Janine
"Say ahhh." Tinapat ko ang kutsara sa bibig ni Chase at agad naman siyang ngumanga.
Isang linggo na ang nakakalipas ng makalabas siya sa hospital. Hindi na kami masyado nagkikita ni Dylan. Busy siya sa pag ma manage ng business nila at maging ako ay busy rin sa pag aalaga kay Chase.
"Sana lagi nalang akong may sakit." Biglang saad ni Chase.
"Chase." I said with a dangerous tone.
"Joke lang po miss." Hinapit niya ang bewang ko at hinigit niya ako papalapit sa kanya.
Hinataw ko ito at narinig ko siyang ngumisi.
Magsasalita na sana ako nang biglang tumunog ang doorbell ng condo ni Chase.
Dito kami tumuloy dahil ayaw ni Chase sa bahay nila baka mabored lang dw siya kaya naman pinakiusapan ako ni Tito Andrew na samahan ko muna si Chase dito.
Ayaw rin kasi niyang mag hire ng private nurse kaya ako nalang ang gagawa nito tutal ako rin naman ang may gawa nito.
Minsan nakakaramdam siya ng sakit sa ulo kaya hindi ko siya maaaring iwan. And besides, may guessroom naman dito at doon ako natutulog.
Agad akong bumitiw kay Chase na wala pa atang balak na pakawalan ako.
"Chase, may tao." Sabi ko ng hindi parin ito natitinag.
"Let that." Aniya at sumiksik sa gitna ng leeg ko.
Wala akong nagawa kundi hayaan siyang yumakap saking likuran habang papunta ako sa pinto upang buksan ito.
Agad na lumaki ang mata ko ng makita ko ang taong tumambad sa aking harapan.
Napalingon ako kay Chase at nakitang kong nagdilim ang aura niya at mas hinapit lalo ako para mas mahigpitan ang pagkayakap niya sakin na tila walang pakialam sa taong nasa harapan namin ngayon.
"D-dylan.." Nauutal kong tawag sa pangalan niya.
Nakita ko ang sakit at galit sa mata niya ng bumaba ang tingin niya sa kamay ni Chase na nakayakap sakin. Inalis ko ang kamay ni Chase pero hinawakan naman niya ang kamay ko ng napakahigpit na para siyang batang takot maaagawan ng candy.
"What are you doing here?" Malamig na sabi ni Chase sa kanya.
Pilit naman itong ngumiti.
"A-ahh. Yeah, I came here to visit the both of you. To check if you're okay. But I guess mukhang you're doing well." Mahinang sabi ni Dylan at para bang may kung anong nakabara sa lalamunan niya.
"Well, now you saw that I'm okay. You may now go." Hindi ko alam kung bakit nasasabi ito ni Chase knowing na hindi niya naaalala si Dylan at alam niyang magkaibigan lang kami.
"Oh, I'm sorry. I'm going now." Agad na tumalikod ito at naglakad paalis.
"Chase, what's your problem?" Hindi ko maiwasan ang hindi mainis dahil sa ginawa niya.
"What?" Inosenteng tanong niya.
"For Pete's sake Chase, you're being rude. Nagmamagandang loob yung tao." Sigaw ko sakanya.
"Why are you so affected?" Mariin niyang tanong at tinitigan ako na para bang gusto niyang malaman kung ano ang nasa isip ko ngayon.
Nag iwas ako ng tingin at mariing pumikit.
"Just rest now Chase. I have somewhere to go." Pagod kong sabi.
"And where is it?" Agad niyang tanong.
"You don't have to know. I'll go now." Akmang aalis na ako ng hawakan niya ang braso ko.
"Why I don't have to know? Sino bang kasama mo? Your friends? Girl or boy? O baka naman si Dylan?" Yan ang isa kong problema sakanya nun dating kami pa.
He's so possessive. At first, kinikilig ako kasi I know he cares for me that much kaya siya ganyan. Pero minsan nasasakal na ako.
"Yeah, you're right. I'm going to meet Dylan. Mag sosorry ako sakanya dahil sa behavior mo kanina." Inis kong sabi sakanya.
"Do you think I'll let you meet him? Hell no!" Nagulat ako sa pagsigaw nito.
"Chase naman. Dylan is my friend. And I'm not asking for your permission for me to go and meet him. So please. Just.. just rest." Tinanggal ko ang kamay niyang nakahawak sa aking braso.
*
"What was that?" Nandito kami sa park ni Dylan. I texted him to come up because I want to tell something.
"Huh?" Naguguluhan kong sabi.
"What was that scene means? So okay na kayo kaya you let him hug you while I'm not around. Monica naman!" Inis niyang ginulo ang buhok niya.
"Dylan, I thought we talked about this thing?" Frustrated kong tanong.
"Yeah, we already talked about this. Pumayag ako na alagaan mo siya hanggang bumalik ang alaala niya. But I don't remember that we talked about you... letting him hug what's mine which is you." Sarcastic niyang sagot.
Hindi nalang ako sumagot dahil ayokong mas magalit pa siya sakin.
"Do you have an idea how much I've been hurting because of what I saw earlier? Ang sakit lang. Damnshit! This pain and jealous is eating me up and I don't know what to do. Can you tell me how to ease this pain?" Agad na pumatak ang luha sa mga mata niya.
Agad niya itong pinunasan at hilaw na ngumiti sa akin.
"D-dylan. I'm sorry..... I'm very sorry. I'm being unfair to you. So, please let me stop that pain. Let's stop this. Let end this." Hindi ko na napigilan at humagulgol na ako.
"No Monica. I'll not let that thing happen. I will take the pain if it cause for me to keep you. Okay lang na masaktan ako. Titiisin ko lahat ng ito wag ka lang mawala sakin. I'll hold on. And please, do the same." Nahihirapan niyang sabi. I'm so stupid for hurting him. For hurting the one I love.
Pinahid ang luha ko at hinalikan niya ako sa noo bago ako yakapin na agad ko namang sinuklian.
*
Nakahiga kami ni Dylan ngayon habang nakatingin sa stars na magkahawak ang kamay at magkayakap.
Hiniling niya rin na bukas na daw ako umuwi at gusto niya akong makasama dahil miss na miss na niya ako.Pumayag naman agad ako dahil miss na miss ko narin siya.
"I love you so much Monica." Malambing na sabi ni Dylan.
Ngumiti ako sa kanya bago magsalita.
"I love you too, Dylan."
Pinaglapit niya ang aming mga mukha at unti nalang ang pagitan ng aming mga mukha.
Maglalapit na sana ang aming mga labi ng biglang tumunog ang aking cellphone.
Chase is calling.
Tiningnan ko muna si Dylan bago ito sagutin.
"Hello"
Agad akong kinabahan dahil sa sinabi nito.
"J-janine. I n-need you. Please, come back home. Arghhhh." Nahihirapan nitong sabi at biglang may nabasak na kung ano at kasabay nito ay ang pagkaputol ng linya.
Natataranta akong humarap kay Dylan na ngayon ay nakakunot ang noo.
"Dylan, Chase needs me right now. I'm coming home. I'm sorry." Dali dali akong tumakbo pag kasabi ko nun.
©yourmysterygirl_01