VAMPİRLERİN PRENSESİ

Bölüm 7

Kadinin söyledigi hersey dogruydu. Mesela belindeki ben onu sadece babasi biliyordu. Ustelik annesindekinide bilmisti. Sonra son gunlerde olanlar onlari zaten babasindan baskasina anlatmaya zamani olmamisti. Bunlarin olacagini bazi seylere dayanarak soyluyor olmaliydi. Yani kendisi hakkinda normal bir insandan yada komsudan daha fazla sey biliyordu. T-shirtude bilmisti. Bunlar gercekten aile ici bilgilerdi. Birazda olsa kadina inanmisti. Kadina donerek :
- Pekala adin ne ve ne soyleyeceksin ?
- Adim Yildiz. Veee sana soyleyecegim seyi burda soyleyemem cunku sana teyzen olduguma inandirmakdan daha zor bir seye inandirmak zorundayim. Yani anlarsin ya inanmasi zor birsey gostermek zorunda kalabilirim.
- Peki nereye gidecegiz.
- Beni takip et.
Dedi ve yurumeye basladi. Hala mezarliktalardi. Mezarligin arka tarafinda buyuk bir duvar vardi. Ve obur tarafinda ise ormanlik. Duvarin onune geldiklerinde kadin Mekselinaya bakti ve ordan atlayacaklarini soyledi. Mekselina o kocaman duvara bakti. Biraz endiseliydi cunku bu duvari gecemezdi. Teyzesi oldugunu idda eden kadin ona yardim edecegini soyledi.ellerini birbirine kenetledi ve basmasini soyledi. Mekselina ellerine bastirdive duvara kadar kaldirdi. Duvarin ustune oturdu ve atladi. Arkasini dondugunde irkildi. Cunku teyzesi oldugunu idda eden kadin hemen arkasindaydi. Saniyeler icinde duvari gecmisti. Gulerek kadina:
- Ucmus olmalisin, dedi.
Kadin gulumsedi ve ilerlemeye devam ettiler. Tam anlamiyla ormanin derinliklerindeydiler. Kadin konusmaya basladi.
- Ben bir vampirim.
Mekselina sok olmuscasina kadinin yuzune bakti ve sonra kahkahayi patlatti.
- Tabi canim bende vampirim demi hemde VAMPİRLERİN PRENSESİ hahahahhaa...
Teyzesi oldugunu idda eden kadin ciddi bir sekilde "Evet sende prensesimizsin."

Neee!?!??!?!?!??

Ne sacmaliyordu bu kadin. Mekselina gulmeyi birakti. Kadina bakti. Ve daha sonra gulmeye devam etti. Kadin Mekselinin gulmesini bolerek "Annen vampirlerin kralicesiydi. Kurtadamlarla yaptigimiz bir savasta rehin alindi veee ve guneste birakilarak olume mahkum edildi. "
Mekselina buna inanamadi. Ve bagirmaya basladi.
"Sacmalamayi kes..."
Kadin "ama-"
- Saçmalamayi kes dedim. Yeter ! Neler soyluyorsun ? Seni daha dune kadar hic gormedim. Bana kalkmis teyzem oldugunu soyluyorsun. Simdide ben vampirim sende oylesin ve bizim prensesimizsin diyorsun su sacmaliga bir son ver artik. Daha az once babamin mezarimda agliyordum. Acimi yasamama bile izin vermedin.
Kadin ayni sekilde hiddetlenerek:
- Asil sana yeter bana inanmak zorundasin sana ihtiyacimiz var. Yakinda tekrar savas olacak ve silahlarimizin oldugu odayi sadece sen ve annen acabilirsin. Hangi mantikla boyle birsey yaptiysa. Ahh hala ona sinirliyim. Neden yetkileri kullanabilecek olan ikinci kisiyi ben olarak secmediki bide seninle ugrasiyorum bir aydan daha az suremiz var ve bir iki duzine silah var. Acemi vampirler egitilecek. Of daha bide sen varsin.
Dedi. Ve ellerini basinin ustune koydu. Mekselina cok sasirmisti. Kosarak oradan uzklasmaya basladi. Arkasindan bagiran kadinin sesini duydu. Kadin " Oylemi kaciyormusun tipki bir korkak gibi. Pekala eger fikrini degistirip bize yardim etmeye karar verirsen yarin yine bu saatte yani gece 12:00 de burda ol. "
Mekselina umursamazca kosmaya devam etti. Evine vardi. Kapidan iceri girecekken posta kutusundaki postayi fark etti. Aldi. Kapiyi acti. Iceri gecti. Uzerinde isim yada adres yazmiyordu. Eve girip koltuga oturdugunda mektupu bir kez daha kontrol etti isim bulma umuduyla. Ama hic bir yazi yoktu. Acti ve okumaya basladi.
"Sevgili kizim Mekselina ;
Bu mektup sana ulastiysa ben olmusumdur. Sana bu zamana kadar anlatmam gerekirdi belki ama cesaret edemedim. Annenin olumunden sonra dahada korktum. Nedenini bilmiyorum ama korktum. Her neyse sana soylemem gereken mühim seyse nasil yazicam bilmiyorum. Ama sen bir vampirsin..."
...