bir benzetme varmıydı bilmiyorum ama tam olarak öyleydi.

Kenara çekilip onu bekledim. Ellerini pencerenin kenarlarına atarak tutundu, uzun bacağının birini pencere pervazının üzerine koyarak içeri atıldı.

Benden önce davranıp kendisi açık pencereyi kapatıp, perdeleri çekdi. Bense her hareketini dikkatle inceliyordum.

Sonunda bana döndü,
beni görünce değişen bakışları, midemde garip kasılmaların baş göstermesine sebep oldu.

Dikkatle onu inceledim, garip bir tarzı vardı. Boynunda, her parmağımın üzerinde dövme vardı. Her elinde en azı üç tane garip figürlerde olan yüzükler vardı.  Hele o kulağındakı küpeler.

Sen küpeli erkeklerden hoşlanmazdın Yakamoz, şimdi ne oldu? Demek ki neymiş, büyük konuşmamak gerekirmiş, önemli olan karşındakı insanın karakteriydi.

Keskin yüz hatlarına, hafif kirli sakalı çekicilik katmıştı. Saçları kahve rengiydi ama en açık tonu.

Oda beni inceliyordu, yüzümden başlayarak, ayak parmak uçlarıma kadar dikkatle baktı. Hadi ama o böyle bakmaya devam ederse, karşısında eriye bilirim.