pisikopat aşık

Simdi elimden kurtulamazsın nehir

-Eşref Demirbaş...

Burağın söylediği isimle barışın tuttuğum kolunda kaslarında bile gerilme oluştu.Burcuyla emreye baktığım da onlarında bu isimden rahatsız oldukları belli oluyordu.
-Barış kim o adam?
Daha fazla dayanamayıp sormuştum.
-Boşver.
Dedi sadece merakım şimdi daha cok arttı.
-Siz gidin kızları bırakın sonrada herzaman ki yerde buluşuruz.
Burağın söylediklerinden sonra barıs motoru çalıştırdı ve bi anda hızını yükselterek sürmeye başladı.Yolda giderken hız yüzünden etrafımızda ki herşey kayboluyordu.Barışın beline sıkıca sarılmakla yetinebildim.Önümüze çıkan arabalara çarpma korkusuyla gôzlerimi kapattım.Hızı severim ama bukadarı fazla geliyor.Bir süre sonra aniden duran motordan gôzlerimi acıp hemen indim kaskımı cıkarıp barışa verdim.
-Nereye gideceksin?
-Cok soru sorma güzelim şimdi eve git sakın dışarı çıkma ve birsey olursa beni ara.
Tamam anlamında başımı salladım ve barısın dudaklarına kücük bi buse kondurup geri çekildim.
-Bu bana yetmez ama simdilik yetsin bakalım.
Bunu söylerken çapkın bi gülüş yapmıştı.
-Hadi git artık da iceri gireyim etekle dondum dışarda.
-Zaten o eteğin boyunu uzatcaksın o zaman donmazsın.
-Hiç sanmıyorum canım ben iceri giriyorum bayy.
Arkamı ona dönerken elimle ona öpücük yolladım.Kapıdan girerken motorunu çalıstırıp gôzden kayboldu iceri girip merdivenlerden odama cıktım.Üzerimdekileri çıkarıp duşa girdim.

Barış...

Dudağımdan öpüp geri cekildiğinde daha fazlasını istedim.Bu kız beni kendine nasıl bağladı hala anlayamadım hergün onun yanında olmak onu doyasıya öpmek kokusunu icime çekmek onun güzel yüzüne bakarak gecirmek istiyorum.
Onunla tanıstıgımdan beri eski halimden eser kalmadı kaybettigim kardeşim yüzünden yüzüm bile gülmezken bu kız beni her gün güldürüyor.
İceri girdiğinde motoru çalıştırıp yola devam ettim.Barın önüne gelince telefonumu çıkarıp adamlarımdan birini aradım nehirin evinin etrafında üc adam beklemesini söyledim.Hic bi zaman onu yanlız bırakamam.
Bara girdiğimde burak ve emrenin geldiğini gôrdüm uzun koridora dönüp ilerledim onlarda arkamdan geliyordu.Alt kata inen merdivenden aşağıya indim büyük toplantı odasına girip masanın başında ki koltuğa oturdum.Emreyle burakta karşıma oturdu.
-Geldiğini nereden duydun burak?
-Londrada onu takip ettirdiğim adamlarımdan duydum dün gelmis türkiyeye sonrada istanbula gelmis.
Emre...
-Neden geldi acaba.
Barış...
-Anlayamadınız mı adam metenin ôldüğünü duymuş olmalı.
Burak...
-Peki bu gizli numara bu adam yaptırıyor olabilir mi?
Barış...
-Olabilir ama bundan emin degiliz.
Emre...
-Nasıl ögrenicez?
Barış...
-Kalkın bi hos geldine gidelim.

