Dagboek

1e dag school/Havo 4

De laatste paar dagen zag ik steeds meer op tegen school. Weer een nieuwe klas. Wel met bekenden, maar met die had ik niet zoveel.

Toch stond ik vanochtend op met een gevoel van dat het wel goed zou komen. Dat ik niet wéér alleen zou zitten. Een nieuwe start. Een nieuw begin.

Ik stapte een leeg lokaal binnen waar alleen mijn mentor zat. Ik kende hem al wel, want ik heb hem al 2 jaar gehad voor aardrijkskunde. Ik ging voor het bureau zitten. De klas stroomde binnen. Ik dacht dat ik een goede plek had. Dat iemand wel naast me zou komen zitten. Maar dat gebeurde niet. Ik bekeek de klas vanaf mijn plek. Allemaal mooie slanke meiden.

Ik was bang dat niemand naast me zou komen zitten. 2 meisjes kwamen de laat. De ene ging naast de jongen achter mij zitten (was ook wel te verwachten). Het 2e meisje had ik al gesproken via whatsapp. Ik keek opzij. Bij de 3 tafeltjes naast elkaar was nog een plekje naast 2 meiden en bij mij ook nog een plekje. Ik was blij dat ze naast mij kwam zitten. Gelukkig. Anders lijkt het zo stom. Kom je je nieuwe klas binnen als een eenzame meid.
Toch nam ik voor om niet meer als laatste in een lokaal te komen.
Bij geschiedenis ben ik tussen 2 meiden in gaan zitten. Biet gepraat.

Tussenuur was een ramp. Alleen. Ook had ik geen goede plek om te zitten. Op het vertrouwde plekje durfde ik niet meer te zitten (nieuwe regel van school). Dus ik ben gaan lopen. Lopen door de school. Met een zware rugtas. Wachten op het BSM-uurtje.

BSM zelf was wel leuk, maar weer zat ik alleen. Ik ben maar met de jongens mee gaan doen. Ook al werkte dat ook niet echt.

Flexuur. Weer gaan lopen. Totdat ik er geen zin meer in had. Ik ben buiten op een bankje gaan zitten. (Dit allemaal schrijf ik dus nu ;)). Terwijl ik dit schrijf, branden de tranen in mijn ogen. Ik moet er zelf ook wat aan doen om in contact te komen, maar het is zoo lastig. Er kwamen net wel klasgenoten naar me toe, maar die waren na een paar seconden weer weg.

Nu wachten op de rest van de dag...

De rest van de dag was niks bijzonders. Fysiotherapie gehad. Veel bewogen vanwege veel eten.
Oftewel: het grootste gedeelte van de dag was verschrikkelijk.