Janine's POV
..... And that's how I met Dylan. At doon ko rin naranasan ang first love at first heartbreak.
Pero sa tingin ko wala na yun. Napatawad ko na siya dahil alam kong wala na akong nararamdaman sa kanya.
Siguro namiss ko lang siya kaya pumayag akong makipagbalikan sa kanya kahit na kami pa ni Dylan.
I sighed then looked at Chase.
I saw a hint of guilt, pain and anger in his eyes.
Nanatili lamang akong tahimik at pilit na inaalis ang nangyari dati sa aking isipan.
"So what now? Is it true? Am I true? Pumayag ka lang sa relasyon na ito dahil plano mo talagang paasahin ako at iwan?! Ganun nalang yun, ha?! At sa tingin mo hahayaan kong mawala ka sakin ng ganun ganun na lamang? Well, think again. I wont ever let you go. Never." Malamig niyang saad habang nakatitig sakin ng mariin na parang binabasa ako.
"Please, Chase? Let me go. Ayoko na. And if you're thinking na ginagawa ko to para makaganti. Well, I'm not. Revenge is for only those weak person. I already forgive because I already moved on. And I'm sorry if you think na pinaasa kita. I don't intend to hurt you. Again Chase, please let's stop this shit." This time nakatitig na ko sa mata niya para makitang nagsasabi ako ng totoo.
Nagulat ako ng makita kong may pumatak na luha galing sa mata niya. Shit. Am I dreaming?! Chase is crying because of me?
"A-are you c-crying?" Aish. What kind of question is that? Of course he is. I saw it.
"Hah." Mahina siyang tumawa at tumingin sa itaas para siguro pigilang bumasak ang kanyang nga luha.
"Shit? Really Janine, really? You called us shit? And yeah. You moved on because you love that guy?! No! You don't love him! You. love. me. You are for me. You belong to me. Only me. Understand?!" Tumaas ang boses niya at bigla niya akong sinunggaban ng halik.
Marahas ito at madiin. Napupumiglas ako sa kanya pero masyado siyang malakas.
Napaluha ako ng naramdaman kong pinunit niya ang damit ko. Lumalim ang halik niya hanggang bumaba ito papunta sa leeg ko.
Ginamit ko lahat ng lakas ko para matulak siya.
Nang makita niya akong humihikbi agad siyang natigilan.
Niyakap niya ako ng mahigpit at kinuha ang jacket sa backseat para isuot sa akin.
Panay ang bulong niya sakin ng sorry.
"P-please take me home, Chase. I'm already tired. Please Chase. Please." Huminga sya ng malalim at tumango bago nagsimulang magmaneho.
***
Tahimik kami ng makarating kami sa tapat ng bahay.
Lalabas na sana ako ng pigilan niya ako.
"Janine." Mahinang bulong niya pero hindi ako lumingon sa kanya. Hindi ko kaya. He almost... he a-almost did it.
"Please look at me." Nagsusumamong sabi niya sakin. Pero nanatili akong nakatingin sa labas.
Nang hindi siya nag salita ay akmang lalabas na ako pero hinawakan niya ang dalawang pisngi ko.
Napatingin ako sa kanya kanya pero agad akong nag iwas ng tingin at tinanggal ang pagkahawak niya saakin.
Huminga siya malalalim at tsaka nagsalita.
"I-uhh. I'm sorry okay? I'm sorry. I didn't me to do that. Arghhh. Fuck." Inis na ginulo niya ang kanyang buhok.
"Look, Janine. I only did that because of anger and jealousy. Please, I'm sorry. I'll do anything just forgive me." Tumingin ako sa kanya bago magsalita.
"Okay. I'll forgive you. In one condition." Lumiwanag ang mukha niya dahil sa sinabi ko.
"Anything. What is it?" Nakangiti niyang sabi.
I hold my breath before saying....
"Get out of my life. And I'll forget what happened earlier."
Nakita ko ang gulat sa mukha niya at bahagyang umawang ang bibig niya.
Lumabas na agad ako ng kotse niya at tumakbo papasok sa bahay namin.
Nagpasalamat ako ng wala akong nakitang tao sa bahay. Siguro tulog na ang mga katulong at pati narin si Manang Flor.
Napatingin ako sa picture frame namin nina mommy at daddy. Kinuha ko ito at niyakap. Hayyy. I already miss you, mom and dad.
Pumunta ako sa kusina para uminom ng tubig.
Umakyat na ako sa kwarto para magpalit.
At bago ako matulog binuksan ko muna yung phone ko. Pinatay ko kasi ito dahil nag babakasakali akong makakapag usap kami ng maayos ni Chase but it ended up with a mess.
Tuloy tuloy ang mga text matapos kong buksan ang phone ko. Karamihan dito ay galing kay Dylan, Jane at Angel.
Sky is in the Korea. Amost 3 months na siya doon. Hayy. Kamusta na kaya ang babaeng yon? Wala na kong balita sa kanya eh.
Dylan: Hey babe, nakauwi ka na ba?
Dylan: Where are you?
Dylan: Tinanong kita kay Jane at Angel. They said you're in the cemetery. Visting your mom and dad? Why don't you bring me.
Dylan: Siguro napagod ka. Bukas na nga lang tayo mag usap. Goodnight. I love you babe :*
Napangiti ako sa text ni Dylan. He's so sweet and caring.
Jane: Hoy. Bruha, bat sinabi mo kay Dylan na magkikita tayo? Buti nalang biglang sumulpot si Angel. Mag kwento ka naman. Miss na kita eh. Bukas ha :*
Alam rin ni Jane at Sky ang tungol samin ni Chase.
Angel: Babae. San ka ba dinala ng Demonyong yan? Text back.
P. S: Kwento bukas ha.
Pagkatapos kong magreply kay Jane at Angel. Nagpasalamat ako sa kanila dahil pinagtakpan nila ako.
Actually kakabisita ko lang sa parents ko last week. Nagreply naman ako kay Dylan.
Dylan: Hey. Sorry, nakatulog kasi ako eh. By the way, hindi na kita nasama cause I know you're busy. Tomorrow nalang. Goodnight din. I love you too.
Ilalagay ko na sana tabi ang phone ko ng bigla itong tumunog.
Napakunot ang noo ko ng makitang may nagtext but its from unknown nunber.
Unknown number: If that's what you want. Then be it. Goodbye for now. But I promise that you'll be mine. Soon. By hook or by crook. Akin ka lang. Mine alone. Goodnight. I love you baby.
I froze then sighed. Hindi ba talaga siya titigil?
Binura ko na ang text bago ako magdasal tsaka natulog.
A/N: Hello Guys :)
© yourmysterygirl_01
