GECE VE KAYRA

2.BÖLÜM KLİNİK

17 Temmuz 2015
Bundan tam bir yıl önce başladı hikayem.

Geceleri sesler duymaya başladım.

Her gece aynı sesi duyuyordum.

" Acı "diyordu bir ses her gün tekrar tekrar acı diyordu.

Bir gece uyuyamadım sabah kalkınca hemen anneme söyledim.

Annem benim bir deli olduğumu düşünür gib alaylı bir biçimde. ''İyice kafayıyı yiyorsun.''

Ertesi gece birinin öldürdüğümü gördü çığlık içinde uyandım.

Annem durumun ciddiyetini anlar gibiydi.

Babam ve annem konuşurken duydum beni Londra'da ki bir klinikte tedavi görmem gerektiğini konuşuyorlardı.

''Ne londrasi ne kliniği '' diyerek aşşağı indim.

Babam sakin bir biçimde.''Sakin ol gece biz senin iyiliğin için.'' Annemde babamı desteklemisti, kararlarını vermişlerdi.

Ertesi gün sabah saat 8e ucak bileti bile almışlardı. O gece değişik bir şey olmuştu rüyamda uçağa biniyordum ucus sırasında ucak yere çakılıyordu.

''SONRA''

Sabah babama bunu anlattığım da delirmeye başladın. Önce sesler şimdide gelecekten bir şeyler görüyorsun dedi.

Uçağa binmemek için yalvardım babam beni dinlemedi bile bindik.

Babam gösterisi severdi business bölümünde uçardı ne vardı ki ben arkada uçmak istiyordum.

Burda herkes kendini beğenmiş ukala pisliklerdi. Hepsinin kafasını koparmak istiyordum. Uçaktan iner inmez babamdan birşeyler demesini bekliyordum ve hiç geciktirmedi.

''Gördün mü söylediklerin deli saçmalığıydı bişey olmadı.'' Alay ediyordu ve bu gerçekten beni sinir etmisti.

Hemen kliniğe gittik. Babam olacak adam beni oraya bıraktı ve gitti.

Psikolog serpil hanım seslerden bahset ne duyuyorsun? dedi.

Ona her gece " Acı " diyordu bir ses şuanda bile duyuyorum dedim.

Anladım dedi. Gayet sakin bir ses tonu ile konuştu.

Ne demek bu? Alnım kırışmış kaşlarım çatılmış serpil hanımın kolundaki saate bakıyordum. Tedirgin ve korkak bir şekilde.

Senin gibi bir ay önce bu kliniğe biri geldi, aynı sesi onunda duyduğundan bahsetti. Her gece kafasını kanayana kadar duvara vuruyor dedi. Hala gayet sakindi ve insana huzur veren bir ses tonu vardı.

Olayın şokunu atlatamadan hemşire yi çağırarak beni odama götürmesini söyledi.

Kolidorda giderken birisinin kafasını duvara vurduğunu gördüm. Odama gittikten sonra onun yanına gidip nasıl olduğunu sormak istedim.

Odasının önüne geldiğimde hemşireler sakinleştirici vurmuştu. Odaya girdim de kafası kanlar içinde uzanıyor du birsey sayıklıyordu ne diyor diye eğildiğimde.
" Gece " diyordu. Çok şaşırmış bir şekilde odama gittim.

Kulaklarım çınlamaya başladı. Ses gene bana sesleniyordu fakat acı demiyordu bu sefer.

" Kır Dök acı cektir." diyordu.

Artık galip gelemiyordum. Elime geçirdiğim çiçek saksısını cama fırlattım cam kırılmıştı bağırmaya başladım. Sesim kesilene kadar bağırıyordum. Hemşire gelip sakinleştirici yaptı biran vücudum uyuştu ama beynim hala beni rahat bırakmıyordu. Sürekli " Kır dök acı çektir" diyordu. Mücadele vermek istiyordum ama artık gücüm kalmamıştı. Diğer tarafımdan neden gece demişti o çocuk.

Beni nerden taniyordu? Keşke bu bir rüya olsa kötüde olsa bir rüya en azından sabah kalktığımda herşey geçerdi. Ne buraya gelirdim ne de bunları yaşardım. Bedenim kendine gelmeye başladı ilacın etkisi geçti kafamı kaldırıp su içecektim.

Bir an çocukluğum geldi aklıma babam benim bir erkek çocuk olmamı istiyordu ben babama layık olabilmek için herşeyi yaptım ama o kabullenemedi beni,yani anlayacağınız annem ve babam bana adı hayat olan ucuz bir hediye verdi. Ben onlar için herşeyi yapmıştım hatta babam istiyor diye bir keresinde dövüş kursuna bile gitmiştim 2 sene ama olmadı bende zorlamak istemedim 15 yaşıma kadar bir erkek gibi giyinir öyle davranırdım. Lisede artık eski gece olmaktansa yenilenmeyi güneş açmayı istedim.

gece güneşin açmıyacağını 17 temmuz 2014te öğrendim
ve hikaye aslı orda başladı.

Derken sesler duymaya başladım kolidora çıktığımda o çocuk bağırıyordu psikolog sakin ol Kayra diyordu. Adını öğrendiğim iyi olmuştu en azından adı ile hitap ederdim. Kayra odasına girdi ve herkesin çıkmasını istedi herkes dağılmıştı bir anda. Zaten saat geç olmuştu sabah konuşurum diye düşündüm. Aradan 1 - 2 saat geçti uyandım beynim uyumamı istemiyordu. Camdan bahçeye baktım Kayra bahçede oturmuş sigarasını iciyordu. Yanına gitsem mi diye düşündüm sonuçta o 1 aydır bu hastalık için burda diyerek indim yanına.

Kayra gerçekten yakışıklı biriydi esmer, uzun boylu, siyah saçlı, kumral tenli siyah gözlü ve karizmatik bir çocuktu.

Bahçeye arkadan girdim beni görüp tedirgin olmasını istemiyordum. Bir anda gel dedi sigarasının dumanı ağzından çıkarken şaşırmış bir biçimde yanına gittim.