Dagboek

20/21-7-15

(20 sla ik over behalve dat ik gedroomd heb over crj (docent godsdienst))

Droom over crj: ik liep dus op de 3e en hij zat in lokaal 343. Ik zag hem zitten en liep naar binnen. Ik moest hem nog 1 keer spreken. Alleen waren er meer mensen in dat lokaal. Hij zei dat we maar in lokaal 344 verder moesten praten. Daar was wel gwn les maar we gingen achterin zitten. Hij vroeg hoe het met me ging. Ik begon alles te vertellen, maar liet automutilatie weg. Ondertussen waren de mensen in de klas muziek aan het luisteren via het bord. Op een gegeven moment hoorde ik 'let it go', waarop crj zachtjes begon te zingen. Daarna 'Skinny for effy'. Als laatst 'Skinny love' daarop begon crj te neuriën. Opeens was crj weg. Ik baalde hartstikke erg dat ik hem niet kon vertellen over mijn automutilatie. Ik liep 344 uit en lokaal 343 was gesloten. Alles zag er stil en verlaten uit.

Verder weet ik niks meer.

21
Ik werd wakker. Het was niet uit te houden in het tentje. Het was zó warm. Toch wilde ik blijven liggen. Ik was moe.

Het was bijna 10 uur. Ik werd uit bed geroepen. Voor deze ene keer luisterde ik. Ik liep de tent in. Ik was misselijk en duizelig. Ik moest eten van mijn moeder. Ik zei dat ik eerst even naar de wc moest. Ik had namelijk het gevoel dat ik over moest geven. Na net 15 meter gelopen te hebben en buiten het zicht van mijn ouders was, kwamen er allemaal zwarte vlekken voor mijn ogen. Ik liep/waggelde/slofte vooruit. De zwarte vlekken werden steeds erger. Voordat ik het wist lag ik op de grond. Ik weet niet wat er toen gebeurde, maar er stond opeens een vrouw bij mij. Ze vroeg allerlei dingen. Op welk veld sta je? Ben je gevallen? Werd je niet goed? Ik gaf korte antwoorden en stond op om mijn weg te vervolgen. Ik moest naar het toiletgebouw. Ook al had ik nog zwarte vlekken voor mijn ogen en was de tent dichterbij dan de wc, ik moest er naar toe. Bij de parkeerplaats viel ik weer neer. Na een tijdje vond ik weer de kracht om verder te gaan. Ik strompelde het gebouw in en nam de eerste de beste wc. Daar ging ik zitten. Ik had het bloedheet, benauwd. Ik zag alleen maar zwart. Ik werd bang. Voor zover het ging fluisterde ik: 'help'. Natuurlijk verstond niemand het. Ik was bang. Ik wilde niet weer wegvallen. Ik ging oo de grond zitten naast de wc. Ik begon te kokhalzen. Maar er kwam niks uit. Ik moest rustig worden. Steeds minder werden de vlekken. Ik werd wat rustiger. Toen de vlekken min of meer weg waren durfde ik uit de wc te komen. Ik dronk wat en liep weer terug naar de tent, waar ik gelijk wat begon te eten. Toen ging het gelukkig beter.

De verdere dag heb ik geen last meer gehad van duizeligheid. Heb de hele middag in het water gelegen en ga straks BBQ'en