Adamın mekanına gelince iceri girdik korumalardan biri bize yolu gôsteriyordu büyük, sarayın icini andıran salona geldiğimizde bizim icin ayrılan koltuklara oturduk.Koltukta oturan eşref elinde ki tesbihi sallamaya devam ediyordu.
Eşref...
-Sizi buraya getiren nedir?
Barış...
-Türkiyeye neden dôndün eşref?
Üc yıl önce esref bizi tuzaga düşürüp dolandırmıştı ardından büyük bi silahlı çatışma yaşadık onu öldürecektim ama bana yalvarıp yurt dışına gideceğini birdahada gelmiceğini söylemisti.
Eşref...
-Meteyi kim öldürdü?
Barış...
-Bunu neden bize soruyorsun eşref?
Sinir bozucu kahkahası beni dahada öfkelendirdi.
Eşref...
-O kız ôldürdü değilmi?
Sinirle oturduğum yerden kalktım bunu nereden nasıl ögrendi bilmiyorum.
Barış...
-Senin sağ kolun mete kendisi intihar etti kızla hiçbir alakası yok.
Eşrefte ayağ kalktı tam önüm de durdu.
Eşref...
-O kızla ilgili herseyi biliyorum barıs metenin onu kaçırdığını da ve bu durumda onu nehir ôldürdü.
Barış...
-Ailesini ôldüren sendin demi?
Sıktığım yumruğumu sag yanağına gecirdim yere yığılan eşrefin adamları silahlarını bize doğrulttu emreyle burakta silahlarını onlara doğrulttu.
-Ölümün elimden olucak eşref sakın onun adını ağzına alma.
Esrefi yerde bırakıp salondan hızla cıktık.

Nehir...

Yemeğimi de yedikten sonra bulaşıkları makineye koyup salona gectim.Koltuğa oturup televizyonu açtım.Acaba barıs nerde esref denen adam kim merak ediyorum.Burak toplanalım dedi ne konusuyorlar acaba.Meraklı dakikalarımın arasında calan telefonumu alıp actım.
-Efendim.
-Ben yağız.
-Numaramı nerden buldun?
-Ali sağ olsun.
Bu cocuk neden aradı beni simdi.
-Ee neden aradın?
-Ödev icin bu gün başlayalım ben yarın müsait olamıcam.
-Tamam olur nerde?
-Bana gel ben gelemicem çünkü.
-Tamam adresi mesaj at yarım saate ordayım.
Telefonu kapatıp barışı haber vermek icin aradım.Üc defa aradım ama cevap vermedi neyse geri dôner zaten.
Odaya çıkıp kot şortumu siyah kazak ve siyah topuklu botlarımı giydim.Saclarımı topuz yapıp defterlerimi cantamı alıp evden cıktım.

Arabadan inince büyük bahceli villa karşıladı beni.Büyük siyah demir kapı açıldı bahcede ilerleyip kapıyı çalacakken hızmetçi kadın actı kapıyı.Beni üst kata çıkardı odanın önüne gelince kapıyı calıp içeri girdim.
Masa başında oturan yağız beni görünce ayağ kalktı.
-Meraba
-Hos geldin.
Soguk tavırları hala vardı.
-Geç otur.
Masaya sandalye cekip oturdum oda yanıma oturdu.Cantadan kitabı cikardım.
-Telefonun sesini kapatırmısın.
-Ama...
-Calışırken sessizlik isterim.
Telefonun sesini kapatıp cantaya koydum.

Barış...

Nehirin evine gelip kapıyı çaldım ama çıkan olmadı tekrar caldım yine cıkan olmadı telefonuma baktığımda üc defa beni aradığını gôrdüm geri aradım acmadı.Korumaları aradım adamlar yanıma geldi.
-Nehir nerede?
-Evde abi.
-Ne evi len kimse yok evde siz burada beklemiyormuydunuz?
-Abi ben bi ara telefonla konuşurken arka tarafa gitmiştim.
-Diğer ikiniz ne halt ettiniz len?
-Abi biz bahçenin diger tarafında bekliyorduk.
-Len sizi ben ne diye diktim buraya.
Adamların ücüne de attığım yumruk sinirimi gecirmemisti.
-Çabuk bulun kızı bulamazsanız sizi ôldürürüm.
Adamlar yanımdan ayrılırken motora binip bara gittim.Bara girince barmenden aldıgım ickileri hic durmadan iciyordum.Nereye gider bu kız ona evde durmasını sôylemistim eşref denen şerefsiz buradayken onu gôzümün ônünden ayıramam.
Bara geleli iki saat olmustu nereye gittin nehir.
Calan telefonu acip kulağıma gôtürdüm.
-Bulduk abi
-Nerede?
-Sizin sınıftan yağız denen birinin evinde.
İste simdi elimden kurtulamazsın nehir...