SENİ YAKIŞIKLI (+18) *Texting*

Bölüm 18.

Cümleten herkese selam.

Bir günde iki bölüm atayım dedim, Yakamoz ve Tufanı yazmayı seviyorum.

Sizde yorum ve votelerinizle bana destek olursanız sevinirim. İyiki varsınız.🎡

En çok görmek istediğiniz sahne hangisi?

🎡🎡🎡🎡

Tufan:  "Yakamoz delirmek üzereyim, dünden beri hiç mesajıma cevap vermiyorsun. Yoldayım yanına geliyorum."

Yakamoz:   "Ya Tufan daha şimdi kalktım, gece film izlerken uyuya kalmışım."

Tufan:  "Saat akşam 8. Bu saate kadar uyumak nedir. Ne haldeyim biliyormusun?"

Yakamoz:   "Ne bu kızgınlık? Bilerek mi yaptım."

Tufan:  "Endişelendim, delirdim."

Tufan:  "Beni anlayamazsın."

Tufan:  "Sana sarıldıktan, kokunu aldıkdan sonra, tenini hissettiğimden beri herşey daha'da zorlaştı."

Yakamoz:   "Hayır seni anlıyorum, ama uyuya kalıp sana cevap yazmadığım için bana kızamazsın."

Tufan:  "Kızmıyorum."

Yakamoz:  "Ama gerginsin, başka bir sebep olmadığına eminmisin."

Tufan:  "Bazı sıkıntılar var, ama şuan ki endişemin onunla alakası yok, kafamda sadece sen varsın."

Yakamoz:  " Bazı sıkıntılardan kastın ne, benimle paylaşa bilirsin."

Tufan:  "Rahatsız olmanı istemem."

Yakamoz:  "Sorun ne Tufan?"

Tufan:   "Bir haftadır tanımadığım numaralardan mesajlar geliyor, hepside numara sallayarak denk geldiğini söylüyor saçmalığa bak."

Yakamoz:  "Bunu neden bana şimdi söylüyorsun."

Tufan:  "Endişelenecek bir şey yok hepsini engelledim, zaten bu hal bir haftadır devam ediyor, hakkında araştırılma yapılması için ifade verdim. Numaramı kim yaymış bulunur yakında."

Yakamoz:  "Benden şüphelenmiyorsun dimi? Sonuçta hayatına sadece numara sallayarak girdim."

Tufan:  "Bu nasıl soru Yakamoz?"

Yakamoz:  "Ne varmış sorumda. Korkuyorum sadece"

Tufan:  "Korkmak suçluların işi, sen endişelenme."

Yakamoz:  "Suçluların işi derken, ben o yüzden korkmuyordum,  dediğim gibi hayatına yeni girdim."

Tufan:  "Ben sana suçlumusun dedim.Neden beni yalnış anlıyorsun."

Tufan:  "Hem sen nasıl kendini böyle hissedersin, ben sana güveniyorum, asla aklımdan böyle bir şey geçmemişti."

Yakamoz:  "Tamam."

Tufan:   "Tamam mı?"

Yakamoz:  "Başka ne söyleye bilirim ki?"

Tufan:   "Çok şey söyleye bilirdin, tripmi atıyorsun."

Tufan:  "Kendi-kendine kafanda kurup bana triplenemezsin."

Yakamoz:  "Tufan uzatmayalım."

Tufan:  "Yanına geliyorum."

Yakamoz:  "Gelme."

Tufan:  "Allah'ım bana sabır ver."

Tufan:  "Geliyorum."

Tufan:  "Bana trip atman, küs olma düşüncen bile deli ediyor. Senin gülen yüzünü görmeden rahat olamam, uyuyamam."

Yakamoz:  "Tufan, her gece odaya çekilip oturamam, şüphelenirler."

Tufan:  "Geliyorum, ya pencereyi açarsın yada o evin kapısını çalar, senin için geldiğimi söylerim."

Yakamoz:  "Yapamazsın."

Tufan:  "Gizli saklı işler benlik değil, seni hayatımda istiyorum ve benim kimseden çekinecek halim yok ."

Yakamoz:  "Bende hiç kimseden çekinmem."

Tufan: "Yüz yüze konuşacağız."

Ona cevap vermeden yazışma ekranından çıktım.  Neden böyle triplenmiştim? Kendi kendime kurmuştum, sonrada ona yansıtmıştım. Sonuçta hayatına nasıl girdiğim belliydi.

Aklında her hangi bir şüphe duyma ihtimali bile beni mahv ederdi.

Geçip yatağa uzandım, içimi huzursuzluk kaplarken, burda boğuluyordum artık, elim kolum bağlı bütün günü eve tıkanıp kalıyorduk. İstanbulda olsaydım, Tufanla dışarı çıkar, rahat rahat buluşurduk.

Penceremin tıklatılma sesini duyunca heyacanla yerimden kalktım. Gelmişti, ama açmak gibi fikrim yoktu, o bu odaya girirse, kolay kolay burdan çıkamazdım, evdeki herkez kaç gündür bende bir garipseme olduğunun farkındaydılar zaten.

Bende hiç kimseden çekinmezdim, gayetde hayatımda biri olduğunu söyleye bilirdim. Ama şimdi zamanı değilmiş gibi geliyordu. O vakit geldiğinde onunla ailemin karşısına geçer her şeyi açıklardım.

Penceremden ses kesildiğinde, korkuyla pencereye doğru ireliledim, aptal kafam açmazsam yapacaklarını söylemişti.

Dışarıya baktığımda onu göremedim.  Tam aynı anda odamın kapısı tıklatıralak açıldı . Gir dememiş böyle saygısızlıklar yapılmasını sevmezdim.

Gelen kuzenimdi, kuşkuyla ona bakıp söyleyeceği şeyi bekledim.

"Yakamoz, kapıda bir adam var, seni soruyor."

İnanmıyorum gerçekten dediğini yapmıştı. Abimde evdeydi, belkide bütün korkularıma karşı gelerek, her şeyi rahat yaşamanın zamanı gelmişti. Fazlamı erken ireliyorduk bilmiyorum. Tek bildiğim onu hayatımda istiyorumdum.